Zawgyi
"ေကာ...က်ေနာ္ ဒီမွာ"!
ေလဆိပ္မွာ ေအာ္ဟစ္ေနေသာ
ေကာင္ေလးရယ္ပါ...
စစ္ေကြၽး မနက္အေစာထကာ
ေလဆိပ္ကိုထြက္လာတာ
ၾကိဳပီးေရာက္ႏွင့္ေနပီျဖစ္ေသာ
ညီျဖစ္သူက အကိုကို ျမင္တာနဲ႔
တန္းေအာ္ေလသည္...
"ေကာေနာက္က်သြားလို႔
Sorry ေနာ္ ဟိုမွာ ဦးဦး ေရာ
အဆင္ေျပရဲ႕လား "
စစ္ေကြၽး ညီျဖစ္သူဆီကို
သြားလိုက္ပီး ေမးလိုက္ေတာ့...
"ေျပပါတယ္ ေကာရဲ႕ ဒယ္ဒီကေလ
က်ေနာ္ ကို မွာလိုက္တယ္ ေကာတို႔နဲ႔
ေကာင္းေကာင္းေနတဲ့"
"အင္း လာ အိမ္အရင္သြားမွာလား
ေက်ာင္းအရင္ သြားမွာလား"
"ေက်ာင္းအရင္သြား ၾကမယ္ေလ
ပါပါး ႐ွန္႔႐ွန္႔နဲ႔ ဒယ္ဒီ တို႔ေရာ
ေနေကာင္းၾကရဲ့လား ဟင္"
"ေကာင္းပါတယ္ အခုေတာင္
ကုမၸဏီ သြားၾကပီ"
"အဆို ေက်ာင္းက ျပန္ရင္
ကုမၸဏီ သြားၾကမလား "
"ခ်ီးထုပ္ သေဘာပါကြာ "
"အဲ့ ခ်ီးထုပ္ေလးကို မခ်စ္ဘူးလား
က်ေနာ္ က လြမ္းေနတာမို႔
ျပန္လာတာေနာ္"
"ဟုတ္ပါပီဗ်ာ သြားရေအာင္ "
စစ္ေကြၽး တို႔ ညီကိုႏွစ္ေယာက္
ေလဆိပ္မွ ေပက်င္း တကၠသိုလ္ သို႔
သြားကာ ေက်ာင္းအပ္ၾကပီး
ကုမၸဏီ သိုသြားၾကသည္...
ဒီေကာင္ေလးက ဦးဦး ႐ွီးခ်န္ ရဲ႕
သားဆိုလဲ ဟုတ္တယ္ ပါးနဲ႔ ဒယ္ဒီ ရဲ႕
သားဆိုလဲ ဟုတ္တယ္ က်ေနာ္
6ႏွစ္သားေလာက္တုန္းက
မိဘမဲ့ေဂဟာမွာ အလႉသြားလုပ္ၾကတုန္းက
အနီးထုပ္ေလးနဲ႔ ေပါက္စေလးကို
ခ်စ္လို႔ ေမြးစားခဲ့ၾကတာ လန္က်င္းရီ တဲ့
သူဆယ္ႏွစ္သားအရြယ္ေရာက္ေတာ့
ဦးဦး႐ွီးခ်န္ က ႏိုင္ငံျခားကေန
အလည္ျပန္လာတုန္းက သူေမြးစားမယ္
ဆိုပီးေခၚသြားတာ ခုမွပဲ ျပန္လာေတာ့တယ္
အခုေတာ့အရမ္းေမႊတဲ့ ငေမႊေလးျဖစ္ေနပီ
ငယ္နဲ႔ ရြယ္တူပဲေလ...
...............
"ေဟ်ာင့္ က်င္းလင္ မင္းမေန႔က
ဆူခံရေသးလား"
ေန႔လည္စာစားရင္း
ဇီက်ိန္း က်င္းလင္ ကို စလိုက္သည္...
"နဲနဲ ပါ"
YOU ARE READING
မာယာညိဳး/မာယာညိုး💙💛
FanfictionZawgyi /unicode လွပတဲ့ ကလဲ့စားေခ်ျခင္း ေတြ ဘယ္မွာအဆံုးသတ္မလဲ....??? လွပတဲ့ ကလဲ့စားချေခြင်း တွေ ဘယ်မှာအဆုံးသတ်မလဲ....???
