မာယာညိဳး/မာယာညိုး💙💛

P12🐈

Zawgyi

တဖြဲဖြဲျဖင့္ က်ေနေသာမိုးနဲ႕
အုံ႕ဆိုင္းေနတဲ့ေကာင္းကင္ယံက
သူ႕ရင္ထဲ အလြမ္းမ်ားကို
တဆတဆနဲ႕ ပိုတိုးလာေစသလို...

ဒီမိုးက သူ႕အတြက္ ႐ြာေနတယ္ဆိုရင္
အလြမ္းမိုးျဖစ္မွာပါ...

က်န္းခ်န္ နိုးစက္မည္သံေၾကာင့္
အိပ္ရာထလိုက္ခ်ိန္ ေခါင္းထဲမၾကည္မလင္
လူကလဲ မိုက္ခနဲဲ နဲ႕ မူးေနသလိုလို...

အားတင္းကာ ထလိုကၸီး
လန္းသြားေအာင္ ေရတခါတည္းခ်ိဳးကာ
႐ုံးသြားဖို႔ ျပင္ပီး ေအာက္ထပ္
ဆင္းလာလိုက္သည္...

ပုံမွန္အတိုင္း ျပင္ထားသည့္
မနက္စာကို စားခ်င္စိတ္မရွိပါ
ဒါေပမယ့္ လဲ ေကာ္ဖီမေသာက္ပဲ
လိေမၼာ္ရည္ ေသာက္ဖို႔သာေတြးလိုက္သည္...

"လိေမၼာ္ ရည္တခြက္ေလာက္
လုပ္ေပးပါ"

ထိုသို႔ ေျပာလိုက္တာကို
မနက္စာစားဖို႔ လာတဲ့ က်င္းလင္
ၾကားလိုက္တာမို႔...

"ဦးဦး ေနမေကာင္းဘူးလား"

"ေကာင္းပါတယ္ စား စကားမ်ားမေနနဲ႕"

စကားေတေျပာေနရင္ ညက
အေၾကာင္းေတပါ ပါလာမည္စိုး၍
က်န္းခ်န္ စကားလႊဲလိုက္သည္...

က်င္းလင္ အခုမွ သူဝယ္ထားတဲ့
လက္ေဆာင္မေပးရေသးတာကိုသတိရကာ
လြယ္အိပ္ထဲမွ ထုတ္လိုက္ပီး...

"ဟုတ္ ေမ့ေတာ့မလို႔ ဒီမွာ
ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ ေနာ္"

စားပြဲ ေပၚတင္ေပးလာတဲ့
နာရီေလးကိုၾကည့္ရင္း
က်န္းခ်န္ ၿပဳံးလိုက္မိသည္...

ဝမ္းသာ၍လား ဝမ္းနည္း၍လားေတာ့
သူကိုယ္တိုင္လဲမသိ...

"အင္း ေက်းဇူး "

က်င္းလင္ သူ႕ ဦးေလးလက္ကို
ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နာရီပတ္မထားတာမို႔...

"အခု ပတ္သြားလိုက္ပါလား
လွတယ္ "

က်န္းခ်န္ ျငင္းမေနပါ ခ်က္ျခင္းပဲ
ပတ္လိုက္ပီး...

"ေက်နပ္ပီ လား "

က်င္းလင္ သေဘာက်သည္
ဒီေန႕ ဦးဦး နဲ႕ သူနဲ႕ အေပးယူ
တည့္ေနသည္ထင္ပါ့...