မာယာညိဳး/မာယာညိုး💙💛

P6🐈

Zawgyi

"ပါပါး လြမ္းေနတာ"

က်င္းရီ ရံုးခန္းထဲ ဝင္လိုက္ပီး
ပါပါးေဝ့ရင္းကို ေျပးဖက္လိုက္သည္...

ေဝ့ရင္း အစည္းေဝး ပီးေတာ့
အခန္းထဲနားေနတုန္း ေရာက္လာပီး
ေျပးဖက္လာေသာ သားငယ္...

"အယ္ သားငယ္ေလး
ေရာက္ပီလား ပါးလဲ ေမ်ာ္ေနတာပါ"

က်င္းရီ ဖက္ထားတာကို
လႊတ္လိုက္ပီး နခမ္းဆူကာ...

"ေရာက္ပီ ေပါ့ ပါးတို႔က
လာက်မႀကိဳပဲနဲ႔"

ေဝ့ရင္း ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္
လြမ္းေနခဲ့ရတဲ့ သားငယ္ကို
ျပံဳးၾကလိုက္ကာ...

"အက္လိုမဟုတ္ပါဘူး ဗ်ာ
ပါးသားေလးကို လာႀကိဳခ်င္တာေပါ့
ဒါေပမယ့္ မနက္က အစည္းေဝး
နဲ႔မို႔ လာမႀကိဳတာပါ"

က်င္းရီ ဒယ္ဒီ လန္က်န္႔ ကို
မေတြ႔တာမို႔...

"ဟုတ္ပါၿပီ သားက
စတာပါ ဒါနဲ႔ ဒယ္ဒီ ေရာဟင္"

"စက္႐ုံေတ လိုက္စစ္တာ
သြားတယ္"

"ေအာ္ "

ေဝ့ရင္း ေယာက္ဖျဖစ္သူကို
သတိရကာ...

"႐ွီးခ်န္ ေကာေရာ ေနေကာင္းရဲ့လား"

ဘာမွမသိတဲ့ က်င္းရီကေတာ့...

"ဒယ္ဒီ က ေနေကာင္းပါတယ္
သားတို႔ ဒယ္ဒီလန္က်န္႔ ျပန္လာရင္
ေန႔လည္စာတူတူ စားၾကမလား"

ေဝ့ရင္း အဆင္ေျပေၾကာင္း
ၾကားရတာမို႔ စိတ္ေအးရသည္...

႐ွီးခ်န္ေကာ က သားငယ္ေလးကို
ေခၚသြားပီး ကတည္းကအရင္ကလ
ိုမဟုတ္ေတာ့ဘူး အရင္ကဆို
အရက္ကို ပဲ အျမဲတမ္း လိုလို
ေသာက္ေနခဲ့တာ...

အင္း သားငယ္က က်န္းခ်န္ နဲ႔
တူေတာ့ သူ႔အတြက္ အေရးပါတယ္
ထင္ပါရဲ့...

"အင္း ပါး ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္
ေက်ာင္းကို သြားခဲ့ပီ လား"

"သြားပီးမွ အခု ပါးစီလာတာ"

"အင္း လာပါအုံး လြမ္းေနတာကို "

ေဝ့ရင္း ေျပာရင္း က်င္းရီ ကို
ဖက္လိုက္ျပန္သည္...

က်င္းရီ ကလဲ သူ႔ပါးကိုျပန္ဖက္လို႔...

စစ္ေကြၽး ေရာက္ကတည္းက
သူ႔ရွိတာကိုေမ့သြားသလား
ထင္ရေအာင္ အလြမ္းသယ္ေနၾကေသာ
သားဖႏွစ္ေယာက္ကို...