"ไดอาน่า..." โอเบรนเรียกชื่อสาวสวยด้วยอาการตื่นเต้น มือทั้งสองข้างของเขาหนักและเปียกชื้นไปด้วยเหงื่อแม้อากาศในห้องจะเย็นมากก็ตาม
"ฉันไม่สนคุณ...และฉันรำคาญพวกคุณมาก ถ้าเข้ามาดีๆฉันจะไม่ปริปากบ่นเลยแต่นี่อะไรมีปัญหากันเองแล้วเอาฉันเข้าไปเกี่ยวเนี่ยนะ"
ไดอาน่าคว้ากระเป๋าสะพายใบจิ๋วพาดไหล่และเดินส่ายสะโพกออกไปทันทีทิ้งให้โอเบรนนั่งอึ้งค้าง เขาไม่เคยถูกปฏิเสธมาก่อน ไม่คิดว่าจะถูกผู้หญิงในสเป็คเฉดหัวแบบนี้
แล้วที่เธอบอกว่ามีปัญหากันเอง? อ๋อเพราะไอ้นั่นสินะ แม่งเอ้ย...ไอ้ตัวซวย
ตุบ! โอเบรนทุบกำปั้นลงบนโซฟาสุดแรง
เขาหัวเสียเดินลงมาจากชั้นบนด้วยท่าทีรีบร้อนเดินลึกเข้าไปในมุมที่คาดว่าไอ้แดนนี่นั่นมันจะอยู่กับเพื่อนๆ มันทำให้เขาโดนคิดว่าเป็นพวกนิสัยนักเลงกุ๊ยข้างถนน
ท่ามกลางผีเสื้อราตรีที่โยกย้ายขยับร่างกายมึนเมาไปกับแสงสีนั้น โอเบรนยืนมองสภาพแดนนี่นอนแผ่หลาไร้เงากลุ่มเพื่อนเผลอๆอาจจะเป็นลูกกะจ๊อกก็ได้นะ
แขนขายาวร่างกายหนานอนสภาพทุเรศจนโอเบรนสมเพศ นี่นะไอ้ตัวที่จะจีบไดอาน่าไม่ต่างจากหมาขี้เรื้อนสักนิด ถ้าเป็นยายป้าข้างนอกก็พอว่า
YOU ARE READING
boys and men
Teen Fictionการปะทะกันของเด็กชายและชายหนุ่มเพื่อผู้หญิงเพียงคนเดียว ทว่าทั้งสองฝ่ายคว้าน้ำเหลวจนเกิดเป็นปัญหาระหว่างกลุ่มต่างสรรหาวิธีการกำจัดฝั่งตรงข้ามไม่หยุด บทสรุปครั้งนี้จะเป็นอย่างไรโปรดติดตาม.....
