ภายในห้องชุดของคอนโดหรูมีร่างสูงยาวของผู้ชายสองคนกำลังสนทนาหัวข้อเล็กๆบริเวณเคาท์เตอร์อาหาร คนตัวเล็กกว่านั่งลงที่เก้าอี้และคนตัวสูงกว่าหนึ่งคืบยืนถือขวดไวน์ราคาแพงหูฉี่ค่อยๆรินให้อีกฝ่ายอย่างพิถีพิถัน
"อัลเบิร์ต...นายชอบหนังแบบไหน..หมายถึงแนวไหน" ดีแลนท์เริ่มถามคำถามถึงหนังที่ชอบ เขาคิดว่ารู้ไว้บ้างก็ดีหากมีหนังใหม่ๆอาจจะชวนไปดูด้วยกันได้..... ดีแลนท์แอบงงกับตัวเอง ทำไมเขาต้องใส่ใจขนาดนั้นด้วยแค่เพื่อนเอง ปกติกับสามหน่อที่บ้านเขาก็แค่ชวนไม่ได้ถามว่าชอบหรือไม่ชอบ
"ฉันชอบหนังโรแมนติก แนวสร้างจากนิยายก็ชอบ แบบแฟนตาซีฉันก็ดูได้นะ แต่ถ้าเป็นหนังฝรั่งเศษจะดีมาก....อื้มมม...แค่นั้นแหละ"
อัลเบิร์ตพยักหน้าเบาๆเป็นอันรู้กันก่อนที่เขาจะยกแก้วไวน์ของตนขึ้นจิบและคอยสังเกตรัแอคชั่นดีแลนท์อยู่น้อยๆ
"เอ่อ....ฉันไม่ได้รบกวนเกินไปใช่มั้ยทั้งๆที่นายไม่ชอบหนังที่ฉันเอามาแท้ๆ" ดีแลนท์พึ่งจะนึกเกรงใจหลังจากที่เฮฮาปาร์ตี้ด้วยกันมาสองเดือนกว่าแล้ว เป็นความจริงที่ว่าพวกผู้ชายสนิทกันเร็วไม่ต่างจากเด็กเล็ก
อัลเบิร์ตค่อยๆวางแก้วลงก่อนที่ตัวเขาจะใช้มือทั้งสองข้างยันเคาท์เตอร์ไว้และโน้มหน้าเข้าหาดีแลนท์
"ฉันดูได้ทุกอย่างอยู่แล้ว...หนังดีไม่จำเป็นต้องตรงสเปคนี่..เหมือนกับการเลือกใครสักคนเข้ามาในชีวิตนี่แหละ"
.
.
.
กริ๊งๆๆ
.
.
.
เสียงออดหน้าประตูสีดำขลิบทองส่งเสียงเตือนดังว่ามีแขกผู้มาใหม่ จนทั้งสองคนพักบทสนทนาไว้ก่อนและแยกย้ายทำหน้าที่ของใครของมัน ดีแลนท์ไปเตรียมโต๊ะและเอาของที่เขาถือวิสาสะวางไว้ไปกองบนโซฟาแทน
VOCÊ ESTÁ LENDO
boys and men
Ficção Adolescenteการปะทะกันของเด็กชายและชายหนุ่มเพื่อผู้หญิงเพียงคนเดียว ทว่าทั้งสองฝ่ายคว้าน้ำเหลวจนเกิดเป็นปัญหาระหว่างกลุ่มต่างสรรหาวิธีการกำจัดฝั่งตรงข้ามไม่หยุด บทสรุปครั้งนี้จะเป็นอย่างไรโปรดติดตาม.....
