Özel bölüm

94 6 0
                                    

"İyi akşamlar sizlerede"
Çok yorulmuştu. Çalışmakla işle ilgili her şeyden nefret ederdi ama babası onu böyle büyütmüştü işte. Sadece başarılı çocuklar babaları tarafından sevilirmiş ona böyle söylemişti. Ve o da çocukluğundan beri bunun için çalışırdı. Yine de babası onu hiç bir zaman sevmemişti...
Daha 7 yaşındayken abisinin onu yurda bırakışını hatırlıyordu,nasıl ağladığını yalvardığını hatırlıyordu. Ömrü okulda ve yurtlarda geçmişti sonunda babasının istediği gibi birisi olmuştu ancak babası onu sevmemişti,ölmüştü...
"Geldik patron"
Geçmişin hüzünlü anılarından kurtulup arabadan indi ve eve doğru yürüdü. Evin diğer şöförünün yeni geldiğini görünce;
-"Bu saatte nereden geldin?"
-"Küçük hanım bir yere gitmek istedi de.."
-"Bu saatte mi? Nereye"
-"Ormana,arkadaşlarıyla buluşucakmış"
Kafasını sallayarak eve doğru yürüdü dağ evi heralde falan diye düşündü.
Çalışma odasına girdiğinde masasının üstündeki zarfları gördü. Üstündeki notu okuduğunda kızından olduğunu anladı. Okumak ile okumamak arasında gidip gelirken merakına yenik düşerek okumaya başladı.

"Sana o çok  huzurlu (!) hayatında vicdan Azapları diliyorum. Allah'a emanet ol..."
Elleri titreyerek bıraktı son zarfı.Bunu yapmış olamazdı değil mi? Yapmazdı... o korkak bir kızdı.
Bir hışımla çıktı evden.
"Hemen beni Mariayı hangi ormana götürdüysen oraya götür!"
"Hızlı ol!"
Yapmamalıydı... küçük kızı onu bırakmamalıydı...
Evet hatalar yapmıştı ama çocuklar babalarını ne olursa olsun sever ve hatalarını göz ardı ederdi değil mi?
Onu nasıl incittiğini hatırlıyordu. Onu bırakıp gidişlerini... Ama kızı haklıydı. Onu duymamıştı o haykırışları duymamıştı... ya da önemsememişti...
"Burda indi" dedi şöför korkak bir sesle.
Adam inip koşmaya başladı... ne tarafa gideceğini bilmiyordu... birden durdu. Önündeki uçuruma baktı. Gözlerinden yaşlar süzülürken koştu.
Oradaydı onun güzel kızı oradaydı kayaların üstünde kanlar içindeydi...
"Maria!!"
"Maria!"
Haykırdı gecenin karanlığında haykırdı. Kırmızıya bürünen kızına bakarak haykırdı...
Ona kötü davranmıştı. Babası kendisine nasıl davrandıysa o da kızına öyle davranmıştı...
Hayır hayır bin beterini yapmıştı ona...
Avuçladığı topraklarla haykırdı geceye,Tanrıya...
Kalbinin kasıldığını hissediyordu. Acıyordu...
O gece orda bayılana kadar haykırdı o Adam,ve ağladı geceye...
Annesine kavuştu genç kız kırmızılar içinde...

Umarım beğenmişsinizdir kitabı yazalı uzun zaman oldu ve tam olarak bidaha okumadım yani olayların arasında bağlantısızlık olabilir. Bunun için özür dilerim.

Affet BabaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin