Babacığım, küçük kızını kurtarmalısın. Kaybediyorsun babacığım. Küçük kızını kaybediyorsun. Ben seni kaybedeli çok oldu baba. Ama sen beni kaybetme. Bilmiyorsun baba herkesin huzurlu uyudu gecelerde benim; dizlerime sarılıp "Affet babacım" diye ağladığımı, kalbimin nasıl bir azapta olduğunu bilmiyorsun. Ölüyorum baba! ÖLÜYORUM! Kendi kendime yaşattığım acılarımla ölüyorum. Sana beslediğim kin kalbime ağır geldiği için ölüyorum. Seviyorum baba sevdiğim için ölüyorum. Unuttuğum için ölüyorum. Anlamıyorlar babacığım. Anlamak istemiyorlar babacığım. Küçük kalbimde binlerce bıçak var babacığım. Omuzlarımda kaldıramayacakm yükler var babacığım. Kollarımda çocukluğumu zedeleyen çizikler var. Ben bitiyorum baba. Yaralarımla, acılarınla, gözyaşlarımla , kırıklarımla, ağrılarımla bittim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Affet Baba
Poetry"Her sarıldığımda aklıma geliyor baba 'acaba bu bedene kaç kadın sarıldı?'diye" "Senin sevgine açım" "Bütün çığlıklar sanaydı baba."
