SaVe Me...♡

7.Sus ve izle..

B: Seni dinliyorum..Bişey söyle..

Aklımı kaçırıyordum herhalde.. Gidip o kadının saçını-başını yolucaktım az kalsın..

Babam: Kızım dinle.. Anlatıcam sana herşeyi..Beni aşağıda bekle geliyorum..

B: Annemi nasıl aldatdığını mı anlatıcaksın?! Baba bunu senden hayatta beklemezdim.. Çok sağol baba şimdi beni ve annemi ne kadar sevdiğini anladım..

Odadan çıktım ve salona indim..Onu bekliyordum bir açıklama yapmalıydı herhalde..Yani filmlerdeki gibi evden gidebilirdim.. Ya da o kadını öldüre bilirdim.. Ama yapmadim.. Oturup bekledim.. Babamın merdivenlerden inip geldigini görünce gözlerimi silip ona baktım.. Gelip yanıma oturdu..

Babam: Prensesim

B: Bana lütfen prensesim, meleğim gibi sözler söyleme.. Sadece bu konuyu açıkla..

Babam: Tamam.. Bak kızım iş yerinde bir kutlama oldu.. Herkes kutlama diye, eğlenmek maksatıyla içiyordu.. Ben de içtim yani ısrar etdiler.. Patronum ya o yüzden.. Eve gelirken de arabayı böyle kullanamazdım.. Katy beni getirdi.. Sonra ben banyoya girdim kendime gelmek için.. Katy'nin hala evde oldugundan habersizdim.. Çıkınca bilmiyorum nasıl oldu ama Katy'le böyle haldeydik.. Ama böyle olması bence iyi oldu.. Annenin anıları benim için de çok değerli ama kafamı dağıtmalıyım artık.. O acıyla ne kadar yaşıyacağız ki? Yeni bir hayata başladık artık.. Bence annen de artık bizim üzülmeğimizi istemez dimi?

B: Baba bunları sen mi söylüyorsun? Sen nasıl böyle konuşa bilirsin annem hakkında!? Off neyse ya daha fazla konuşmak istemiyorum.. Sen benim babam olamazsın ki zaten.. Çünkü o kadını o odaya alamazdı benim babam..

Babam: Bunlara sen karar veremezsin kızım.. Anlamıyorsun beni.. Yani şey--...

B: Ah evet öyle ama ben anladığımı anladım..

Artık kalbimi kırıyordu.. Anneme nasıl yapardı bunu.. Bir de o kadını koruyordu.. Daha fazla bişey söylemeden oradan kalkıp üst kata kendi odama çıktım.. Arkamdan "dur kızım öyle demek istemedim" dediğini duydum.. Ama artık olan olmuştu.. Odamın kapısını kitledim.. Yalnız kalmaya ihtiyacım vardı belki.Yatağıma uzandim.. Gözlerimi kapayıp annemle olduğumuz günleri düşündüm.. Babam çok seviyordu onu.. Onlara öyle hayran kalıyordum bazen.. Nasıl böyle bişey yapardı hala aklım almıyordu.. O sözleri söyleyen babam olamazdı.. Dalıp-dalıp gidiyordum.. Babamın sesini duydum aniden.. Kapının arkasından bana sesleniyordu..

Babam: Hayatım kapını aç konuşalım..

Ona cevap vermedim.. Konuşmak istemiyordum.. Anneme böyle bişey yapan adamla konuşmak istemiyordum..

Babam: Ama böyle yapma kızım.. Aç konuşalım..

B: Git! Konuşmak istemiyorum..

Babam: Tamam bak gidiyorum.. Ama yine gelicem tamam mı?

Nasıl böyle rahat ola bilirdi ki? Ona kızgınlığım nasıl geçicekti, onu bile bilmiyordum.. Odama kapana bilirdim belki.. Bir süre geçtikten sonraysa babamın benim için doğum günüme aldığı eve gidebilirdim.. Zaten onun için öyle evlerden çok vardı.. Hem o ev artık benimdi.. Ne istersem yapa bilirdim.. Ama şimdi cidden uyumak istiyordum.. Hiçbişey düşünmeden gözlerimi kapattım..

Luke P.O.V.

Lindy'i eve bırakıp deniz kenarına gittim.. Arabadan inip yürümeye başladım.. Calum'u arayıp nerede olduğunu öğrendim.. Çünkü merak ediyordum.. Onun Michel gibi bir adama bulaşmasını istemiyordum. Neyse ki evlerindeydi.. Acaba Lindy ne yapıyordu.. Babası nasıldı.. Onu da aradım ama açmadı.. Birkaç kez aradım ama açmıyordu.. Herhalde işi vardı.. Rahatsız etmek istemedim.. Onu çok düşünüyordum.. Ama arkadaşım yani o yüzden.. Neyse gidip bir bankda oturdum.. Aniden arkamdan bir ses duydum.