SaVe Me...♡

1.Babamla keyifli kahvalti..

Merhaba arkadaşlar.. Bu benim ilk hikayem.. Umarım beğenirsiniz..İyi okumalar.. :*

Yine uykumdan o korkunç rüyayı görerek uyandım.. Hemen yatağımdan kalkıp aynanın önüne geçtim.. Berbat haldeydim.. "Artık kendime bir çeki-düzen vermeliyim" diye düşünürken odamın kapısı çaldı. "Gir" diye bağırdım..Babam içeri girerek "Günaydın meleğim.. Hadi hazırlan kahvaltıya gel"dedi ve odadan çıktı.. Hazırlanmaya başladım.. Bi dar kot ve sade, beyaz t-shirt giydim. Saçımı dağınık topuz yaptım.. Odamı toparlamak istemiyordum..Babamla keyifli kahvaltı yapmak içim hemen odadan çıkıp aşağı indim.. Salona geçip, kendi yerime oturdum.. Babam mutfaktaydı..Ya çok tatlı gözüküyordu öyle..

Ben: Baba her sabah erkenden kalkıp yemek yapmaktan bıkmadı mı?

Babam: Hayır kızım..Bu bana zevk veriyor biliyorsun..Eğer yemekleri ben yapmazsam da aç kalacağız...

Ben: Babişkom ya öyle deme..Ben de yapa bilirim bilirsin..Sadece hiçbir şey yapmak istemiyorum..

Babam: Evet evet ya cadı kız bilirim seni ben..Bir yumurtayı bile zorla kırıyorsun..

Ben: Aaa baba ya..Orası öylede ama annemin doğum günü pastasını ben yapmıştım ve çok lezzetliydi..

Babam: "Işte ona bişey diyemem.. Gerçekten harikaydı..Neyse şimdi az konuş da yumurtalara bak nasıl olmuş.." diyerek salona geldi.. Yumurtaları önüme koydu ve bir kaşını yukarı kaldırarak bana baktı..

Ben: Baba her zamanki gibi işte nasıl olacak.. Muhteşem :D

Babam: Evet biliyorum canım.. Ama annen daha güzel yapardı değil mi??

Ben: Annem melek annem.. O neyi kötü yapardı ki? Baba onu çok özledim..

Yine ağlamaya başladım..Her zaman annemden konuşunca ağlardım.. Babamın da ağladığını fark ettim..

Babam: Kızım ağlama ya..Onu ben de özledim.. O kaza onu bizden aldı.. Ama prensesim annen bizi böyle görürse kötü olur o yüzden gözünün yaşını sil..

Ben: Öyle baba..Tamam ağlamıycam..

Babam: Kızım istersen ben işe gidince seni de alış-veriş merkezine götüreyim.. Zaten yeni eve taşındığımızdan beri hiçkimseyle konuşmuyorsun, hiçbir yere gitmiyorsun.. Kendini çok kapattın.. Arkadaşlarınla da konuşmuyorsun..

Ben: Evet baba biliyorum..Sadece hiçkimseyle konuşmak istemiyorum.. Söz veriyorum sana universite başlayınca yeni arkadaşlar bulacağım..

Babam: Tamam o zaman yemeğini bitir sonra sofrayı toparla..Yani tatlım o kadarını yapa bilirsin, değil mi?? Ben de gideyim hazırlanayım..

Kafamı sallayarak sinsice güldüm..Hemen yemeğimi yedim ve sofrayı toparlamağa başladım.. Bitirince salona geçip kanepeye atladım ve derince nefes aldım.. Burnuma babamın parfümü geldi aniden..Yaa bayılıyordum bu parfümüne.. Babam(medyada) yukarıdan inerken ben ona şaşkınlıkla bakıyordum..

Ben: Wooow kim bu yakışıklı erkek? Sizinle tanış olmak olur mu?

Babam: Haha neden olmasın.. Kızım ya cadımsın benim.. Seni çok seviyorum..

Ben: Biliyorum babacım bende seni çoook seviyorum..

Babam: Hadi sen de hazırsan çıkalım ben geç kalcam..

Ben hazırdım zaten.. Hemen çantamı alıp babamın arkasından evden çıktım.. Hava çok güzeldi.. Hemen babamın arabasına bindim.. Babamın iş yerine bir kaç defa gitmişdim.. Yine gitmek isterdim ama alış-veriş yapmak iyi gelirdi.. Babam beni bir aliı-veriş merkezine bırakıp gitti.. Ben hemen gezmeye başladım.. Aslında her zaman annemle gelirdim ve ya bir kaç arkadaşımla, ama şimdi yalnızdım.. Hepsini özlemiştim arkadaşlarımın.. Ama ben arayıp-sormuyordum..

Arkadaşlar okudugunuz için teşekkür ederim.. InşAllah begenirsiniz.. Sizi seviyorum :*