Unicode
---------------
ည အတော်နက်နေပြီ။
မဲမှောင်နေသည့် အခန်းထောင့်က စာရေးစားပွဲမှာဝင်ထိုင်ပြီး မီးအိမ်ငယ်ကိုဖွင့်လိုက်တော့ ဝါထိန်ထိန်အလင်းရောင်က အထီးကျန်ဆန်မှုကို ပို၍ ဆောင်ကျဉ်းပေးလာသယောင်။
ဘောပင်ကိုကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး
မဖွင့်ဖြစ်တာကြာပြီဖြစ်တဲ့ စာအုပ်ရဲ့ နောက်ဆုံးစာမျက်နှာကိုဖွင့်ရင်း အပေါ်ဆုံးစာကြောင်းမှာ date တပ်လိုက်သည်။
May ../ ....
ကျွန်တော့် ဘဝ ထဲ ကြယ် ဆိုတဲ့ မိန်းကလေး ဝင်ရောက်နေထိုင်ခဲ့တာ ခုနစ်လ ရှိသွားပြီ။
ထို မိန်းကလေးနဲ့ပက်သက်ပြီး နာကျင်ခံစားရလို့ ရင်ဘက်အောင့်လာရတိုင်း
"မနာကျင်ပါနဲ့ မင်းတော့မနာကျင်ပါနဲ့..နာကျင်စရာတွေ ဦးနှောက်ဆီကိုပဲပို့ပေးပါ ငါပဲခံစားပါရစေ..မင်းကတော့ အနာတရကင်းကင်းနဲ့သူမ ကိုဆက်မြတ်နိုးပေးပါ"
လို့ အကြိမ်ကြိမ် ကိုယ့်နှလုံးသား ကိုယ်ပြန်တောင်းပန်ရတဲ့အထိ။
စိတ်ဓာတ်ကျလာရတိုင်း
" သူမ ကိုမြတ်နိုးဖို့ ရှင်သန်နေတဲ့သူဖြစ်ချင်တယ် "
လို့ ရှင်သန်နေရတဲ့ အကြောင်းအရင်းတစ်ခု အဖြစ် သတ်မှတ်ရတဲ့အထိ
ကျွန်တော့်အပိုင်မဟုတ်တဲ့ မိန်းကလေးကို ချစ်နေခဲ့တယ်။
အဲ့ဒီနေ့က ကျွန်တော်သိထားသလောက်ဆို သူတို့ 4 monthsary ပြည့်တဲ့နေ့။
ကျွန်တော်သူ့ကိုချစ်နေတာတော့ ငါးလ ကျော်၊ ခြောက်လနီးပါး။
Monthsary နေ့တွေတိုင်း သူ့ကောင်လေးနဲ့ပုံ story တင်နေကြ ကြယ် က ဒီလမှာမှ ထူးထူးဆန်းဆန်း ဘာ story မှမတင်ခဲ့ဘူး။
နှစ်ရက်အကြာ
အဲ့ဒီနေ့က ကြယ့် profile ထဲဝင်လိုက်တော့ ရှိနေကြ သူ့ကောင်လေးနဲ့ highlight က +4 ကနေ +5 ဖြစ်နေတာကြောင့် ဝင်ကြည့်လိုက်သည်။
နောက်ဆုံးမှာထည့်ထားတာက
"Happy 6 monthsary ပါ"
ကျွန်တော့် ဘဝထဲ ဝင်လာကတည်းက ပိုင်ရှင်ရှိနေတယ်ဆိုတာ မသိခဲ့ဘဲ မြတ်မြတ်နိုးနိုး ချစ်ခဲ့တာ။
