Unicode
သာမန်ဆို ကျွန်တော်ဟာ ခံစားချက်တွေကို လူတွေသိအောင် သိပ်ထုတ်ပြတတ်တဲ့သူ မဟုတ်ပေမယ့် သူမ နဲ့ပက်သက်တဲ့ ခံစားချက်တွေကိုတော့ ဖွင့်ဟဝန်ခံဖို့ဘယ်တော့မှ မတွန့်တိုခဲ့မိဘူး။
ညနက် 3 နာရီလောက်ထိ အိပ်မပျော်သေးတာကြောင့် message ပို့လိုက်သည်။
"အဆင်ပြေရဲ့လား"
"ပြေပါတယ် ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"ဒီတိုင်း အရင်က conversation တွေပြန်ဖတ်ပြီး သတိရလာလို့ အဆင်ပြေရဲ့လားလို့လာမေးကြည့်တာ"
"အော် အစ်ကိုမအိပ်သေးဘူးလား နောက်ကျနေပြီ"
"အခုတလော စောစောမအိပ်ဖြစ်ဘူး"
"ဘယ်အချိန်မှအိပ်လဲ"
"3 4 နာရီလောက်"
"ဟာဗျာ နောက်ကျလွန်းတယ်..အလွန်ဆုံး 2 နာရီလောက်ဆိုအိပ်လေ"
"အိပ်ရေးကဝပါတယ်၊ မနက်လည်းထတာနောက်ကျတော့"
"အိပ်ရေးဝဝ မဝဝ အိပ်တာနောက်ကျရင် ကျန်းမာရေးအတွက်မကောင်းဘူး၊ ဦးနှောက်ထိခိုက်တတ်တယ်"
ဂရုစိုက်ပေးနေပြန်ပြီ။ နွေးထွေးရပြန်ပြီ။
"ကောင်းတာပေါ့၊ ဦးနှောက်ထိခိုက်ပြီး ဘာမှမမှတ်မိတော့ရင်လည်း"
"အဲ့လိုမမှတ်မိတော့မှာမဟုတ်ဘူး၊ အဲ့လို မမှတ်မိချင်ရင် ရုပ်ရှင်တွေထဲကလို ခေါင်းရိုက်ခွဲလိုက် "( "
ကြည့်ပါဦး တကယ့်ကောင်ဆိုးလေး။
"အလကားစတာ မမေ့ချင်တော့ဘူး"
"အခွဲခံချင်လည်းပြောနော် အနစ်နာခံပြီး မရိုက်ရက်ရင်တောင် ရိုက်ပေးမယ်"
"ဘာပြောရမှန်းမသိတော့ဘူး"
"သူလုပ်မှ ညီမပါ ဘာပြောရမှန်းမသိတော့ဘူး"
"ရယ်စရာတွေ့လည်း မရယ်ချင်တော့ဘူး"
"ဘာလို့လဲ စိတ်ညစ်စရာတွေကြောင့်လား"
"စကားလည်းကောင်းကောင်းမပြောတတ်တော့ဘူး"
"ဘာဖြစ်လို့လဲလို့"
"ဝမ်းနည်းနေတာလားမသိပါဘူး"
"ဘာလို့ဝမ်းနည်းနေတာလဲ"
