Unknown [Completed]

Chapter[3]

တတီတီျမည္​​ေနတဲ့ phသံကို လ်စ္​လ်ဴ ႐ႈရင္​း စားပြဲ​ေပၚကနာရီကိုၾကည္​့မိ​ေတာ့ ၁၁ခြဲ။ ဘုရား​ေရ သူမျပန္​အိပ္​​ေပ်ာ္​သြားတာပဲ။ ​ေမြး​ေန႔လုပ္​ဖို႔ျပင္​ထားတာ​ေတြ​ေရာ ဘယ္​လိုျဖစ္​သြားၿပီလဲ။ ဖုန္​းကိုယူၾကည္​့မိ​ေတာ့ ရဲရဲနီ​ေနတဲ့ missed call​ေတြက ဖရဲသီးကိုကားတက္​ႀကိတ္​ထားသလို။ ခါးဘက္​ဆီက လက္​အစံုက တင္​းၾကပ္​​ေနတာခံစားရဆဲမို႔ လွည္​့ၾကည္​့​ေတာ့ သြန္​းက သူမကိုဖက္​ထားကာ မ်က္​လံုး​ေတြက ပိတ္​​ေနဆဲ။ သြားပါၿပီ ဒီသြန္​းသြန္​း အလိုလိုက္​လြန္​းလို႔ သူမအက်င္​့​ေတြပ်က္​​ေနၿပီ။

"သြန္​း"

"ဟင္​"

"သြန္​း...သြန္​း ထ​ေတာ့လို႔ ​ေတြ႔လား​နင္​့​ေၾကာင္​့ငါ​ေနာက္​က်​ေနၿပီ"

သူမအျပစ္​မွန္​းသိ​ေသာ္​လဲ လကၤာက သြန္​းအ​ေပၚဆို အျပစ္​ဖို႔​ေနက်က အက်င္​့တစ္​ခုလိုျဖစ္​​ေနတာမို္​ ့ ဆိုး​ေကာင္​း​ေနဆဲ။

"ငါ ႏိႈးတာကို ျပန္​အိပ္​​ေနတာဘယ္​သူလဲ"

တစ္​ဖက္​လွည္​့ထားတဲ့ ကိုယ္​လံုး​ေလးက အသံတိတ္​သြားၿပီး သိမ္​့ခနဲတုန္​သြားတာမို႔ သြန္​း စိတ္​ထဲ တစ္​မ်ိဳးျဖစ္​သြားသည္​။ အ​ေျပးအလႊားကုတင္​​ေအာက္​ဆင္​းရင္​း လကၤာ့ မ်က္​ႏွာခ်င္​းဆိုင္​ၾကမ္​း​ေပၚမွာထိုင္​ရင္​း မ်က္​ႏွာ​ေလးကိုၾကည္​့​ေတာ့ လက္​​ေသး​ေသး​ေလးအစံုက မ်က္​လံုးႏွစ္​ဖက္​ကို ဖုန္​းကြယ္​ထားသည္​။

"လကၤာ လကၤာ ဘာျဖစ္​တာလဲ...ဟင္​ ဘာျဖစ္​တာလဲလို႔!!"

ျပဴ းျပဴ းျပာျပာ​ေမး​ေနသူက အ​ေရး​ေပၚကိစၥျဖစ္​သြားသလို။ ​ၾကမ္​းျပင္​ထက္​အားပါးတရ ထိုင္​ခ်ရင္​းလက္​​ေသး​ေသး​ေလးအစံုကို ဖယ္​ထုတ္​ပါ​ေသာ္​လည္​း ​ေကာ္​နဲ႔ကပ္​ထားသည္​ထက္​ပင္​ျမဲ​ေနတာမို႔ ဖယ္​မရခဲ့။ လက္​ကလဲဖယ္​မရ လကၤာ့ကိုယ္​​ေလးကလည္​းပိုလို႔ တုန္​တက္​လာသည္​မို႔ သြန္​း စိတ္​တို႔က ပိုလို႔ပူလာရသည္​။

"လကၤာ ဘာျဖစ္​တာလဲလို႔"

"ဟင္​့ ဟင္​့ ဟင္​့"

႐ိႈက္​သံ​ေသး​ေသး​ေလး​ေတြပါ ထြက္​လာတာမို႔ သြန္​း ခမ်ာ ​ေမ်ာက္​ငပိကိုင္​မိသလို ထိုင္​မရထမရ ျဖစ္​လာသည္​။ အားသံုးလို႔ဖယ္​ရင္​ ရမည္​ဆိုတာသိ​ေပမယ္​့ နာက်င္​သြားမွာစိုးတာမို႔ မဖယ္​ျဖစ္​ခဲ့။ သြန္​းရဲ႕သူငယ္​ခ်င္​း​ေလးက ႏုႏုဖတ္​ဖတ္​​ေလးရယ္​။