𝗜 𝗚𝗼𝘁 𝗬𝗼𝘂 [𝗩𝗸𝗼𝗼𝗸]

UNSPOKEN TRUTH

Halsey_ whispers

" مرده؟ کی این کارو کرده؟ "

مو مشکی نفس عمیقی کشید و سرشو به دیوار تکیه داد، " اره ...فعلا نمیدونیم از اونجایی که هیچ دوربینی نتونسته چیزی بگیره طرفمون حرفیه."

تهیونگ در حال بیهوش شدن بود، بدنش برای ذره ای خواب التماس میکرد و پسر بزرگ تر قصد نداشت به هیچ وجه بهش این اجازه رو بده.

" حالا چی میشه؟ تو...حالت خوبه؟"

" اره خوبم، تا وقتی که محافظای اطراف بیمارستان بهوش بیان و حرف بزنن توی خونه امن میمونی، جایی نرو و مواظب باش تا بیا سراغت."

"ولی من..."

" فکرشم نکن دروغ بگی، میدونم شب ها از خونه من میزنی بیرون."صدای تهیونگ هشدار دهنده بود و جونگوک با خجالت قرمز شد، باید میفهمید فرار از یه خونه امن حتی برای چند ساعت نباید اینقدر اسون باشه.

" باشه." قبل از این که مو مشکی گوشی رو قطع کنه صدای جونگوک مانعش شد، " تهیونگ مطمئنی حالت خوبه؟"

لبخند کمرنگی روی لب های افسر کیم نشست و چشمهاش با لذت بسته شد؛ نمیتونست انکار کنه صدا زدنش توسط پسر چقدر براش خوشاینده.

" خوبم بیبی فقط یکم خستم." نیشخندی زد و با بدجنسی منتظر واکنش پسر پشت خط موند، " پ_پس قطع میکنم."

تهیونگ خندید و به گوشی توی دستش نگاه کرد، توانایی جونگوک توی سریع حرف زدن واقعا تحسین برانگیز بود.

در واقع توقع داشت جواب خوبی بشنوه، جونگوک توی بچگی معمولا پر سر و صدا بود ولی انگار شخصیت پسر کوچیک تر بیش از حد انتظارش تغییر کرده بود.

" چیزی پیدا کردی؟ " سوکجین دستکش و توی سطل کنار در انداخت، " نه هیچی، خیلی تمیز و بدون درد کشته شده، تترودوتاکسین یه روش خیلی کلاسیک، قاتل و تحسین میکنم."

" ممنون جین هیونگ، امشب در دسترس باش."

" مشکلی نیس." جین بیرون رفت و تهیونگ روی صندلی ولو شد، چیو از جا انداخته بود؟

میدونست حتما یه چیزی وجود داره که تا حالا بهش توجه نکرده؛ باید از اول شروع میکرد از روزی که جونگوک و داخل ساک پیدا کردن.

تتوهای روی بدنش، اسم خودش، چائو، کارخونه متروکه و...چرا به جلوتر رفتن به عقب برنمیگشت؟

گوشی رو دوباره از جیبش بیرون کشید و طبق انتظارش نامجون با اولین بوق جواب داد، " نامجون هیونگ میخوام سابقه خانوادگی یه نفرو چک کنی ، جئون جونگوک. میخوام بفهمم پدرش کیه."

" برات میفرستمش، فردا پسره رو بیار سازمان باید یه چیزی رو چک کنم."

" چی؟ "