මම..
එක් වාරයක් මහ රජ්ජුරුවන් වහන්සේගේ මනදොළ සපුරන නෘත්ය රාජිනිය වුණා..
පසුව..
එතුමාගෙ මෙහෙසිය වුණා..
උන්නාන්සේගේ මුල්ම මෙහෙසිය..
ඒත්..
නිළමෙ උන්නාන්සේලාගෙ බල කිරිල්ලට මධුරාපුරයෙන් අග මෙහෙසියක් ගෙනාවට පස්සෙ..
මම යකඩ දෝළියක් වුණා..
ඒ වුණාට මහ රජ්ජුරුවන් වහන්සේ රන් දෝලියටත් වඩා මට ඇලුම් කරන වගක් මම දැනන් උන්නා..
එතුමා ප්රේම කළේ මගෙ ශරීරයට නොවෙයිනෙ..ඉමක් කොනක් නැතුව පපු කෙනෙත්තෙ ගලන් හැලෙන මගෙ සෙනෙහසට..
ඒ සෙනෙහස..එක ඉසව්වකදි සීමා බිඳගෙන වැඩෙද්දි..
රන් දෝලියටත් ප්රථමයෙන්ම..
කන්ද උඩරට මහ රජුන්ගෙ ලෙයින් ගැහෙන හදවතක්..
මගේ කුස ඇතුළෙ වැඩෙන්න පටන් ගත්තා..
YOU ARE READING
රාජිණී | Historical | Completed
Historical Fiction"ඔබ වහන්සේලාට අමතකද..??මම කන්ද උඩරට මහරජ්ජුරුවන් වහන්සේගේ පතිනිය වග..??ඔබ වහන්සේලා මේ මරා දමන්ට යන්නෙ උන්නාන්සේගේ පළමු මෙහෙසිය.."