රාජිණී | Historical | Completed

5 කොටස

උදෑසන මං අමාරුවෙන් ඇස් ඇරගනිද්දි මගෙ ඉණ වටේ ශක්තිමත් අතක් වැටිලා මාව වැළඳගෙන උන්නා..මහ රජ්ජුරුවන්ගෙ නහර ඉලිප්පුණ අතක් මගෙ නිරුවත් ඉන වටේ එතිලා තිබ්බෙ මාව රක්ෂා කරන ගානට..

මම ඒ ශාන්තිමත් බවින් පිරුණ මූණ දිහා බලාගෙන හිටියා..

"ඔබ වහන්සෙ මෙයාකාර පාපකර්මයක් ‌කළේ ඇයි මගෙ දෙයියෝ??ඇයිද රන්දෝලියට ද්‍රෝහි වුනේ?"මං මිමිණුවෙ ඒ කම්මුල් උඩින් අතක් තියාගෙන..

උන්නාන්සෙ ඇස් දෙක තද කොරන ගමන් හිමින් දෑස් විවර කළා..ඒ ඇස් පැටළුණේ මගේ දෑස් වල..ලොකු කතාවක්..ලස්සනට ඒ දෑස්වල සටහන් වෙලා තිබුණා..

"මට සමාවෙයන් දේවි.."උන්නාන්සෙ මං දිහා බලන් මිමිණුවා..

සමාව..??මං මේ සමාව ගැනිල්ල බලාපොරොත්තු වුණා..උන්නාන්සෙගෙ අවසිහිය එතුමාව නිකන්ම යකඩ දෝලියක් ඉස්සරහදි සමාව ගන්න තරමටම පත් කරයි කියලා මම දැනන් උන්නා..

"රජතුමනි.."

"සමාවෙයන් උඹව මහා බිසෝ කරගන්ට නොහැකි වුණාට.."රජ්ජුරුවො මගෙ කන් දෙක ගාවදිම මුමුණද්දි මගෙ පපු ගැහුණ රිද්මය හොරු අරන් ගියා වාගෙයි..

"රජතුමනි.."මං ඇස්වල කඳුළු පුරෝගන උන්නාන්සෙ දිහා බලන් උන්නා..උන්නාන්සෙ මාව ඒ නිර්වස්ත්‍ර පපු තුරුලට අරගෙන මගෙ හිස් මුදුන සිම්බා..

"මට වුවමනා වුණා දේවි..උඹව මේ කන්ද උඩරට අගබිසෝ කරගන්ට මම නිළමෙවරු එක්ක සණ්ඩු කළා..වාද කළා..ඒත් උන් මට ඉඩක් දෙන්නෙ නෑ උඹව බිසෝ කරගන්ට..මට..මට අයිතියක් නෑ උන් මගෙ විවාහයන්ට විරුද්ධ නම් රාජ්‍යයේ අගබිසව තීරණය කරන්ට..මට සමාවෙයන් දේවි.."උන්නාන්සෙ දොඩන අතරෙ කඳුළු එකින් එක උන්නාන්සෙගෙ ඇස්වලින් බිමට වැටෙන විදිය මට තේරුණා..

'දෙයි හාමුදුරුවනේ..කන්ද උඩරට මහරජ්ජුරුවො උඹ නිසා හඩා වැටෙනවා දේවි..'මගෙ උඩුහිත කෑ ගහනවා..

'රජෙක් වුණත් මනුෂ්‍යයෙක් දේවි..' ඒ අතරෙම මගෙ යටිහිතත් හෙමින් කියනවා..

හීනෙන්වත් මං මේ වගක් හිතුවෙ නෑ..මට වුවමනා තාන්න මාන්න..ධනය නොවෙයි..මහ රජ්ජුරුවන්ගෙ නිමල ආලය පමණක්මයි..‌මෙපමණක් කල් තිස්සෙ මා රැකගත්තා වූ දයාබර සෙනෙහස පමණක්මයි මට අවැසි..