BÖLÜM 3

5.1K 312 15
                                    

Sabah ezanıyla gözlerimi açtım . O kadar ağlamışım ki gözlerim şişmiş. Abdestimi aldım ve namazımı kıldım. En çok sabah namazlarını seviyorum insana huzur veriyor , güçlülük veriyor . Dinç olmamı sağlıyor.

Notların tamamını yazmamıştım. Oturup onları yazmaya başladım . Hepsini bitirdikten sonra çantama koydum. Saat 7 olmuştu. Kahvaltıyı ben hazırladım . Hep beraber yedikten sonra ben biraz erken çıktım . Yine aynı şeyle karşılaşmak istemiyordum.

Okula geldiğimde sınıfa 5 kişi gelmişti. Dün oturduğum yere en arkaya tek başıma oturdum. Çantamı yanımdaki sandalyeye koydum . Kitabımı çıkarıp okumaya başladım. 10 dakika sonra dün benle dalga geçen kızlar ve onun tayfası geldi. Ömerde vardı. Sınıfa girince kalbim yerinden çıkacak gibi oldu. Niye böyle oluyordu bilmiyorum.

"Ooo Ömer seninki erkenden gelmiş."

Seninki? Kitap okuyomuş gibi yapıyodum. Kafamı kaldırdım önce Ömere sonra bunu söyleyen çocuğa baktım . Çantamdan Ömerin notlarını çıkardım . Ömer çantamı kaldırarak yanıma oturdu. Sanki başka yer yoktu , niye yanıma oturuyosun ki sen? Sinirlenmiştim hemde çok. Kızlar önümüze oturdular .

"Güzelim , Ömerin yanından kalk orası başkalarının yeri . "

"Buğranın yeri burası"

Bunu diyen Ömerdi. Sanırım bu en arka sıralar bunların tayfasının yeriydi. Çantamı aldım içinden Ömerin notlarını çıkardım .

"Teşekkür ederim"

Diyerek verdim notlarını ve ayağa kalktım . Duvar kenarında en arkadan 3. Sıraya oturdum. Arkada kıkırdaşma seslerini duyuyordum.

Sinirlerim bozuluyordu artık 4 sene boyunca bunlarla geçirmek çok zor olacaktı. Ders başlamıştı. Sınıfta çok ses vardı. Hocayı duymakta zorluk çekiyordum. Sonunda hoca:

"Beyler bayanlar burası liseye benzemez ! En arka dörtlü diye falan seslenmiyeceğim ben! Yer değiştiriyorum! Ömer geç Elifin yanına otur . Sevgi kızım sende Elifin yanından kalk Buğranın yanına otur. Diğerleride adam gibi sussun . "

Hoca çok haklıydı ama Ömeri benim yanıma oturtmuştu. Ders bittiğinde hoca sinirle dışarıya çıktı. Bir çocuk ayağa kalktı ve tahtaya geçti:

"Görüyorum ki aramızda hala lise havasından çıkamayan kişiler var. Düştüğünüz duruma bakın ben öğretim hayatım boyunca böyle bir şeyle karşılaşmadım. Ama havanızı söndürecek iyi bir haber oldu. "

Alaylı ve gülerek söylemişti bunu. Buğra sinirle ayağa kalktı ki Ömer de birden yanımda ayağa kalktı. Buğra çocuğun üstüne hızla giderken Ömer kolundan tuttu. Buğranın kulağına bir şeyler fısıldadı. Benle dalga geçen kızları çağırdı:

"Masal , Duygu gidiyoruz hadi gelin "

Buğranın siniri hala geçmemişti:

"Lan Mert hayatının son anlarını yaşıyorsun. "

Ömer Buğrayı kolundan çekerek sınıftan çıkardı. Sınıfa baktım herkes olay sanki sınıfta olmamış gibi kitap okuyup telefonla oynuyorlardı. Sanırım benimde takmamam lazımdı.

Sınıfa girdiler ve kapıyı kapattılar. Bütün sınıf çıkmıştı . Sınıfta tek ben ve Ömerin arkadaşları ha birde Mert vardı. Duygu kapının önünde duruyordu. Masalda Buğranın arkasından Merte sert bakışlar atmaya çalışıyordu ama atamıyordu tam aksine komik gözüküyordu. Ömer kollarını sıvadı ve Mert'in yakasından tuttu.

"Tahtaya geçip dediklerini bir daha tekrar etsene."

"Rezil edicem sizi bu haberi her yere yayıcam."

Ömer kötü bir kahkaha attı ve Mert'e kafayı gömdü. Mertin burnu kanıyordu ama Ömer durmadı yüzünü yumruklamaya başladı. Yerde kıvranıyordu Mert . En sonda ayağa kalktı ve karnına tekmeyi vurdu. Ben şoktan bir şey diyemedim. Zaten ayağa kalkmıştım Ömere bakıyordum . Ömerde bana bakıyordu . Bugra Mertin yanına çöküp yakasından tutarak :

"Bana bak birdaha bizim hakkımızda veya aleyhimizde konuşursan benim elimde kalırsın ona göre."

Mert burnundan gelen kanı sildi. Ayağa kalktı ve Ömer'e :

"Daha senle işim bitmedi , burda bitmez."

Ömer Merte gülerek baktı. Ne güzel gülüyordu öyle . Böyle duygular hissetmemem lazım niye böyle oluyordu? İçim kıpır kıpır olmuştu. Duygu kapının önünden çıktı ve bana bakmaya başladı. Ona aldırmadım ve sıraya oturdum . Bu olanları takmak istemiyordum. Geri kalan dersler bittikten sonra okuldan çıktım . Ezan okunmuştu otobüs durağına gelmeden bir camide namazımı kıldım . Camiden çıktım yürümeye başladım. Eve geldiğimde duş aldım ve biraz uzandım. Bugün olanları düşündüm. Melike yanıma geldi :

"Morelin bozuk sanki neyin var bir şey mi oldu?"

"Yok hayır biraz yorgunum da o yüzden."

"Anladım hadi gel yemek hazır."

Acıktığımı hissettim , kalkıp elimi yüzümü yıkadım. Yemeği yedik . Odaya gittiğimde telefonumda 5 cevapsız arama olduğunu gördüm ve birde mesaj vardı.

Gönderen:053.........

Mesaj:

Elif benim Mert bana yardım etmen lazım . O havalı grubu rezil etmek için bana sen lazımsın. Kabul ediyor musun?

Ne diyordu bu? Ömerlerden bahsettiğini anladım ama ben? Ben bir şey yapamazdım ki . Mert'in numarasını rehbere ekledim ve ona mesaj attım.

Gönder: Mert

Bak mert bu konunun benle ne alakası var bilmiyorum . Ama bence uzatmamalısın . Benden yardım istemen de saçma zaten .

Gönderen : Mert

Beni döverlerken sınıfta tek sen vardın Elif. Bana lazımsın millete yalan söylememiz lazım yoksa ben biterim anladın mı? Bu işte varsın .

Resmen beni tehdit ediyordu. Ne yapacaktım? Mesajı cevaplamadım . Okulda da yüzüne bakmayacağım . Ben kimseye yalan söylemem . Bu saçma konuyu unutmam lazımdı.

Arkadaşlar oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum!

KAPALIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin