BÖLÜM 4

4.8K 289 15
                                        

Telefonuma gelen mesajla uyandım . Yine Mert atmıştı mesajı açmayacaktım. Telefon numaramı nerden bulmuştu? Üstelik beni rahatsız ediyordu. Hızlıca kalktım ve üstümü giydim. Kahvaltı hazırdı ayakta birkaç şey atıştırdım , kızlara selam vererek evden çıktım. Otobüse bindim ve okuldan bir durak öncesinde indim yürümek istiyordum biraz kafamı dağıtmam lazımdı. İçimden Yasin'in ilk sayfasını okudum . Anneannem öğretmişti sıkılınca veya kendini kötü hissedince oku derdi her zaman işe yarardı. Bugünde yaradı rahatlamıştım . Okulun kapısına geldim . Mert kapıdaydı :

"Bu işte varsın buraya gel sakın yanlış bir şey yapma rezil ederim seni."

"Sana istemediğimi söylemiştim , çık önümden ."

Yüzüne bakmıyordum ama o inatla bana bakıyordu. Omzumda bir el hissettim arkama baktığımda tanımadığım kişiler vardı . Bunlarda kimdi?

Omzumdan elini çekti ve :

"Kapının önünde bekleme çık şurdan dikilmişsin buraya geçemiyoruz."

Koskaca giriş kapısıydı ordan geçin ne olacak? Sırf tesettürlü olduğum için benle uğraşıyorlardı. Sinirlenmiştim . Mert'in yanından hızlıca geçtim . Sınıfa girdiğimde Ömerler ve bir kaç öğrenci vardı. Ömer bana bakıyordu hemen geçip yerime oturdum ve kitabımı açtım. Kendimi baskı altında hissediyordum. Mert sınıfa girdi ve yanıma oturdu. Kimden izin almıştı? Ne diye benim yanıma oturuyordu?

"Yanıma oturmanı istemiyorum bir sürü boş yer var oralara oturabilirsin."

Mert sırıttı ve bana döndü :

"Biz sevgili değil miyiz? Otururum da oturmamda"

Ne diyordu bu ne sevgilisi! Ayağa kalktım:

"Ne sevgilisi be ne diyorsun sen! Kendine gel çık yanımdan !"

Sinirden ağlamak üzereydim . O da ayağa kalktı ve kolumdan tuttu . Ömer Mert'e öyle bir bakıyordu ki öldürecekti sanki.

"Bırak kolumu! Çık şurdan !"

"Dün öyle demiyordun ama ? Yüzüme pansuman yapmak için yalvaran sendin? "

Başım dönüyordu. Sinirden ne yapacağımı bilemedim ve diğer elimle Mert'e sertçe tokat attım. Yalvarmışım öyle mi? Mert sendeleyerek arkaya doğru gitti tam yarasının üstüne vurmuştum ve yarası kanıyordu. Umrumda bile değildi. Arkaya doğru inleyerek düştü. Herkes bize bakıyordu.

"Haddini bil !"

Diyerek sınıftan dışarıya çıktım. Ağlıyordum istemeden sinirden ağlıyordum. Okuldan çıktım ve sahile indim , arkamdan biri geliyordu sanki . Arkama baktım ve öylece durdum . Ömer arkamdan hızlı adımlarla geliyordu. Yaklaştı ve bana baktı :

"İyi misin? "

İçim kıpır kıpırdı . Gözümden gelen gözyaşlarını elimle sildim. Söylemeli miydim? Mertin beni tehdit ettiğini ? Çok kararsız kalmıştım. Telefonum çalıyordu . Yine Mert arıyordu. Ömer telefonu elimden hızla aldı ve telefona cevap verdi :

"Mert?"

"Seni rezil edicem güzellik."

"Sen hala akıllanmamışsın."

"Sen kimsin lan?"

"Tahmin et."

"Lan Ömer pezevenki!"

Ömer cevap vermeden kapattı. Ömer'e bakıyordum. Sinirli gözüküyordu bi o kadar da kusursuz . Başımı öne eğdim . Nefsime hakim olmalıyım. Bana haramdı bakmamalıyım ona. Dahada yaklaştı bana ben uzaklaştım ve arkamı dönerek yürümeye başladım. Arkamdan geldiğini hissediyordum . Bana seslendi

"Elif!"

Sesi çok sinirli çıkmıştı. Durdum derin bir nefes aldım . Konuşamıyordum onla terliyordum . Sakin olmaya çalıştım.

"Efendim Ömer? "

Sesim çok az ve titrek çıkmıştı. Ömer'e baktım tebessüm ederek bana baktı. Ve kolumdan tutarak banka oturtturdu.

"Bak Elif Mertle liseden beri arkadaşız ve aramız hiç iyi olmamıştır. Onu çok iyi tanırım , şimdi anlat bana sana ne dedi?"

Kafam karışmıştı bence en iyisi söylememekti. Ömer bana baktı ve ona cevap verdim

"Ömer bak Mert bana "

Dediğim anda arkamdan sesler duydum. Mertti bu yaklaşıyordu bize doğru . Ne işi vardı burda?

"Sevgilimin yanından kalk havalı."

Ömer birden ayağa kalktı ve Mert'e döndü :

"Senin akıllanman için ne lazım?"

Dayanamadım ve bende ayağa kalktım .

"Mert! Defol git burdan ben senin sevgilin falan değilim . Beni tehdit edemezsin . Dayak yedin işte! Bunun neyine yalan söyleyelim? Kimi rezil ediyosun? Sen böyle yaparak zaten kendini rezil ediyorsun! Artık bırak peşimi ! Ben hiçbir şey yapmam yapamam!. "

Gözyaşlarıma hakim olamıyordum. Neden ağlıyordum ki? Bu sözleri nasıl tek nefeste söylemiştim? Sanki ben değildim. Sakinlemem lazımdı.

"Tehdit? Sen Elifi tehdit mi ettin? "

"Sanane lan piç! Lan Ömer senin soyunu kurutucam! Elif sende kızım bittin sen ! Beni dövmek o kadar kolay değil! "

Ömer Mert'i sertçe ittirdi Mert çimenlerin üstüne düştü . Mert cebinden bir şey çıkarmaya çalışıyordu. Ömer farkında değildi. Kahretsin bıçak!

"Ömer! Dikkat et!"

Mert bıçağı Ömer'e doğru saplamaya çalıştı . Ama Ömer Mertin elini tutuyordu . Böyle izlemekle olmazdı. Mertin eline ayağımla bastırdım ve Ömer Mert'in elindeki bıçağı alarak denize fırlattı. Mert hızlıca kalkarak koşmaya başladı. Başım dönmeye başlamıştı Ömerin

"Elif? İyi misin?"

Dediğini duydum ve sonra belimde bir el hissettim ve karanlık.

Oylarınız ve yorumlarınız benim için çok değerli arkadaşlar! Daha acemi yazarım bu yüzden biraz kötü olabilir. Bana destek olmanızı istiyorum . Sizleri seviyorum :)

KAPALIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin