ZORUNLU TATİL

-6-BAZI GERÇEKLER ACI VERİR(Part-1-)

   Sabah uyandığımda şort ve tişörtle uyuduğumun farkına yeni varmıştım.Dün en berbat 2. günüm olmuştu.Rüzgar'ı görür görmez oradan uzaklaştım.Ne yaptığımı bilmeden koştum.Ama artık bir karar vermiştim.Bu gün gidip her şeyi baştan sona Rüzgar'a analatcak ve bana her ne kadar inanmayacak olsada onu hala unutamadığımı söyleyecektim.Onu her gördüğüm de kaçamazdım ki.Zaten bir gün gerçeklerle yüzleşmem gerekecekti.O gün bu gün olmalı.

   Yataktan kalkıp mutfağa doğru yürürken Melis'i uyandırmayı unuttuğumu fark ettim.Bu aralar çok unutkandım.Tekrardan odaya yürürken aklıma bir fikir geldi.Kahvaltıyı ben hazırlayacaktım.Teyzem , Bora abi , Melis ve Can'da uyuyordu zaten.Bu sefer her zaman ki yine mutfağa giderken telefonumu unuttuğumu fark ettim.Ama almak için geri gönmedim.Üşengeçlik.

1 SAAT SONRA...

Sonunda kahvaltı hazırdı.Koşup Melis'in üstüne atladım.Kalktıktan sonra bana hiç sevmediğim bir bakış attı.Ben o bakışın ne bakışı olduğunu düşünürken Melis kafama yastık geçirdi.
“Ne vuruyorsun be salak.” diye gürledim.
“Sen insanı bu saatte uyandırırsan her halde vururum salak” dedi.
“Neyse 5 dakikaya mutfakta ol” diyip odadan çıktım.Sırayla Can'ı , Bora abiyi ve teyzemi uyandırdıktan sonra hepsi mutfakta toplanmış bana tip tip bakıyorlardı.
“Hadi herkes balkonaa” dedim.
Hepsi balkona çıkınca hepsinin ağızı bir karış açık kalmıştı.
“Ne yani hayatınız boyunca 16 buçuk yaşında kahvaltı hazırlayan bir genç kız görmediniz mi?” dedim.
"16 buçuk mu?" dedi Bora Abi.Ve dalga geçercesine güldü.

***

"Bade Abla"
"Off bu saatte niye beni uyandırıyorsun Can?"
"Saat 19.00 ve sen bana beni 19.00'da uyandır dedin."
"He tamam gidebilirsin."
"Bana sözün vardı."
"Ne sözü Can?'
"Park?"
"He tamam hadi hazırlan.Ha bide ben bir şey soracaktım."
"Sooor"
"Kız arkadaşında gelecek mi?"
"Aa ben onu aramayı unuttum senden arayabilir miyim?"
"Melis'ten ara"
"O telefonunu vermiyor abim dışarı çıktı anneminde dakikalarını bitirdim.Ha eğer telefonumu vermem seni onların evinin önüne götürürüm dersen o da kabul."
"Tamam al ara"

"Bade Abla ben hazırım"
"Geldiim" dedim ve salaş göbeği açık tişörtümü kot şortumun üstüne bıraktım.Telefonumu alıp ayakkabımı giyindim ve evden çıktık.Asansörden indikten sonra buluşacakları parka geldik.Ama kimse yoktu.Rüzgar'ın kardeşini bırakmaya gelemsini umuyordum.
Ve evet o geliyordu.Birden çok mutlu olmuştum yada tedirgin , heycanlı.Ne diyecektim?Beni Affet mi?
Çok kararsızdım.Çok.
Selam arkadaşlar ksjdjdjsj.Bu bölümü part 1 olarak kabul edelim part 2'yi de 2 güne çok uzun bir şekilde yayınlarım.Teog'uma 22 gün kaldı annemler sürekli telefonumu alıyorlar ve bu yüzden giremiyorum.Ama bulduğum her fırsatta yazıyorum.Neyse çok konuştum.Bize kapak hazırlayan almilalbaraka'ya da çok teşekkür ederiz.Görüşürüz skksjsjsj.