Devilove

-3

"Uyandın bakıyorum?"

Yavaşça gözlerini aralarken, sesin geldiği yöne başını çevirdi. Ve önünde sandalyeye ters oturmuş, odaya dolup taşan görkemli kanatlara sahip o şeytana bakıyordu.

"S-sen??"

"Oi sakin ol, yine bayılayım deme."

"Ben nasıl-"

"Seni ben getirdim, başka kimse yok merak etme."

"Burda yaşadığımı nerden biliyorsun?"

"Şuan önemli olan bu değil, iyi misin insan?"

"İyiyim.. fakat sen bir şeytansın! Neden bana yardım ettin?"

"Salak gibi soğuktan ölmeni mi izleseydim?"

İzuku yataktan doğrulup, sırtını duvara vererek başını öne eğdi.

"Artık yaşamamın bir anlamı yok ki..
Lordum bana bugün gelme dedi, saraydan atıldığım için bu kulübeyide elimden alacaklar ve gidecek bir yerim yok."

Çocuğun gözleri dolarken burnunu çekti, şeytan ise kanatlarını kaldırıp çocuğa baktı.

"Sen fazla gerizekalısın."

İzuku duyduğu sözlerle şok olmuşcasına şeytana baktı. Şeytan ise şaşkın gözleri umursamadan devam etti...

"Bugün gelme demiş, yarın gidebilirsin yani? Ne kovulması, hem kovsa bir daha gelme demez miydi?"

"H-haklısın?!"

İzuku mutluluk ve şaşkınlığı aynı anda yaşayarak, tüm enerjisinin geri geldiğini hissetti. Ve gülümseyerek şeytanın gözlerine baktı.

"Gözlerin..."

Kenetlenmiş şekilde gözlerine daldı şeytanın. Fakat kısa sürmeden kendine gelerek başını salladı...

"Ç-çok güzeller! Demek istediğim, kırmızı rengi yakışmış."

Şeytan hafif sırıtarak çocuğa yaklaştı,  elini yavaşça saçlarının arasına koyarak karıştırdı.

"Seninde saçların çok güzel, yumuşak."

İzuku hafif kızarırken, yaşadığı sevgi hissiyle hiç olmadığı kadar mutluydu...

"Teşekkür ederim, bir şeytan için fazla iyi kalplisin!"

"...Ben gidiyorum."

"Ah, nereye gidiyorsun?"

"Şeytanım ben, burda kalmamam gerek."

"D-doğru..."

Çocuk üzülerek öne eğdiği başını, hemen ardından tekrar kaldırarak şeytana baktı. Ve gözleri parlarken, elini uzattı.

"İzuku. Adım izuku midoriya."

Birkaç saniye eli havada çocuğu süzdü. Ardından bir kanadını uzatarak avucuna yerleştirdi.

"Katsuki bakugou."

Çocuk avcundaki kanadı sıkarak, el salladı ve gülümsedi.

"Memnun oldum."

Kanadını çekip camdan çıkarak gökyüzüne yükselen şeytan, hızla uzaklaştı.
İzuku ise onu izleyerek, gözlerden kaybolmasıyla beraber camı kapadı.

İşime devam edeceğim ha..

Hem mutlu olmuş, hemde bir burukluk vardı çocuğun içinde.
Hergün çığ gibi artan özlemi, hayata tutunmasına yardımcı olamamaya başlıyordu yavaş yavaş...

Affet anneciğim, beni kimse sevmiyor. Fakat senin için elimden geldiğince yaşamaya devam edeceğim.

Çocuk elini göğsüne koyarak kalbini tuttu. "Söz veriyorum."

Ve ışıkları kapatarak yatağına geçmesiyle, direk uykuya daldı.

-

Sanırım şunu söylemeliyim, şeytanı ve lordu aynı kişi zannedenler var :}
İkiside kırmızı gözlü fakat farklı kişilerdir ^^ (yani feykim azcık işe yaramış)

İnsan kral (lord), şeytan kral ve melek kral ayrıdır, hepsi kendi türlerini yönetiyor.

Umarım anlatabilmişimdir ❤️

Keyifli okumalar~ ✨