Devilove

kacchan

Şeytan kralın, annesi gibi kıpkırmızı fakat onların aksine alev gibi parlayan gözlere sahip bir oğlu oldu.

Bakugou katsuki oldu çocuğun ismi, ve duyurdu diyarında şeytan kral.
Varis doğmuştu.

Birgün güçlü bir kral olmasını sağlayacaktı oğlunun. Fakat gözünü hırs bürümüş bu kral, karısını ihmali yüzünden kaybettiğini düşünerek kahrolmuştu...

...

Bir gece beraber oturuyorlardı ki, katsuki babasına seslendi,

"Anneme dönüşsene baba~"

Şeytan kral gülümsedi, ardından çocuğun isteği üzerine mitsukinin görünümüne büründü.

Her şeytanın farklı özel gücü vardı, mitsukinin gücü canını birine verebilmekti. Ve bunu bir ay öncesine kadar kullanarak inkoya hayat vermişti. Bu sayede iyileşen melek arkadaşıyla, can borcunu ödeyerek mutlu bir şekilde kapatmıştı gözlerini mitsuki bakugou.

Şeytan kralında kendine ait gücü, şekil değiştirmekti. Bu onun eşsiz güçlüydü ki, bu gücü kötülük yapmak için melek kılığına girerek onlarla alay etmek için kullanıyordu...
Fakat artık sadece, oğlunun isteği üzerine eşi mitsuki kılığına giriyordu.

Kral tekrar bürünmüştü bu şekle fakat katsuki dememesi gerek birşey söylemişti.

"Anne, deku ve inko teyze seni çok özlediler. Ve bende~!"

Kral tekrar kendi şekline dönmesiyle, çocuğa sordu.

"İnko ve deku kim katsuki?"

"İnko teyze annemin arkadaşı, dekuda oğlu baba. Annem ve beni çok seviyorlar."

Kral herşeyden habersizdi. Eşinin ve çocuğunun arkadaşlarını tanımak istiyordu. Katsukiye bakıp gülümsedi,

"Nerdeler katsuki, çağırtayım bende tanışmak istiyorum."

"Olmaz baba sen kızarsın."

Kral şaşırdı çocuğun bu lafına, ardından merakla sordu.
"Neden kızacakmışım?"

"Çünkü onlar şeytan değil."

Kral daha çok şaşırmıştı, kızmaktan ziyade nasıl arkadaş olduklarını merak etmişti. Derken katsuki başını eğdi,
"Kızdın bile değil mi?"

"Hayır... Kızmadım, peki annenle nasıl tanıştılar?"

Katsuki babasının kızmasın ama sevinerek gülümsedi ve heycanla başını kaldırdı,

"İnko teyze bir melek, ormanda anneme yardım etmiş öyle tanışmalar. Dekuda bir insan, inko teyzenin oğlu, çok küçük ve sevimli baba~ Annem ikisinide çok severdi, hatta inko teyzeye gücünü bile verip onu iyileştirdi."

Kral bir anda gözlerinin dolmasıyla ayağa kalktı!
Arkasını dönerek kapıya yönelmesiyle, katsuki peşinden gitti.

"Baba?"

"Katsuki annen gücünü kullandığı için öldü."

Küçük şeytan şok olmuştu!
Annesinin gücünün can vermek olduğunu biliyordu, ama kendi canını verdiğini yeni öğrenmişti.
Annesinin bu sebeple öldüğünü bilmesiyle afallamıştı!

...

İzukunun yanına gelmişti küçük şeytan, ve kafasını kaldıran çocuğun ağladığını gördü.

"Neyin var deku?"

"Kacchan, annem bir daha gelmeyecekmiş.. senin annenin yanına gitmiş ve birdaha gelmeyecekmiş.."

Kızarmış yaşlı gözlere dayanamayarak, yanına varmasıyla, yanağına bir öpücük kondurdu çocuğun.

"Sakin ol deku."

Katsuki derin bir nefes aldı, ve düşündü...
Çocuk annesiz sarayda büyüyecekti fakat kendisiyle görüşmesi bu şekilde zor olacaktı.

Babası, annesinin katilinin oğlu olduğunu düşündüğü için, artık dekuyla görüşmesini istemiyordu.
Eğer çocuk saraya giderse, katsuki bir daha çocuğu göremeyecekti. Sarayın yakınlarına gitmesi katiyen yasaktı.

Çocuğu yanına da alamazdı, şeytan kral buna müsade etmezdi. Kovardı...

Bunları zaten bilen katsukinin asıl düşüncesi başkaydı.
İzukunun kendisine ve annesine ne kadar düşkün olduğunu biliyordu.

Annesini kaybetmesinin üzerine, kendisinide kaybederse mahvolurdu!

Karar verdi katsuki...
İzukunun bu kadar üzülmesine müsade edemezdi.

Elini uzattı çocuğa ve kalkmasını istedi. Çocuk gözlerini kocaman açmış şaşkınlıkla bakarken, katsukinin elini tutarak ayağa kalktı.

Katsuki karşısında durmasının ardından, yaklaşarak çocuğun alnına elini koydu.

"Gözlerini kapat deku, ben diyene kadar da açma."

Çocuk gözlerini kapatmasıyla, katsuki gücünü kullanmaya başladı...

Her şeytanın özel gücü vardı.
Babasının gücü şekil değiştirmekti. Annesinin gücü canını verebilmek.
Ve kendi gücü ise, hafızayı değiştirmek...

Deku'nun hafızasına girdi küçük şeytan. Çocuk ise mırıldandı,
"Kacchan.."

Gözlerini daha sıkı yumarken, derin bir nefes aldı izuku.

"Her yerim yanıyor~"

"Sakin ol, birazdan geçecek."

"Mhh-"

Olabildiğince dikkatle sildi katsuki, kendisine ait her anıyı izukunun aklından.

Ve izuku güçsüz düşmeden bir öpücük kondurdu dudaklarına..
Ardından bayılan çocuğu, hala gözleri kapalı vaziyette nazikçe ağacın altına oturttu.

Dağınık yeşilli saçlara koydu elini. Yumuşacık hissiyle okşadı çocuğun başını ve oda mırıldandı,

"Deku.."

Gözleri dolarken ayağa kalktı küçük şeytan. Kanatlarını açıp ardındaki ağaçların arasına gizlenerek çocuğu izledi. Bir süre sonra sarayın askerleri çocuğu bularak götürdüler. Katsuki ise eve dönerek babasının yanına vardı.

...

Büyüdü katsuki, ve bu süre içersinde hep izukuyu izledi.
Ne zaman aç olsa ona yemek götürdü gizlice....
Ne zaman üşüse sessizce üstünü örttü.

Fakat çocuğa kendini göstermekten kaçındı. Çünkü kocaman bir şeytan olarak başa geçmesiyle kendinden korkacağını düşündü.
Ama katsukinin asıl korkusu, izukunun onu tekrar sevmemesiydi. Bir katil olmuştu katsuki...

Bu düşünceleri, izukuyu ormanda kaybolmuş vaziyette bulmasıyla son bulmuştu. Onu kurtarma isteğiyle göstermişti kendini.
Ve düşündüğünün aksi olmuştu.

İzuku onu tekrar sevmişti.
Fakat bunu ilk tanışmaları sanıyordu...

-

Diğer bölüm yine kaldığı yerden devam^^

Aklımdakileri olabildiğince düzgün yansıtmaya çalışıyorum, anlamazsanız sorun lütfen <3

Keyifli okumalar ✨