02.09.1997-tododeku

24.10.1997

24.10.1997

-Sevgili günlük,
Bugün günlerden pazar. Dün gece todoroki'yle konuştum. Yarın birşey yapmak ister miyim diye sordu. Herhalde tekrardan bir buluşmayı boka çevirmek istemediği için soruyor. Neyse. Bende kütüphaneye gideceğimi söyleyince benimle gelip gelemeyeceğini sordu. Onun gibi birini şahsen kütüphanede hayal edemiyorum desem yalan olmaz. Dikkatimi dağıtmayacağına söz verirse gelebileceğini söyledim ama şahsen kendi lafıma bile inanmıyorum.

...

"Yarım saattir seni bekliyorum izukuu."

"Buluşma saatinden beş dakika önce geldim ben. Sen erken geldiysen bu benim suçum değil."

"Tamam heyecanlanıp biraz erken gelmiş olabilirim ama konumuz bu değil." Yeşilli hafifçe gülümsemiş, gözlüğünü düzeltip ellerini çantasının koluna dolamıştı. "Bak söz verdin çalışmama engel olmayacaksın. Sınavlarıma az kaldı o yüzden çalışmam gerek."

"Emrin olur. Sadece yanında oturup bekleyeceğim."

"Tüm gün beni izlemeyi düşünmüyorsun değil mi?"

"Yapmama engel olan bir kural koymadın sonuçta değil mi?"

"Tanrım. Neyse hadi gidelim."

"Tamamm."

...

-Kütüphaneye gittikten sonra şaşırtıcı bir şekilde sesini çıkarmadı. Tüm gün  boyunca elindeki deftere birşeyler karalayıp durdu. Onun yanında böyle sessiz geçen anlara pek alışık değilim ama olsun. Birkaç saat boyunca orada kaldık. Güneş batmaya başlayıncaya kadar falan.-

...

"Uf."

"Noldu?"

"Beynimi hissetmiyorum sanırım. Yarım saattir aynı soruyu çözmeye çalışıyorum." Bunu duyan melez hafifçe kıkırdamış, ardından yeşillinin yanındaki sandalyeye oturmuştu. "Matematik mi?"

"Mhm."

"Yardım etmemi ister misin?"

"Olur. Hiç anlamıyorum gerçekten." Yeşillinin elindeki kalemi parmakları arasına almış, bir süre soruda göz gezdirmişti. "Bu soru değil mi?"

"Evet."

"Tamam tek yapman gereken şey formül üzerinden ilerlemek. Sonrasında da bilinmeyeni yerine yerleştirip alanı bulacaksın." Yavaşça kitaba birşeyler karalamış, ardından yeşilliye iyice yanaşıp kalemle yaptığı şeyi göstermişti. "Alanı bulduktan sonra iki yoldan da gidebilirsin. Ama sen büyük ihtimalle formülde bir hata yaptın." (kendi matemaik sorularımdan birşeyler salladım çaktırmayın)

...

-İlk defa todorokiyi öyle görüyorum. Yani şaşırdım desem yalan olmaz. Günlüğümsün diye sana yalan söylemeyeceğim ki bunu sürekli ama sürekli diyorum. Bu çocuk neden herşeyde bu kadar çekici görünmek zorunda.-

...

"Bu kadar kolay olacağını düşünmemiştim."

"Çok zor yaklaşıyorsun her şeye. Biraz rahatla. Ve biraz ara ver yoksa düşüp bayılacaksın."

"Onu boşver. Matematiğinin bu kadar iyi olduğunu bilmiyordum. Yoksa bana inek diyip gizliden sende mi çalışıyorsun?" Bunu duymasıyla kıkırdamış, yavaşça yeşillinin önündeki kitabı kapatmıştı. "Pek sayılmaz. Lisede çok çalışırdım ama insan zevkle yapmadığı sürece sadece ezbere giriyor ve hemen unutuyorsun. Ama matematiği seviyorum. Yani anlayıp yapabilince çözmesi zor olan bir bulmacaya benziyor. Öbür derslere gelirsekk, sanırım durumu biliyorsundur."