Kampta 2 Yeni Melez

Bölüm -1- (Annabeth)

Elbette melez olmayı ben istedim❗️Melez olmak çok havalı❗️Canavarlarla savaşıyorsunuz, dünyayı kurtarıyorsunuz falan... Çok eğlenceli❗️
Çoğu kişinin aklına gelen ilk soru "Kimin çocuğusun❓" oluyor. Bunu şimdi söylemeyeceğim😊 İkinci soru ise "Melez Kampı'na nasıl geldin❓" oluyor. İşte ben bundan başlayacağım.
Ama önce kendimden bahsedeyim. Adım Annabeth Julia Jackson. Manattan'da oturuyorum. Empire State Binası'nın tam karşısında 😃 Alex adında alt komşumuz ve aynı sırada oturduğum biri var. En yakın ve yek arkadaşım... Minik bir bilgi daha: Alex de melez. İkimizin de Melez Kampı'na geliş hikayesi bir satir ile başlamadı. Değişik, ebeveynlerimizi yansıtan bir şekilde girdik. Alex'in de benim de derslerimiz kötü. İkimizde de disleksi ve DEHB var. Bende DEHB daha ağır Alex'te de disleksi... Okul hayatımız da kötü anlayacağınız... Ayrıca ikimiz de 12 yaşında ve 6. sınıf öğrencisiyiz.
Size biraz da Alex'ten bahsedeyim... Simsiyah, beline gelen hafif dalgalı saçları, açık kahverengi gözleri, minik bir burnu ve fazla dolgun olmayan dudakları var. Deli dolu , çılgın, cesur bir kız. Çılgın, deli dolu olması diğerleri tarafından garipseniyor... Babası yüzünden... En sevdiği renk siyah, hayvan ise köpek ... Eh❗️Alex'i henüz bu kadar tanısanız yeter.
Hikayemiz başladığında ikimiz de birbirimizden çok uzaktaydık. Yaz tatiline çıkalı 3 hafta olmuştu. Ben ve annem deniz kenarına tatile gitmiştik. Annem otele içecek almak için girdiğinde ben de denize girmek için ayaklandım. Ayaklarımı suya soktum. Su bana iyi gelirdi. Kendimi yeniden doğmuş gibi, dinlenmiş, capcanlı hissederdim suya girdikten sonra. Bir kere parmağım kesildikten sonra elimi temizlemek için yıkadığımda mucizevi bir şekilde elimdeki kesik iyileşmişti❗️ancak beni deli sanarlar diye korktuğumdan kimseye bu durumdan bahsetmemiştim. Alex'e bile. Su belime gelene kadar yürüdüm. Birden ayağımın altındaki kum beni içine çekmeye başladı❗️ Evet❗️Beni içine çekmeye başladı❗️Korkuyordum... Kurtulmaya çalıştım. Kum henüz bileklerimdeydi. Ayaklarımı kaldıramıyordum. Sanki biri ayaklarımın altına çok güçlü yapıştırıcı sürmüş de onunla birlikte yere yapışmıştım❗️Kımıldayamıyor kuma gittikçe batıyordum❗️O kadar gömülmüştür ki kafamı zar zor kumun üstünde tutuyordum. Bağırdım, yardım istedim❗️Ama dışarıdakiler sanki ben yokmuşum gibi davranıyorlardı❗️Neden bana yardım etmiyorlardı⁉️
"Heeeeeey❗️Baksanıza❗️Burada bir kız kumun içine gömülüp boğularak öleceeeek❗️ Heeeeeeey❗️Bağğğğkggugkmgukm❗️" diye bağırdığımda sonlara doğru kafam suyun içine girmişti. Zor duruyordum. Gittikçe kuma batıyordum. Bir süre sonra havasızlıktan bayıldım. Son hatırladığım şey boğazıma kadar gelen kumdu...

EVET MELEZLER😄 UMARIZ HİKAYEMİZİ BEĞENİRSİNİZ❗️MEDYALARIN KONU İLE İLGİSİ YOK. YALNIZCA HOŞUMUZA GiDEN FOTOĞRAFLARI KOYUYORUZ😄
Ann&All