Kampta 2 Yeni Melez

Bölüm -2- (Alex)

Selam❗️Ben de Alex❗️Annabeth zaten genel olayları anlattı.

Adım Alex Paula di Angelo. Kimin çocuğu olduğumu ben de söylemeyeceğim. Dediğimiz gibi kampa geliş hikayelerimiz ayrı zamanlarımız aynı. Yaz tatilindeydik. Tatile çıkalı 3 hafta olmuştu. Annabeth annesiyle deniz kenarında tatildeydi. Size birazcık da Annabeth'den bahsedeyim. Sıcak havalarda sarı, soğuk havalarda kızıl, ormana girince yeşil, denize girince mavi, gece olunca lacivert olan... Şaka şaka❗️Sıcak havalarda sarı, soğuk havalarda kızıl olan garip kumral saçlara sahip. Böyle kumral saçı olanların güneşli günlerde sarı, kapalı havalarda kızıl saçı olur. İşte Ann garipliği. Ann'in deniz yeşili gözleri, buğday renginde yeni vardır. AYNI boydayız. Tamam, tamam kabul etmeliyim. Benden 1 mm uzun. Bunu her defasında yüzüme vuruyor. En sevdiği renk deniz yeşili ve en sevdiği hayvan tavşan. Pufpuf adında sevimli, kar beyazı, adı gibi yumuş yumuş bir tavşanı var. Aralarındaki o ilginç bağı hala anlayabilmiş değilim...

Neyse konumuza geri dönelim. Ben de Manattan'da kalmıştım. Bir gün annem şehir dışındaki mezarlıkta onun ailesindeki bir kaç kişinin mezarını ziyaret edeceğimiz söyledi. Çoğu kişi mezarlıklarda korkar, ürperirdi. Ancak ben hiç korkmazdım. Aksine mezarlıklarda, cenaze törenlerinde kendimi daha güçlü hissederdim. Be de garipsiyorum bu duyguyu. Bu yüzden kimseye bahsetmedim bana vicdansız derler diye... "Sen insanlar öldüğü için üzülmüyor musun ⁉️ Vicdansız❗️" diyip beni dışlamalar diye ödüm kopuyordu. Annabeth de bu konularda çok hassastı. Bu yüzden ondan saklamıştım. Ondan sakladığım tek sırrım bu ama...

Neyse biz başka şeyler hakkında konuşuyorduk. Annemin aile büyüklerini ziyaret etmek için yola çıktık. Mezarlık şehir dışında olduğu için birkaç saat sonra vardık. 6 kişinin Mezarı buradaymış. 5'inin mezarını kolayca bulduk. 6. kişinin mezarını ararken Yavaşça annemin arkasından yürüyordum. Galiba fazla yavaştım. Önüme de bakmıyordum. Yerdeki bir taşa takıldım ve KÜÜÜÜT❗️Yerdeyim... Ve o Sırada bayılmama neden olan bir olay oldu. Yanımda duran mezardan bir iskelet kol çıktı❗️Evet❗️Bir. İskelet. Kol. Çıktı. Elimden tuttu ve beni de mezara çekti. O kadar korkmuştum ki bağırmıyordum bile. Bayılmadan önce son hatırladığım şey ise beni hala mezara çekmeye devam eden iskelet koldu...