HELAL SEVDA'M

14.BÖLÜM; Heycan

....Dört sene sonra...
Okulum bitti Allah'a şükür. Nikah günümüz geldi sonunda tabi bu zamana kadar dini nikahlı olarak gezdik Muhammed'le ama sadece annem ve annesi olsun mutlaka birileri vardı laf olmasın diyerek.
Şükürler olsun Allah'a onun gibi bir eş ve onun ailesi gibi bir ailem olacak.
Nikah günü! Saati!!! Allah...
Heycandan kalbim duracak şimdi Muhammed gelecek ve nikahımız kıyılacak Allah katında helaliyim ve resmen helali olacağım. Allah'ım sen bana sabır ver nolur ellerim titriyor...
Nikah masasına geldik nikahimiz kiyildi. Benim nikah şahidim Muhammed'in yengesi Ayşe ablaydı. Muhammed'inki Mustafa'ydı şaşırdım onu görünce yaşadıklarımı aklıma getirdi ama sonradan olan o güzel günler şükürler olsun Allah'a dedim içimden... Aminli oldu semazenler geldi o kadar güzel bir gündü ki hic bitmesin istedim.
Akşam oldu bayanlara kına yapıldı her kez oyun ister olmuş tabiki de bizim işimiz gönül almak. Kalp kırılmasın herkesin gönlü olsun mutlu olsunlar diyerek bayanlara özel kına yaptık. Normalde düğünden önce olur ama ben nikahtan sonra istedim. Helalim olsun sonra oynasinlar istedim. Beni de kaldırdılar ama ben kalmadım. Daha sonra Annem (kayınvalidem) geldi birlikte oynayalim güzel kızım kimse yok zaten dedi ve Ankara havası başladı birlikte oynadıktan sonra annem durur mu benimle de topali oyna annecim dedi tabi anne olur dedim. Oynaya oynaya saat baya ilerledi.
Artik gitme vakti. Annemin gözünden yaslar düşmeye başladı. Babam o kadar sakindi ve ağlamam ben diyordu sanki taki elini öpüp sarılana kadar.
Sarılmamla
-Babacım benim güzel kızım bitanem...
Diyerek ağlaması beni benden aldı.
-Babam canım benim. Ayrılık yok baba ben hep yanındayım.Biliyorsun...
Dedim kısık kısık sesimle ama sadece babam duydu aglarkenki o konusmamla. Diğer akrabalara ve beni severlerle de sarılıp gelin arabasına gitmek için ayrıldık...