Caressing Summer (Dolce Series #1) (COMPLETED)

Chapter 33

Chapter 33

I was so surprised of Dixie's reaction, alam ko naman na hindi maganda yung huling mga pagsasama namin ngunit hindi ko lang maisip na labis niya na pala akong kinamumuhian ngayon. Hindi ko alam kung ano ba talaga ang ikinagagalit niya saakin, gusto ko siyang tanungin kanina pero iniwan niya nalang ako nang umakyat siya sa ikalawang palapag.

Napabuntong hininga ako bago ko ipinagpatuloy ang paghahanap kay Azlan hanggang sa malibot ko na ang buong mansion at hindi ko pa rin siya nakikita, ayaw ko sanang magtanong sa kasambahay pero gusto ko na talaga siyang makita.

"Uh.. miss nakita mo ba si Azlan?" Mahinhin kong tanong sa isang kasambahay na nakasalubong ko paglabas ko sa dirty kitchen. 

Nahihiya niya kong tinignan at base sa medyo basa niyang mga mata at sa mahiyain niyang paggalaw ay naalala kong isa siya sa pinagalitan kanina ni Dixie sa may salas. Umiling na lamang siya bago mabilis na naglakad papasok ng dirty kitchen.

Napahinga ako ng malalim bago napagdesisyonang lumabas sa may hardin ng mansion. Maraming mga kasambahay na naglilinis sa paligid at ang iba naman ay nagdidilig ng mga halaman. Saan ko kaya siya hahanapin? Hindi ko na kilala ang karamihan sa mga kasambahay, kokonti nalang ang lugar na naalala kong pwedeng puntahan ni Azlan, kung aalis pako mag-isa baka magkasalisi lang kami.

Nagdesisyon akong sa may pool area nalang maghintay, naupo akosa isa sa mga loungers na naroon, habang tinititigan ang pool na walang lamang tubig, mukhang hindi na nila ito nagamit ng ilang taon. 

Tahimik lang akong naghintay roon hanggang sa marinig ko ang pagbukas ng gate at ang pagpasok ng isang itim na nissan terra sa malaking gate. Napatayo ako sa kina-uupuan ko nang makapag-park ang sasakyan. Hinintay kong lumabas ang kung sino man naroroon at biglang nanlaki ang mga mata ko at nakaramdam ako ng kaba ng makita si Sir Hippolito na bumaba mula roon at ang kasunod ay si Azlan. May personal na driver na siyang nagmaneho ng sasakyan na lumabas narin.

Nasaan siya? Wala si Mrs. Canaveral.

Kinakabahan ako habang pinapanood silang mag-ama na maglakad papasok ng magarang mansion, I forced my feet to move, to walk behind them, mukhang hindi nila ako napansin sa may gilid ng pool kanina. 

"A-Azlan.." Tawag ko sa kanila bago pa sila tuluyang makapasok. 

Pareho silang lumingon saakin, ngunit kita ko rin sa ekspresyon ni sir Hippolito ang pagkabigla, Azlan smiled before hooking up his right arm into my waist. 

"I thought you're still asleep, Sorry for leaving, Dad called me," He whispered right in my ear which gain an eletric feeling to flow into my nerves right in my stomach. 

He looked forward to his father arms still snaked around my waist, while i look at his father with the same expression as he is, nerve wrecking. Hindi to magiging madali everything is complicated from the very beginning but this could be a start. 

"Summer.." Banggit ni Mr. Canaveral sa pangalan ko. He smile but didn't quite reach his eyes, it's different than those days in the past where i saw him smile. Those felt true and heart warming but the smile i'm seeing now isn't the same. 

"Mr. Canaveral," I bowed my head a little for greeting. I swallowed the lump on my throat while looking right into his eyes. 

"Dad. Baby, no more formal introduction, you're gonna be a part of the family sooner or later," Azlan run his hands on my shoulders while he looks at me like he's telling me 'that it is going to be alright'. "So let's get inside.." 

I breathed heavily while Azlan dragged me inside. Mr. Canaveral was just looking at us while we're walking, Azlan hold my hand as he intertwined our fingers together as a sign of reassuring.