Caressing Summer (Dolce Series #1) (COMPLETED)

Chapter 32

Chapter 32

"What! Are serious right now Sum?" Sigaw ni Zia mula sa kabilang linya matapos kong sabihin sa kanya ang aking planong bumalik sa Bataan.

"Yes, I'm sure." Huminga ko ng malalim bago pinagpatuloy ang pagtutupi ng mga damit na dadalhin ko.

Pansamantala lang naman kami ni Azlan roon. Gusto ko lang talagang makita si mommy at ang dati kong tinatawag na tahanan.

"And your Azlan agreed to this?" Aniya na may bahid ng pagkadismaya.

Tumango ako at huminga ng malalim kahit na alam kong hindi niya 'yon makikita. I just want to see my mom. It's been a while.

"I thought he's a good guy, pero ang hayaan ka sa desisyong 'to ay hindi maganda--"

Pinutol ko agad siya sa kanyang pagsesermon. "Zia, Walang kasalanan si Azlan dito. Isa pa gusto kong bumalik para makita ko na ulit si mommy. Walang masamang mangyayari.. you're overthinking." Mahinahon kong usal.

"Well dapat lang na walang mangyaring masama Summer. Dahil kung hindi, mapapatay ko talaga yang jowa mong hottie!"

Napasinghap ako sa narinig. "Marzia!" Hindi ko mapigilan ang nararamdamang init saaking pisngi ngayon.

Ikinuwento ko kay Zia ang mga nangyayari nitong mga nakaraang linggo at tama nga ang iniisip ko na bi-biwesitin lang niya ko!

"What? You don't like that I'm calling your boyfie a hottie?" Rinig ko ang pinipigilan niyang tawa sa kabilang linya.

Ramdam ko pa lalo ang pag-iinit ng pisngi ko dahil doon! Hindi ko nalang 'yon sinagot at nagsimula ulit ng bagong topic.

"Anyway, kamusta ka naman diyan sainyo?" May halong pag-aalala ang tono ko dahil kilala ko ang aking kaibigan at alam kong nahihirapan siya sa sitwasyon niya ngayon.

"Well.. Things.. Lot's of things happened this past week. And believe me when i say i don't want to talk about it." Malamig niyang usal na para bang may nagtraydor sa kanya, na ipinagtaka ko naman.

"Well I hope it's not that bad, Whatever it is that's happening to you right now."

"Well i do hope too. Cause right now i think I'm going crazy."

"Halata nga," Ani ko habang natatawa

"You talaga! Kahit kailan pagtatawanan mo lang ako!" May paninisi nitong pahayag.

"Hoy wala kong ginagawang ganyan Hindi mo naman sinasabi saakin yung mga problema mo except palala na ng palala." I chuckled when i heard her blew a loud breath on the other line. She knows my statement is correct.

Hindi naman kasi siya laging nagsasabi saakin except palala na ng palala yung sitwasyon niya.

Sana talaga sa susunod na magkita kami makahanap na siya ng mga solusyon sa hindi niya natatapos na nag problema.

"O siya sige na, ibaba ko na 'to. Marami pakong kailangan iimpake," Paalam ko.

"Sige, Take care. Just call me while you still can, 'kay?"

"Okay, Thanks Zia."

"Welcome, Babe."

Napabuntong hininga na lamang ako pagkatapos binaba ang tawag, Mamaya pa naman ang alis namin patungo sa Bataan pero ngayon palang libo libong tahip na ang nararamdaman ko sa didib ko. Hindi ko alam kung kakayanin ko bang maharap ang mga taong dati kong nakasalimuha pagkatapos ng nangyari.

Alam kong kailangan at dapat kong gawin to para patuloy ng maghilom ang sugat na matagal ko nang nararamdaman.

Sana lang ay wala gulong mangyari sa oras ng pagkikita namin ng mga Canaveral. Hindi ko alam kung ano ang gagawin sa oras na may mangyari na namang gulo.