Reckless [The Abueva Series 01]

CHAPTER 03

Black

Namumugto ang mga mata ko sa kakaiyak. Hindi ko napansin na nakatulog ako dahil sa pagod. Nahagip ng aking kaliwang kamay ang aking cellphone. I check the time and..

"Shaks! It's still midnight" reklamo ko.

It's only two in the morning. I was about to stand up when I suddenly felt a mild pain in my head. I regret crying for a few hours just for those two.

Kasalanan mo 'to Lory.

I know he will be happy without me. But what about me? I can't afford to lose him.

Sinubukan kong matulog ulit pero maraming tumatakbo sa isip ko. Jusko naman, kung kailan may pictorial kami mamaya!

Nakalimutan kong hindi pala ako kumain kagabi. I feel so dizzy, I want to sleep but someone ruined my night.

My head are still aching. Lumabas ako para pumunta sa kwarto ng aking mga magulang. Hindi ko makita ang door knob dahil nakapikit ako dahil sa iniindang sakit.

"Mom" hinawakan ko ang door knob pero lock. "Dad"

Pa ulit-ulit akong kumatok sa kanilang kwarto pero walang sumagot. Sobrang sakit na ng ulo ko, I think kailangan ko ng medicine.

"Ma, pls I need your help" nanghihina kong sabi.

Wala pa rin niisa sa kanila na sumagot. Pababa na ako ng hagdan nang bigla akong matalisud. Gumulong-gulong ako hanggang sa dulo. Patakbong lumabas si John at si Idang.

Shit. Kasalan mo 'to Liam.

"Jusko!" Natatarantang sigaw ng aming katulong na si Idang.

Kasama namin si Idang nang umalis kami sa Pinas para dito na manirahan. Sa sobrang tagal na niyang nagsilbi sa amin ay tinuturing na namin siyang pangalawang ina.

Tumakbo si John para sana tulongan ako. Napapikit ako sa sobrang sakit. Wala naba akong paa?

"N-no! Don't touch me" hinawi ko ang kamay niya.

Ngayon lang lumabas si Mom na sabog ang mukha samantalang si dad ay mukhang puyat pa.

"Jesus, are you okay?" Natatarantang tanong ng aking ina.

"I called you and knock to your fuc- door, mom!" Hinihingal kong sabi. "Pero walang sumagot!"

Ngayon, buong katawan ko na ang masakit. Dahil lang sa pag-iyak ko ay marami ng nangyari sa akin.

"Call the ambulance" dad said.

Hinilot niya ang kanyang sentido. Tinignan naman ako ni John mula ulo hanggang paa. Lumapit siya sa akin para tignan ang mga galos na natamo ko.

"What's the problem?" Dama ko sa kanyang boses ang pagalala.

Hinawakan niya ang aking siko na may malaking galos na patuloy pa rin sa pagdurugo.

"I'm okay" pilit akong ngumiti sa kanya para hindi niya mahalata ang pag-ngiwi ko sa sobrang sakit.

Nakatitig ako ngayon sa puting kisame. No phone, ipad and macbook, no gadgets.  

So boring, nagpaalam si mom sa aking professor na hindi ako makadalo ngayon sa aming pictorial dahil sa nangyari. Ayaw nilang may kulang sa class pictorial kaya pumayag din sila na postpone ang schedule dahil sa akin.

"I will call Liam about this" mom said beside me eating some fresh fruits.

I can't share to them what happened about Liam and Lory. Mahal ko siya oo. But still, mali pa rin ang ginawa nilang dalawa. I don't want to call him cheater pero sa ginawa niyang hindi pag-iwas sa halik ni Lory ay nasaktan niya ako. Nasaktan nila ako.

"No ma, ako nalang po ang magsasabi sa kanya"

"Okay" Mom said. She immediately cancel the call.

Pagkababa ni mom ng tawag kay Liam ay may tumawag ulit. Kumunot ang noo niyang tinignan ang cellphone niyang patuloy pa rin sa pagtunog. Nilingon niya ako, nag-alinlangan siyang tanggapin ang tawag.

"I will answer this call" anya at malaking hakbang ang kanyang ginawa palabas ng pintoan.

Hindi naman siguro ako nabalian ng buto kaya pwede na akong lumabas bukas. Kumuha ako ng grapes dahil natatakam ako. Gusto kong manuod ng Tv pero hindi ko maabot ang remote control nito.

Pilit kong inabot ang remote kahit hindi ko naman talaga kaya.

"Why are you here?" Malamig na tingin ang iginawad ko sa kanya.

"I'm here to check you" Liam in calm tone.

"I'm okay, you can leave now" pilit ko pa rin na kunin ang remote dahil nababagot na ako sa puting kisame.

"Shit" hinampas ko ang misa na kinalalagyan nito.

Napansin niya ang pagkairita ko sa remote kaya inabot niya ito sa akin. Imbes na hawiin ko ang remote na nasa kanyang kamay ay kinuhat ko nalang ito at minadaling buksan ang tv, baka sakaling may magandang palabas.

Sa gilid ng aking mata ay pansin ko ang pagtitig niya sa akin. Patuloy pa rin ako sa paghanap ng magandang palabas pero wala talaga akong nagustuhan. Pagpindot ko sa isang Philippine's channel ay may lumabas na balita.

BREAKING NEWS

Balita ngayon ang paghiwalay ng miyembro ng The Simps na si Liam Berhan at filipinang modelo na si Max Abueva dahil sa isang business women na si Lory Agusi.

Maraming netizens ang nakapansin na si Lory ay palaging nasa tabi ni Liam sa oras ng pagiinsayo. Samantalang ang long time girlfriend niyang si Max ay nasa bahay lang at nagpapaganda.

What the fudge?!

Sa galit ko ay tinapon ko ang remote sa tv dahilan ng pagkabasag nito. Bwesit! Anong business women eh bankrupt na ang babaeng 'yan!

Hindi ko mapigilang humagulhol sa pagiyak dahil sa litseng balita. Nilingon ko si Liam na bakas sa kanyang mukha ang pagkagulat.

"What are you do-"

"Get out!" Sigaw ko sakanya sabay turo sa pintong nakaawang.

"N-no, I can explain everthing" pagalit niyang sabi.

Napahinto ako dahil sa lakas ng kanyang baritonong boses. Two nurses ran in and were stunned by what they saw.

"Call the maintenance, pls" pagmamadsli ng nurse.

"Miss, pls relax, don't stress yourself"

"I want to go home" pagpipilit ko sa nurse.

"You can go home soon" pinal na sabi nito sa akin.

Tinaasan ko siya ng kilay, I could clearly see the fear in his eyes.

He will explain his side and I will respect him. Pero sa sitwasyon ko ngayon ay hindi ko siya kayang harapin, lalo lang akong nanghihina. Magiging okay din ang lahat.

I want to go home, ayaw kong makita ang pagmumukha niya rito. Hindi ko napansin na may tinurok sa akin ang nurse, nakaramdam ako ng antok and all went black.