ᴛᴡᴏ ᴘʀɪɴᴄᴇs

(2)

Hitoshi sabah kahvaltısından sonra annesi ile beraber kalenin bahçesinde oturuyordu etrafı izliyor ve kuşların ötüşünü dinliyordu ki kaleden çıkan beyaz ve sarı karışık renkte saçlı bir kadın dış kapıya doğru hızlıca yürüyordu ama onların önüne gelince durdu ve iğrenirce baktı onlara sonra sesi titreyerek konuştu

Shinobu : tanrı sizi hiç mutlu etmesin!.. lanet insanlar.. hakettiğinizi bulun..!!

Kadının kalan saçları da hitoshinin gözünün önünde beyazladı ve kadın koşarak kalenin dışına gitti, Hitoshi annesine döndü ve şaşkınlıkla baktı annesi ise garipçe sırıtıyordu

Toki : Hitoshi neden geldik biliyor musun?

Hitoshi : Ziyarete?

Annesi Hitoshiye döndü ve sakince konuştu yüzünde her zamanki gibi duygusuz bir ifade vardı hitoshi iyice gerilmişti

Toki : Kral Mon ile Baban savaşı durdurmak ile bir anlaşma yapacaktı önceki ziyaretimizden beri bu anlaşma maddeleri ile belliydi ama beklediğimiz birşey vardı

Hitoshi merakla annesine bakıyordu ona neden anlatıyordu bunu

Hitoshi : neyi bekliyordunuz?

Toki : seninle o aptal prens denkinin büyümesini

Hitoshi : neden ki?? Bizimle alakası ne?

Toki ona baktı, hitoshinin o prensten etkilenmesi hiç hoşuna gitmemişti ama kralların işine karışamazdı, en azından benim oğlum zorla istemediği biri ile olmayacak diye düşündü

Toki : İki köy bir olsun diye senle o kıytırık prensi evlendirmeyi düşündük bu yüzden büyümenizi bekledik. amacımız iki köyü bağlayan ortak bir nokta bulmaktı, senin baban da benim pek hoşuma gitmese de bu fikri zorla maddeler arasına ekledi.

Hitoshi : NE!?!

Hitoshi tepkili bir şekilde annesine baktı ne demekti evlenmek? bu ne biçim işti böyle? hiç sorulmadan nasıl onlar adına karar verilirdi

Toki : az önceki kadında kraliçe Shinobu'ydu, yazık oğlunun gidişine dayanamadı heralde

Hitoshi hala şaşkınlıkla annesine bakıyordu kaşlarını çattı ve ayağa kalkıp tüm tepkisini belli ederek konuştu

Hitoshi : Anne siz bize sormadan bizi evlendiremez yada evlenmeye zorlayamazsınız! Hem kraliçe ile de dalga geçemezsin! sen ben gitsem üzülürdün dimi, o da bir anne empati yap!!

Toki ona gülümseyerek baktı biliyordu ki kendi oğlu çok vicdanlıydı ama çabuk kanardı her şeye, onu kontrol etmek kolaydı. Toki onun elini tutup çekti ve yine yanına oturttu ve ona dönüp konuştu

Toki : Sen seviyorsun değil mi prensi? ondan çok etkilenip onu beğendin değil mi?

Hitoshi yine kızardı ve hemen göz temasını kesti, Toki ise sırıttı kendi oğlunun o prense bakışlarından çok şey anlıyordu, hitoshi çok belli ediyordu, konuşmaya devam etti

Toki : öyle güzel bir eşinin olmasını istemez misin? onu severken reddedemezsin ya? Hem merak etme o da alışır şu an istemese bile ister sonuçta sen koskoca kontrol köyünün prensi Hitoshi Shinsou'sun!

Hitoshi cidden denkiye ilgi duyuyor ve onu beğeniyordu ama bunlar zorla olacak bir evliliğe bahane olabilir miydi? biraz onu düşündü yemeklerde ettikleri sohbetler, odada okudukları kitap, Hitoshinin o uyurken ona bakması.. o uyurkenki masumluğu ve güzelliği hergün görmek isterdi, kafasını annesine çevirdi ve ona baktı

Hitoshi : o çok üzülür mü? Ben onu kısıtlayıp üzmek istemem.. eğe-

Toki : O senin eşin olunca seni dinlemek zorunda olucak! sen onun eşi olacaksın o da seni sevecek, üzülsün üzülmesin bu önemli değil! Hem zamanla alışır da sen dert etme