ᴛᴡᴏ ᴘʀɪɴᴄᴇs

(7)

Denki evi sonunda bulmuştu ama nefes nefeseydi ve soğuktan elleri uyuşmuş yüzü kızarmıştı. kapıyı anahtar ile açıp içeri girdi, girdiği gibi de ağlama sesleri duydu içerideki alkol kokusunu saymıyordu bile. Hızla paltosunu bile çıkarmadan merdivenlerden üst kata koştu ve yere diz çökmüş hıçkırıklar eşliğinde ağlayan sarhoş bir Hitoshi gördü

Denki : Hitoshi ??

Hitoshi onun sesini duyunca hemen ona döndü ve baktı gözlerini silip olduğu yerden kalkmadan gelmesi için titreyen elini havaya kaldırıp ona uzattı ve gel işareti yaptı. Denki yavaşça yürüdü ve karşısına diz çöktü ve ona baktı gözleri kıpkırmızı olmuştu ve hareket edemeyecek kadar halsiz olduğu belliydi tek bakışla anlamıştı.

Hitoshi : B-ben hıçkırdı sen gittin..  s-sandım..  hıçkırdı

onu duyan denki hafiften gülümsedi ve ona baktı elini onun omzuna koydu, kendisinin gitmesinin onu bu kadar etkileyebileceğini tahmin bile etmezdi.

Denki : Ben gitmedim.. sadece kayboldum da.. o yüzden geri dönmem uzun sürdü

Hitoshi ona baktı sonra son gücü ile ona sarıldı ve onu kendine çekti, her zamanki gibi onun kafasını kendi omzuna koydu

Hitoshi : Her istediğini yaparım... her dediğini kabul ederim..  iç çekti ama sakın beni bırakma.. d-dayanamam..

Denki de ilk kez ona sarıldı, cidden onu bu kadar sevmesi iyi hissettirmişti ama yine de emin değildi ondan, onu sevemiyordu.

Denki : gitmedim.. ağlama

Hitoshi : ama çok korktum! zaten beni sevmiyorsun... Bu yüzden gittin sandım..!

Denki : ama gitmedim.. sakin ol

Hitoshi : Denki yemin ederim birdaha sana zarar vermeyeceğim! söz veriyorum her dediğini yapacağım!... lütfen.. lütfen beni bırakma! Sensiz yapamam!! köpeğin olurum her isteğini yaparım, yeterki bırakma beni!!

Denki : Deme öyle.. sus hadi sakin ol.. ben buradayım gitmiyorum anladın mı?..

Hitoshi gözlerini sildi ve kafa salladı ona baktı gülümsedi ve sarıldı yine. Gitmediği için çok memnundu ve mutluydu.

Denki : Hadi Hitoshi durma burada böyle kalk ayağa yatağına yat uyu!

Denki daha çok Hitoshi ne tepki verecek diye merak ettiğinden böyle bir cümle kurmuştu ona, tabi beklemiyordu Hitoshinin onu dinlemesini bu nedenle Hitoshi ayağa kalkıp yatak odasına kafa sallayarak yürümeye başlayınca çok şaşırdı, Bi cümle daha kurdu

Denki : Hitoshi? önce üstünü değiştir.

Hitoshi ona döndü ve baktı sonra yine kafa salladı gözlerini ovuşturdu ona yaklaşıp sarıldı sıkıca ardından hemen bıraktı ve giysilerin olduğu odaya gitti üstünü değişmek için. Denki yine şaşkınca baktı, cidden her dediğini yapıyordu.. Bu denkinin lehine birşeydi.
Hitoshi giyinip odadan çıktı sonra denkiye baktı

Hitoshi : sende değiş üstünü.. sonra yanıma gel tamam mı?

Denki : önden yürü Hitoshi, yatağına yat odaya girince ve uyu

Hitoshi : Ama.. gelmeyecek misin..?

Denki : eğer beni dinlersen gelirim

Hitoshi odaya doğru yürüdü ve içeri girince de kapıyı kapadı, Denki o girene kadar onu izledi sonra o da giysi odasına gidip geceliklerini giydi ve odadan çıkıp yatak odasına gitti. Gittiğinde cidden hitoshi yatmış üstünü örtmüş ve gözlerini kapatmıştı. Denki yatağın diğer ucuna gitti ve yattı ona dönük bir şekilde. Hitoshi gözlerini açıp ona baktı sonra ellerini uzatıp onun elini tuttu sonra biraz yaklaştı denkiye ve onu alnından öptü sonra çekip sarıldı saçlarını sevmeye başladı derin derin nefes alıyordu. Denki de o biraz iyi hissetsin diye en azından bi kerelik diye düşünüp ona sıkıca sarıldı. Hitoshi buna çok mutlu olup sırıttı Denki de kafasını hitoshinin göğsüne yasladı.
Denki aslında uyumayacaktı ama o kadar yorgundu ki elinde olmadan uyuya kaldı Hitoshi cidden çok sıcaktı ve öylece sarılması anlamsızca iyi hissettiriyordu. Hitoshi kafasını eğip denkiye bakınca uyuduğunu gördü yüzüne daha çok yayıldı gülümsemesi. Kafasını eğip onu saçlarından birkaç kez peş peşe öptü ve kafasını eski yerine koydu o da uyumak için gözlerini kapadı.

Sabah daha gün aymamışken kalktı Hitoshi, başı çok ağrıyordu dün heralde çok içmişti yine. Hitoshi gözlerini açtı ve ona sarılan Denkiyi görünce şaştı kaldı ona bakmaya başladı. Aklına yerleşen birsürü soru vardı dün geceyi kesinlikle hatırlamıyordu
"Denki kendi isteğiyle mi sarıldı? Ben Denkiyi sarhoşken sarılması için mi zorladım? Birşey mi oldu da bana sarılıyor?" Bunlar ve bu tarzda birsürü cevapsız soru girmişti aklına ama cevaplarını hatırlamıyordu, bildiği denki asla kendi rızası ile sarılacak bir tip değildi kendisi mi zorlamıştı?
Eliyle onun yüzünü kendine çevirdi ve herhangi bir yara izi veya başka bir iz varmı diye bakmaya başladı. Hiçbir iz göremeyince onu saran kolları biraz geri ittirdi ve yatakta oturur pozisyona geldi onun ellerini kendine çekip ellerine baktı, tişörtünün kollarını yukarı itip baktı, bir iz arıyordu ona birşey yapmışsa öğrenmek için. Hiçbir iz bulamayınca daha da meraklandı

"Ona hakaret mi ettim? ona kötü sözler söyleyip buna mı zorladım? onu tehtid mi ettim?"

Hitoshi annesinin dediklerini sarhoşken yaparım diye çok korkuyordu çünkü sık sık içer ve baya abartırdı bunu. Eskiden tek kaldığı için bir sorun olmazdı ama artık çok sevdiği bir eşi vardı ve ona birşey olsun istemiyordu.

Denki yataktaki hareketliliğe uyanınca ona bakan bir çift göz ile göz göze geldi ve gözlerini ovuştururken uykulu sesi ile konuştu

Denki : Neden öyle bakıyorsun..?

Hitoshi birşey demeden önüne döndü sonra yerdeki şapkayı gördü ardından dün gece o şapkayı denkinin taktığını ve ona "gitmedim ağlama" diye bir cümle kurduğunu hatırladı. Ona dönüp ellerini tuttu ve onu doğrulttu yüzüne biraz yaklaşıp ona sordu

Hitoshi : Dün gece ne oldu??

Denki ona baktı sonra ellerini çekti bi anda sorması bi an denkiyi şüpheye düşürmüştü ama sonra düşüncelerini ve söyleyeceği cümleleri kafasında toparladı ve derin bir nefes alarak konuştu

Denki : baya sarhoştun, sen eve geldiğinde ben yoktum, Benim seni terk ettiğimi sanmış yere çökmüş  ağlıyordun ben geldiğimde bende seni sakinleştirdim, bu kadar.

Hitoshi : Emin misin bu kadar olduğuna?

Denki : Evet?

Hitoshi : Ben uyandığımda bana sarılıyordun.. Ben mi zorladım..? zorladıysam özü-

Denki : Dedim ya, seni sakinleştirmeye çalışıyordum. Ama uyuya kalmışım sonrasında sen ne yaptın bilemem ama muhtemelen uyumuşsundur.

Hitoshi : Bana sarılarak mı sakinleştirdin? Hem ben o kadar ağlamam

Denki : Üç yaşındaki çocuklar gibi ağlıyordun hıçkıra hıçkıra.

Hitoshi biraz kızardı ve evet kesinlikle ağlama ihtimali yüksekti daha önceden de böyle ağlamıştı sarhoşken ama şu an baya garipsemişti Denkinin de onu sakinleştirmesi çok hoştu ona göre

Hitoshi : Anladım.. sana kötü şeyler dedim mi?... s-sarhoştum ya hani....?

Denki : Hayır demedin?

Denki ona baktı bu kadar soru sorması sanki sorgulanıyor gibi hissettirmişti ama yine de cevaplıyordu sorularını sonuçta Hitoshi hatırlamıyordu yanlış bir izlenime kapılsın istemezdi çünkü sonrasında yine kendisi uğraşırdı

Hitoshi : Öyle diyorsan... o kadar içip seni uğraştırdığım için üzgünüm...

Denki : Sorun yok

Hitoshi yorganı açıp içinden çıktı sonra ona dönüp baktı gülümsedi ve onun üstünden de çekti yorganı

Hitoshi : Uyuyacak mısın? Bence uyuma

Denki :.. zaten uykum kaçmıştı..

Hitoshi ona yaklaştı ve kafasını onun omzuna koydu biraz öyle bekledi sonra denki onu ittirince kafasını çekti ve aynı gülümseme ile ona baktı ve geri çekildi. Denki diğer tarafa döndü ve yataktan çıktı zaten çorapları ayağındaydı bu yüzden direk odadan çıkmak için yürüdü, Hitoshi de çoraplarını giyip hızlıca peşinden gitti.

Hitoshi koridordayken Denkinin peşinden koştu ona arkasından sarılıp bi anda havaya kaldırıp döndürdü ardından indirip sıkıca sardı kollarını kafasını onun omzuna koydu, onu bırakıp önüne geçti sonra ellerini tutup onunla beraber yine döndü mutlu hissediyordu. Denki bu davranışlara anlam veremese de birşey demedi sonuçta ne dese aynısını yapmaya devam edecekti Hitoshi.
Ona yaklaştı ve öptü ardından geri çekilip yine onunla döndü sonra bırakıp merdivenlerden inmeye başladı, Denki de offlayıp peşinden gitti yavaşça.