Denki şuan olduğu pozisyondan hiç memnun değildi, olduğu durum zaten ortadaydı babası zamanında annesini zorla aldığı gibi şimdi de Denki'yi zorla veriyordu, annesi karşı çıkmaya çalışmış lakin annesi, denki önüne geçmeseydi babasının şiddetine maruz kalacaktı. Denki göğsünde uyuyan nefret ettiği Hitoshi'ye baktı, onun uyumuş olması denkinin işine geliyordu. Denki Hitoshinin kendisini saran kollarından hafif ve yavaş hareketler ile kurtuldu ve yavaştan ayağa kalktı birkaç yavaş adımın ardından ayna ile göz göze geldi ve saçlarındaki büyük beyaz tutamlara baktı, kirpiklerinin ve kaşlarının zaten beyazladığını biliyordu ama saçlarının bu kadar beyaza döndüğünden bi haberdi.
Yavaça gecenin ikisinde kilidi açıp odadan çıktı ve koşarak annesinin odasına gitti kapıyı çalıp içeri girdi, tahmin ettiği gibi annesi de bu gece denki gibi uyuyamamış gözyaşları döküyordu biricik oğlunun gidecek olmasına. Shinobu kapıya baktı oğlunu görünce gözyaşlarını silip ona gülümsemesini sundu
Shinobu : Hoşgeldin Denki'm..
Kadının titreyen sesini duyunca denkinin içi daha da daraldı ve o fark etmese de birkaç tel saçı da o an o sesi böyle duymasıyla beyazlamıştı, kapıyı kapatıp ona doğru yürüdü ve annesinin yanına oturup ona sarıldı. Annesi oğlunu sıkıca sardı ve onun saçlarını sevmeye başladı kesinlikle onun gitmesi istediği son şeydi.
Shinobu : Denki'm.. gitmeni istemiyorum..
Denki bu konuyu konuşup annesini üzmemek için sustu, sadece sarılmaya devam etti ardından kendini geri çekti ve hafifçe gülümsedi onun beyazlamış rengi solmuş gözlerine baktı
(gözler beyaz olmuyor arkadaşlar gözler grileşiyor rengi soluyor, ben diğer saç, kaş ve kirpik beyazladığı için anlatırken beyaz diyorum yoksa gri oluyor, açık gri)
Denki : Anne.. beraber uyuyalım mı..?..
Annesi hemen yorganı açıp onu elinden tutarak içeri çekti ve onu ilk önce alnından sonra da yanağından öptü, Denki ise kafasını kesinlikle öncekinden daha rahat bi şekilde yastığa koymuştu ki annesinin kolları arasında hemen uyuya kaldı.
Hitoshi sabah kalkınca yatakta tek başına yatıyordu, yatarken gözleri ile onu aradı ama göremedi , doğrulup etrafa bakınca da göremedi demekki odada değildi . Hemen ayağa kalktı odadaki banyoya gitti ama orada da değildi Denki. Kendi yüzünü yıkayıp saçlarını düzeltti ve hemen odadan çıktı etrafa bakınırken koridorda annesi ile yürüyen Denkiyi gördü hızlı adımlar ile onların yanına gitti
Hitoshi : Günaydın
Denki de Annesi de birşey demedi sadece annesi pek istemese de onaylar şekilde kafa salladı ve oğlunun koluna girip yürümeye devam etti. Hitoshi yine onların yanına gitti ama bu sefer önlerinde durdu
Hitoshi : Denki nereye gittin kalktığımda yoktun!?
Denki ağzını açamadan annesi araya girdi ve tepkili bir şekilde konuştu
Shinobu : Benim yanımdaydı sabah geldi? seni ilgilendirir mi!?
Hitoshi : Ama beni tek bırakıp gitti?
Shinobu : Annesinin yanına giderken sana mı sorucak!?
Hitoshi : Hayır şey- Neyse sonra görüşürüz...
Hitoshi Shinobu ya belli etmese de onlara arkasını dönünce dik dik baktı ardından hızlıca yürüyerek üstünü değişmek amaçlı geri odaya döndü, bu biraz onu sinirlendirmişti kendine düzgün kıyafetler seçip üstünü değişti, hızlıca kahvaltı için odadan çıktı. Kahvaltı salonuna indiğinde kral Mon birini azarlıyordu uzaktan sesler duyulmuyordu ama azarladığı kişinin denkinin ablası olduğu belliydi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ᴛᴡᴏ ᴘʀɪɴᴄᴇs
Fanfiction« ɪᴋɪ ᴘʀᴇɴs » shinkami BxB Barışın sağlanması için yapılan anlaşmanın tamamlanması için büyümeleri beklenen, ve uzun zaman sonra büyüyen iki prens. İkisinin istekleri ve duyguları başka , bambaşka . Hey! bu ikisi anlaşabilecek mi!?
