CACHE-CACHE | CEDİ OSMAN [Yarı Texting] ARA VERİLDİ

☆ 10 - BULDUM SENİ

Bölüm Şarkımız;
Yalın - Sesinde Aşk Var
.

KEYİFLİ OKUMALAR

___________________________________________________________



Kaşlarını hafifçe kaldırarak Froy'un gösterdiği tarafa döndü Hande. Karşısında ona gülümseyerek bakan Cedi'yi gördüğünde, onun için kısa bir süreliğine hayat sona ermişti.

Yok artık." dedi fısıltı denebilecek alçak bir sesle.

Cedi için vardı artık bir şeyler. Umut vardı. Kim bilir, belki de aşk vardı. Rüyasında Hande ona nasıl bakıyorsa şimdi de Cedi ona aynı ifadeyle bakıyordu.
Ellerini cebine koyup başını hafif yana yatırdı.

Hande'nin yüzünde belli belirsiz bir gülümseme yayılırken teşekkür etti içinden Cedi. İyi ki o zaman değil, tam da şuan, dedi.

Cleveland gibi bir şehirde yaşıyorsanız,
Dünya gerçekten çok küçüktü.

Cedi başında da söylemişti. Onu bulmuştu,
peşini de kolay kolay bırakmayacaktı.

•••

Hande şaşkınlığının etkisinden zorlukla çıkıp "Hoşgeldin?" dediğinde gülümsüyordu ama içindeki korkuyu ve heyecanı asla belli etmiyordu. Yüzündeki ifade nw kadar netse, aklı bir o kadar karışık ve soru işaretleriyle doluydu.

Cedi ise hala karşısındaki özlediğini manzaranın güzelliğinden kendini alamamıştı.  "Buldum seni." demişti ağzından çıkanı kulağı duymadan.

"Hı?" Hande kaşlarını sorarcasına kaldırdığında farketti kırdığı potu. "Yani Hoşbuldum."  diyerek düzeltti.

Bir anda Froy'un kolları arasında ezilirken buldu kendini. "Adamım benim! Geleceğini biliyordum!" Yüzünü buruşturdu. "Reklam teklifimi kabul ettin öyle değil mi? Bunun için geldin? Sen harikasın dostum."

"Bir dakika aslında tam olarak öyle olmadı. Beni bırakırsan konuşayım." Froy geri çekildiğinde önce nefes almanın ne kadar kıymetli bir nimet olduğunu anlayıp şükretti Allah'a. Sonra ise hala kendisine odaklı şaşkın bakışlara döndü yüzünü.

"Ben caddeden geçiyordum da... Engin abi dedi. O dedi gel girelim çok güzel şey, diye. Ben de ondan yani. Sonra zaten öyle karşılaşınca hemen şey yaptım. Ee t-tanıdı- yani o gün yol ortasında, hani şey olmuştu... Of..."

Eliyle burun kemerini sıktı. Hiç konuşmasaydı bundan daha iyiydi. Bir de üstüne yetmezmiş gibi bir hışımla Engin daldı içeri. "Cedi! Arabayı rastgele bırakmışsın, neredeyse çekeceklerdi. Doğru düzgün anlatmıyorsun ki ne olduğunu. Onun motorsikleti de onun motorsikleti. Hani kimmiş o? Kimin motorsikletiymiş?"

Hande'nin şaşkınlığı daha da çok artarken Froy da şekilden şekile girmişti bu sefer. Cedi artık utancından eliyle yüzünü kapatıyordu.  "Aa kesin bu kızın, lila olduğuna göre." Hande başını salladı. Yüzündeki gülümseme istemsizce büyüyordu.

"Tamam, pes ediyorum. İşletmenin önünden geçerken motorsikletini görünce girmek istedim. Eğer gerçekten seninse, belki yeniden karşılaşırız diye düşündüm."

Hande'nin kalbinde şuan binbir türlü çiçek açmış, korktuğu gibi olmadığından içine su serpilmişti. Bayağı onu hatırlayıp, motorsikletini tanıyıp, buraya kadar gelmişti. Bu, güzel bir şeydi öyle değil mi?