Unicode
ရှန်ယွီကတစ်ရက်လုံးလုံးစောင့်နေခဲ့သည်။ဒါပေမဲ့ထန်လီဆီကနေဘာသတင်းမှမကြားခဲ့ရပါဘူး။
ဆန့်ကျင်ဖက်အနေနဲ့သူကညနေပိုင်းမှာအကြီးအကဲရှန်ရဲ့ဖုန်းခေါ်ဆိုမှုကိုသာရရှိခဲ့သည်။
နဂိုမူလသူလျှိုတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ဦးလေးကျန်းကြောင့်အကြီးအကဲရှန်ကဒီအတောအတွင်းရှန်ယွီရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေအားလုံးကိုသဘာဝကျစွာပဲသိနေခဲ့သည်။ဒါပေမဲ့သူ့ရဲ့အကြောင်းပြချက်ကိုရှင်းရှင်းလင်းလင်းပြောထားပြီးသားဖြစ်လို့သူ့ကိုယ်သူမှားတယ်လို့တော့မထင်မိပါဘူး။
"သစ်အယ်သီးလေးကိုမင်းအရမ်းချစ်တယ်ဆိုတာငါသိပါတယ်။ဒါပေမဲ့ငါတို့ကိုစောင့်ကြည့်နေတဲ့မျက်လုံးတွေအများကြီးရှိတယ်။ဒီတစ်ခေါက်ယုတ္တိမရှိဆုံးကိစ္စကဒီလိုကိစ္စတွေကိုဖြေရှင်းတဲ့အချိန်မှာမင်းကစိတ်ခံစားချက်ကိုအရမ်းရှေ့တန်းတင်နေတာကြောင့်ပဲ။"
ရှန်ယွီကဆိုဖာနောက်ကိုမှီလိုက်ပြီးသူ့မျက်လုံးတွေကမျက်နှာကျက်ကိုပဲငေးငိုင်စွာစိုက်ကြည့်နေသည်။
အကြီးအကဲရှန်ရဲ့စကားဆုံးသွားတာနဲ့သူကစိတ်ပျံ့လွင့်နေတဲ့ပုံစံနဲ့ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
သူပြောနေတဲ့စကားတွေကြောင့်ရှန်ယွီကနားကန်းသွားတော့မယ်ဆိုတာကိုအကြီးအကဲရှန်သိနေသည်။သူကသက်ပြင်းချလိုက်ပေမဲ့ဆက်ပြောလိုက်သည်။
"သစ်အယ်သီးလေးကိုငါဘာမှမလုပ်ချင်ခဲ့ပါဘူး။အဲ့ဒီလူတွေမြင်ဖို့ဟန်ပြသက်သက်ပဲသူ့ကိုခေါ်ထားတာပါ။ငါသူ့ကိုထိခိုက်အောင်လုပ်လိမ့်မယ်လို့မင်းထင်နေတာလား။"
ရှန်ယွီကပြောလိုက်သည်။
"...အဖိုး ဒီကိစ္စကပြီးသွားပြီလေ။"
သူကအဲ့ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ဘာမှထပ်မပြောချင်တော့ပါဘူး။
ထန်လီရဲ့နာမည်ကိုကြားလိုက်တာနဲ့သူစိတ်တိုလာရသည်။
အဲ့ဒါကအရမ်းစိတ်တိုစရာကောင်းသည်။
သူတော်တော်လေးကြိုးစားပြီးဖုံးကွယ်ထားတဲ့ဒဏ်ရာကိုသူများတွေကမြင်သွားကြတဲ့အပြင်အဲ့ဒီဒဏ်ရာကိုဆားတွေနဲ့သိပ်နေကြသလိုခံစားရသည်။
YOU ARE READING
ဗီလိန်လေးအားမွေးစားခြင်း
RomanceOriginal author - Sweet And Greasy Millet Porridge English title - After Being Transported into a Book,I Adopted the Villain Original publisher - jjwxc Type - Web Novel This story is not mine...
