Epikuros'un yanlış varisi, Morin olmalıydı. "Yabancı burada keyfin yerine gelecek." yazardı Morin'in kapısında. "Burada en büyük iyilik hazdır."
"Ölüm bizi ilgilendirmez."derdi Epikuros. Aynı Morin gibi. Ama Morin'in çok büyük bir farkı vardı Epikuros'dan, ona göre ölüm düşünülmemesi gereken ve sanki yokmuş gibi yaşanılması gereken bir şey değildi. O da ölümün bizi ilgilendirmediği konusunda katılıyordu Epikuros'a ama ölüm unutulmaması gerekilen hatta her an aklımızda olması gereken bir şeydi.Bizi korkutması ya da aldığımız kararların sonuçlarını düşünmek gibi sığ nedenlerden dolayı söylemiyordu Morin bunu. Bunları söylemesinin nedeni bir zamanlar Ölüm ve Zaman'ı kendinin baş düşmanı olarak belirlemesidir. Ama zaman geçtikçe aslında onların düşmanı olmadığını aksine kucaklanması gereken dostları olduğunu fark etmiştir. Kendi isteğiyle onlara ulaşma fikrinde değildir ama kendi deyimiyle belirtmek gerekirse: "Ölümün kıyısında dans etmeyi ondan korkarak ya da onu unutarak yaşamaya tercih ederim."
Morin'in ilk zamanları İnkar ile geçti. Tüm bunları ilk düşünmeye başladığında Ölüm, Amaç, Gelecek gibi kavramları inkar etti. Kafasından uzaklaştırdı ve onları unutmaya çalıştı, sanki hiç var olmamış ve olmayacakmış gibi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölümün Felsefesi
القصة القصيرةBen buradayken ölüm yok, ölüm buradayken ben yokum. Peki neden ölümden korkayım o zaman, neden kucaklamayayım onu eski bir dost gibi Hatta onu neden kendim çağırmayayım huzuruma. Beni yargılamaz, beni affetmez. Benimle kavga etmez, benimle barışmaz...
