Idol But Gamer Love || JJK

0.3

Kısa not: Parantez içindeki isimler Quuenland ekibinin oyunsaki adlarıdır.

Maja'dan;

Sonunda büyük bir şaşkınlıkla açıklama yayınını bitirip salona geçtim. Evim eşyalı bir şekilde kiralıydı bu yüzden sadece yayın odamdaki eşyalar ve özel eşyalarım Kore'ye gitmek üzere yola çıkmıştı.

Mutfağa doğru giderken telefonumla market uygulamasından birkaç atıştırmalık ve kola sipariş ederken mutfağa girmiş bardağa su dolduruyordum. Grupta kızların yolda olduğuna dair mesajları okurken suyumu bitirmiş oturma odasına tekrardan dönmüştüm. Koltuğa yayılırken bu sefer atıştırmalıklardan yemeden önce yemek yeriz düşüncesiyle iki büyük pizza siparişi vermeyi unutmamıştım.

Yaklaşık 10 dakika sonra kapı çalarken gelen kuryeden atıştırmalıklarla ve kolayla dolu poşeti alıp içeri geçmiştim. İyi ki bu uygulamalar vardı yoksa benim gibi üşengeç insanların hali ne olurdu? Kendi kendime kıkırdarken çalan kapıyla kısa bir nefes alıp kapıyı açtım.

Karşımda 1.5 yıldır her şeyimizle aile olduğumuz kızlarıma baktım. Evelina(Leilac), Jenny(Elsa), Amanda(2Day), Jessy(Ssiex) ve Jade(Jade). Hepimiz hüzünle birbirimize bakıp gülümserken kapı önünde kocaman bir grup sarılmadı yaptık.

"Ihm"

Bu güzel anı bozan ses tabii ki de pizzacıydı. Hafifçe kıkırdayıp ayrıldığımızda zaten paralarını online ödemiş olduğum pizzaları alıp teşekkür ederek kızlarla birlikte içeriye girdik. Bu bizim kız kıza son ve veda gecemizdi.

🎮🎮🎮

Saat gece 1'e gelirken kızları sağsalim bir şekilde yola koyduktan sonra adımlarım benden izinsiz yayın odama gitmişti. Bomboş odaya hüzünle bakarken gözlerimin önünden bir şerit gibi tüm anılarım geçiyordu.

CS:Go da takımı kurmamız,valorant'a geçmemiz... Hepsi gözlerimin önünden teker teker geçerken köşeye geçip yere otururken boydan boya cam olan pencereden dışarıya baktım.

Kore'de gideceğim takım erkek takımı olarak oldukça ünlendikten sonra bir kız takımı kurmaya karar vermiş,bana da teklif yollamışlardı. Artık ailem Kore'de düzenli bir hayat kurmuşken babam yanlarında olmamı istiyordu.

Tek çocuktum, bu yüzden babamın gözdesiydim. Annem Lee Rita, yargılarıyla,hükümleriyle Kore'de oldukça anılan bir hakim; babam Lee Junghyun ünlü ortopedist cerrahıydı.

Ayağa kalkıp son kez yayın odama bir göz atıp yatak odama giderek yatağa yattım ve Twitter'a girip beni etiketleyip yazılanları okudum tek tek,hepsi de bu ani gidişimin neye bağlı olduğunu anlamaya çalışıyor, bazıları teoriler üretiyordu. Biraz daha aşağıya indiğimde gördüğüm başlık duraksamama neden oldu.

"Quennland Eva'nın BTS üyelerinden biriyle ilişkisi mi var?"

Ne?

Ne saçmalıyordu bu haber sitesi? Alt tarafı Twich hesaplarından takip ettiler diye mi bu başlık.

Başlığa tıklayıp yorumları okumaya başladım. ARMY'ler kim olduğumu,hangi üye ile bir ilişkim olduğunu sorgularken; benim fanlarım ise şaşkın ve bir çoğu kin doluydu.

Derin bir nefes alıp ayağa kalkarak yatak odama geçtim. Telefonumu şarja takıp,yatağımı açarak içine girdim ve uyumaya çalıştı.

🎮🎮🎮

Sabaha karşı kurduğum 5.00 alarmı ile uyanıp,ayağa kalkarak alarmı kapattım. Uçağın kalkmasına 3 saatim daha vardı. Ev lokasyonum havaalanına 20 dakika uzaklıktayken çokta hızlı olmayarak duşa girdim.

Duştan çıktıktan sonra üzerime siyah boğazlı bir sıfır kollu ve siyah tayt giyip saçlarımı doğal halinde bıraktım. Ceketimi de üzerime geçirip kenarda dünden hazırladığım sırt çantamı alıp aşağıya indim.

Evi son kez kontrol ettikten sonra beyaz spor ayakkabılarımı giyip evi kilitleyerek çıktım. Aşağıya kapı önüne indiğimde saat 6.30'a geliyordu ve yaklaşık 15-20 dakika sonra ev sahibim gelmişti. Tatlı bir kadındı ve 1.5 senede bana çok yardımı dokunmuştu. Onunla da vedalaşıp telefonumu alarak bir taksi çağırdım. Uçağım saat 8:00'daydı ve yaklaşık 1.30 saatim kalmıştı.

10 dakika sonra gelen taksi ile binip havaalanına gitmek istediğimi belirtip başımı cama yaslayarak son kez Zürih caddelerine baktım,buraları özleyecektim. Çocukluğumdan beri buradaydım, son 1.5 yılımı ailemsiz geçirmiştim. Ailemi oldukça özlesemde buradan gideceğim için oldukça buruk hissediyordum.

"Hanımefendi,geldik."

Taksicinin ikazıyla birlikte ücreti ödeyip indikten sonra Zürih Havaalanına doğru adımladım. Çok kalabalık değildi ve etraf oldukça sakindi. Saate baktığımda 7.25 olduğunu görmüştüm. Gereken kontrollerden sonra gelen uçağa doğru adımlarken telefonumu kapatıyordum.

Sonunda uçağa ulaşmış,yerime oturduktan sonra kemerimi takıp beklemeye koyuldum. Sonunda uçak kalktığında camdan son kez Zürih'e baktım.

Özleyecektim,oldukça özleyecektim ama yeni bir hayata adım atıyordum. Yeni ve beni bekleyen süprizlerle dolu bir hayata adım atıyordum.

Telefonumu kapamadan önce dün Sombra'nın resmi hesabında paylaştığı gönderiye baktım. Benim geldiğimi duyuran gönderinin altındaki yorumlar gülümsememe sebep olmuştu. Herkes geldiğim için takımın daha da güçleneceğini söylüyordu. Eh bu bir miktar gururumu okşamamış değildi.

Hostes kuralları anlatırken telefonumu uçak moduna alıp cebime atarak kemerimi takıp arkama yaslandım.

Ailemin yanında yeni bir takımla yeni başlangıçlara adım atacaktım. Bu beni oldukça heyecanlandırıyordu.

Dün akşam kızlar gelmeden önce yeni takım arkadaşlarım ve koçlarımla tanışsamda yönetim hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Düşüncelerim birbirini kovalarken gözlerimi yummuş kendimi uzun bir uykunun kollarına bırakmıştım.

Bekle beni Güney Kore! Sende de efsaneler yazacağım.

-------

Lütfen yorum yaparak gelişmeme katkı sağlayın. ~