Idol But Gamer Love || JJK

1.3

Karşımdaki bedeni tanımadığım için kafamı arkamdaki duvara itinayla peşpeşe vurmak istiyordum. Hayranı olduğum gruptaki en sevdiğim üye karşımdaydı ve ben kafamın karışıklığı yüzünden onu tanıyamamıştım.

"Ah şey, özür dilerim Hyunjin-ah seni tanıyorum fakat kafam karışık üzgünüm ben Ma-"

"Maja. Seni tanıyorum ve önemli değil."

Kocaman gülümsediğinde gözlerim ister istemez dudaklarına takılmıştı, çok güzel gülüyordu. Son anda kafama dank eden detay ile tekrar ona odaklandım. Beni tanıdığını mı söylemişti o?

"Tanıyor musun? Nasıl?"

"Felix ve Jisung sayesinde. Sıkı takipçin sayılırlar. Eh dolayısıyla bende seni oradan gördüm ve bir yıla yakındır hayranın sayılırım."

Gülümseyip teşekkür edecekken mesaj sesiyle irkilmiştim. Özür dileyip telefonuma baktığımda babamın asistanı Joohe'den geldiğini görmüştüm, randevu saatimi hatırlatmıştı. Tekrar Hyunjin'e dönüp istemsizce dudaklarımı büzdüm.

"Seninle daha fazla sohbet etmek isterdim ama doktor randevum var gitmeliyim."

Gözleri arkamdaki açılan kapıya odaklanırken sırıtışıyla kaşlarımı çatmıştım. Arkama dönüp baktığımda önde Jungkook olmak üzere diğer üyeşer, Bangchan ve Lee Know duruyordu.

"Taksi ya da metro ile uğraşma seni ben bırakırım hem sonrasında birer kahve içeriz."

Gözlerimi bana dik dik bakan Jungkooktan çevirip Hyunjin'e dönerek gülümsedim.

"Çok iyi olur."

Karşımdaki oğlanda gülümserken kendi grup üyelerine dönmüştü.

"Abilerim, Felix arabasıyla buralara yakın bir yerdeydi sizi o alır artık."

Arkamdaki bedenlere baş selamı verdiğinde bende selam vermek adına arkamı döndüğümde kaşları çatık,dilini ağzında yuvarlayan sinirli bir Jungkook ile göz göze gelmiştim. Şuanlık umursamayı rafa kaldırarak hepsine baş selamı verip önden ben, arkamda Hyunjin olacak şekilde asansöre ilerlemeye başlamıştık.

Madem bir şey hatırlamıyor ve sadece endişe duyuyorsan bende umursamayacaktım Jungkook-ah.

🎮

Hyunjin ile oldukça keyifli bir araba yolculuğu geçiriyorduk. One Direction'dan başlayıp kendi şarkılarına kadar bir çok şarkı dinliyor ve hepsine eşlik ediyorduk. Resmi olarak yeni tanışmış olsak bile onu ekranlarda tanıdığım gibiydi; eğlenceli ve doğaldı. Ayrıca sıkı bir fanımda sayılırdı. Benim bile ilk Valorant turnuvamda yaptığım ve şuan hatırlamadığım şeyleri tek tek hatırlatıp verdiği tepkiler ile gülmekten adeta karnımın ağırmasına neden olmuştu.

"Hatta sanırım Jisung göstermişti, Felix de olabilir tam emin değilim. Bir yayınında Evelina birine küfür etmişti sanırım sende oyunu bırakıp onu kovalamaya başlamıştın sonra öldüğünde bu sefer 'öldürmeme gereken biri var sonra görüşürüz' diyip aniden yayını kapatmıştın. Gerçekten orda Evelina'ya ne yaptın?"

Az çok hatırladığım o an dudaklarımda hüzünlü bir gülümseme oluşturmuştu.

"İnanmayacaksın ama bir şey yaptığımı hatırlamıyorum. Büyük ihtimalle kovalamaya devam etmişimdir."

Gülümsediğinde camdan dışarıya bakmıştım,gelmiştik.

"İstersen beni girişte indir ve rahatça park edebilecek yer bulabilirsin."

"Olur, randevun babanlaysa eğer arabayı park edip oraya geleceğim."

Sadece gülümseyip kemerimi çözüp arabadan inerken kapıyı kapamadan ona el sallamıştım. O da bana karşılık verdiğinde gülümsemem kıkırdamaya döndüğünde aklıma düşen randevum ile hızlıca içeriye girmiştim.