කඩවීදිය හරිම ඝෝෂාකාරී..ඒ ඝෝෂාකාරී වීදියේ නිහඬවම මම ඇවිදගෙන ගියා..ජනාකීර්ණ බවත් එක්ක එකතු වෙලා තිබ්බ කෑ ගැහිලි මට මහ කරදරයක් වුණා..
එකපාරම මාව කාගෙහරි ඇඟක හැප්පිලා බිමට වැටුණෙ අතේ තිබ්බ බෑග් එකේ එළවළු සේරම හැමතැනටම විසි වෙලා යද්දි..ඒ මනුස්සයා නම් මාව නොදැක්කා වගේ යන්න ගියා..
යන්තමට සීරිලා තිබ්බ අත අල්ලගෙනම මම නැගිටින්න හදද්දි කවුරුහරි කෙනෙක් මාගෙ උරහිස් දෙකෙන් අල්ලගෙන ඉස්සුවා..ඒ වගේම එයා විසිවෙලා තිබ්බ එළවළු මගෙ බෑග් එකට එකතු කරලා දීලා මගෙ අතින් තිබ්බා..
එතකොටයි මම එයාගෙ මූණ දැක්කෙ..
සුදුම සුදුපාට හම..
තද කළුපාට කොණ්ඩය..
විමසිලිමත් ඇස් දෙක..
තොල් අග රැඳුණ හිනාව..
මම එයාගෙ බෑග් එක පපුවට තුරුළු කරගෙන එයාට මුකුත් නොකියාම එන්න හැරුණා..
YOU ARE READING
Love Syndrome | Yoongi Centric | Completed
Fanfiction"ඔයාගෙ කටහඬ හරි ලස්සනයි.."එයා කිව්වා.. ජීවිතේ පළවෙනිම පාරට.. මම මගේ අසම්පූර්ණ කටහඬ ගැන සතුටු වුණා.. ~Based on Tourette Syndrome ~Pure fictional Min Yoongi Fanfiction
