Love Syndrome | Yoongi Centric | Completed

Chapter 3

"ඔයා..??"ඒ ඇස්වල ලොකු ප්‍රශ්නාර්ථ ලකුණක් රැඳිලා තිබ්බා..

මම ඇස් දෙක බිමට හරවගත්තා..

එයාගෙ ඇඟිලි වලට මැදිවෙලා තිබ්බ මගෙ අත වේගෙන් ගැහෙනවා..හරියට කරන්ට් එකක් වැදිලා වගේ..

ඒ කොල්ලා පුදුමයෙන්..පුදුමයෙන්..ගොඩක් පුදුමයෙන් මං දිහා බලන් හිටියා..

අනිත් අය වගේම..

"ම..මම..යන්න..ඕනෙ..හික්..චො..හික්..චොසොහම්මිදා.."මං එයාගෙන් අත ගලව ගන්න හැදුවත් එයා මට යන්න දෙන්නෙ නෑ වගේ..මගෙ ඇඟ කම්පනය වෙන විදිහ මටම දැනුනෙ මට විසිල් ගැහුණත් එක්කම..

ඒ ඇස්..මගෙ ඇස්වල දිගටම පැටලිලා තියෙනවා..

එයා පටලලා තියාගෙන ඉන්නවා..

"මේ නිසාද පැනලා යන්න හදන්නෙ??අඩුම ස්තූතියක්වත් නැතුව..??"

ඒ කටහඬ ගොඩක් නිවිලා..මම බිමට හැරුණ ඇස්වලින්ම එයා කියන දේ අහගෙන හිටියා..

"ඔයාට වෙලාවක් තියෙනවා නම් අපි කතා කරමුද..??කමක් නෑනෙ??"

එයා සිහිල් සුළඟක් වගේ කියද්දි මම ඉක්මනින් ඔළුව උස්සලා එයා දිහා බැලුවා..

ගොඩක් ලස්සන හිනාවක් ඒ මූනෙ..

මම අවිනිශ්චිත විදිහට ඔළුව වැනුවා..

එයා මගෙ අතින්ම අල්ලගෙන ගිහින් ජනාකීර්ණ බවින් මිදුණ නිදහස් තැනක තියලා තිබ්බ බංකුවකින් මාව වාඩිකරවගත්තා..

"ඉතින්..??"

නිහඬව හිටිය මං දිහා බලලා එයා කතාවට මුල පිරුවා..