Jimin's pov
“ජන්කුකා මට මේක තවත් හිතේ හිරකරන් ඉන්න බෑ. යූන් ගෙ හිනාව දකින හැම වාරයක් පාසාම මට ඇඩෙනවා කුකී. මටත් දරාගන්න පුළුවන් සීමාවක් තියෙනවා."
“එයාම ඒ ගැන අහන දවසක් එයි ජිමිනා."
“එයා කවදාවත් ඇහුවෙ නැති වුනොත්, එයා අහනකංද මං ඉවසන් ඉන්න ඕන? ඒ දවස එනකංද මං මේ දේවල් ඉවසං ඉන්න ඕන? කවදද ඒ දවස එන්නෙ? කියන්න ජන්කුකා. කවදද? මට මේ දේවල් ඉවසන්න බෑ ජන්කුකා. මමත් මනුස්සයෙක්. මට පිස්සු හැදෙයි ජන්කුකා. මතකයන් හිතේ හිරකරන් ඉන්නවා කියන්නෙ හරිම අමාරු දෙයක්."
“උබට කැමති නම් කියන්න ජිමිනා. ඒක උබේ තීරණයක්. මට ඕන නෑ මේ දේවල් මතක් කරලා උබ වත් එයාවත් දුකින් ඉන්නවා බලන්න."
“මට සමාවෙයන් ජන්කුකා මට මේ හැමදෙයක්ම කියන්න වෙනවා එයාට. උබේ පණ එයාගෙ ආදරේ මේ වෙනකොට මේ ලෝකෙ නෑ කියලා දැනගන්න ඕන ජන්කුකා. එයා සමහරවිට ඒ ගැන හිත හදාගනී."
“ජිමිනා... "
“මට ඇහුනු කටහඩ සද්දෙන් මං බැලුවෙ කාමරේ ඇරලා තිබ්බ දොර දිහා."
“ජීයූන්???"
ඔව් එයා ඒ හැමදෙයක්ම අහන් ඉදලා.
“උබට මේ හැමදේම කියන්න ඕන නම් මේකයි උබේ අවස්ථාව."
ජන්කුකාගෙ කට හඩ පිටිපස්සෙන් ඇහුනා. ඔව් මං හැම ඇත්තක්ම එයාට කියන්න ඕන.
“ඇයි ජීයුන් ඔයා මෙතන?"
“මොකක්ද ජිමිනා මේකෙ තේරුම?"
“මොකක්ද?"
“ඇයි ඔයා හැමවෙලේම තනියෙන් කතා කරන්නේ? ඔයාට කතා කරන්න ඕන නම් මාත් එක්ක කතා කරන්න පුළුවන්නෙ. කවුද ඔයා එක්ක කතා කරන්නෙ? කවුද ඔයා එක්ක ඉන්නෙ? ඔයාට මොනවද මට කියන්න තියෙන්නේ? මොනවද මේ වෙන්නෙ ජිමිනා? පිස්සෙක් වගේ කා එක්කද කතා කරන්නෙ ඔයා? මට කියන්න. ඇයි මේ දේවල් හිරකරන් ඉන්නෙ. මං දවස් ගානක ඉඳන් දැක්ක ඔයා තනියෙන් කතා කරනවා. මට මේ දේවල් තේරුම් ගන්න බෑ. මොනවද මේ වෙන්නෙ?"
කෙල්ල පිස්සෙක් වගේ කෑගහනවා. මට හිතාගන්න බෑ කොතනින්ද මේ කතාව පටන්ගන්නෙ කියලා.
YOU ARE READING
Lost love (Jimin X Jungkook Story)
Fanfictionආදරය මැදින් ගලා යන සංසාරගත සහෝදර බැදීමක් This not a BL story. So don't add this your BL reading lists
