Lost love (Jimin X Jungkook Story)

8th Chapter

Flashback ended

Present

Jimin pov

එදා ඒ විදිහට මාව දාලා ගියපු ජන්කුකා තාමත් මා ළග ඉන්නවා. ඒ මගෙ පිටිපස්සෙන් ඉන්න දේවදූතයෙක් විදියට. මෙච්චර කාලයක් මං කතා කලේ හිනා වුනේ කා එක්කවත් නෙවෙයි. ඒ angel එක්ක. ඔයාට එයාව ඇහෙන්නෙ පේන්නෙ නැති වුනාට මට එයාව හොදට පේනවා, ඇහෙනවා ඒත් ඒක මට විතරයි. මොකද මං එයාව බලාගත්තෙ යාළුවෙක් විදිහට නෙවෙයි මගේම මල්ලි විදියට.

මං මේ කතාව කියද්දී ජීයුන් උපරිම පස් පාරක්වත් අඩන්නැති. එයා තාමත් අඩනවා.

“ඔයා හිතන් හිටියෙ ජන්කුක් ඔයාව අමතක කරලා ඇති කියලා නේද? නෑ යූන් නෑ. එයා එයාගෙ අන්තිම දවස් කිහිපයේදිත් ඔයා ගැන ගොඩක් මතක් කලා. එයා ඔයාට පස්සේ වෙන කෙල්ලෙක් ගැන හිතුවෙවත් නෑ යූන්. එයා ඔයාට හදවතින්මයි ආදරේ කලේ. ඒ ආදරේ සංකේතයක් විදියටයි ඔයාට ඔය ඇස් දෙක හම්බුනේ. එයාට ගොඩක් උවමනාව තිබුනා ඔයාට ඇස් දෙකක් හොයාගන්න. අන්තිමට එයාගෙම ඇස් දෙක ඔයාට දුන්නා. ජන්කුක් කියන්නෙ ගොඩක් අහිංසක, පොඩි කාලේ ඉඳල මැරෙන මොහොත වෙනකම්ම ගොඩක් දුක් විදපු කොල්ලෙක්. පමණටත් වඩා එයා දුක් වින්දා යූන්. ඒත් එයාගෙ හිත ගොඩක් හොදයි. ඒ වගේ කෙනෙක්ගෙ ආදරේ ලබනවා කියන්නෙ ගොඩක් අමාරු දෙයක් යූන්. ඔයා ඒ ආදරේ ලබන්න වාසනාවන්ත උනත් ඒ ආදරේ ලබාගන්න අවාසනාවන්ත වුනා යූන්. ඔයාව මට ප්‍රපෝස් කරපු දවසේ මං මේකට ගොඩක් අකමැති වුනා යූන්. ඒත් ඔම්මගෙ ආසාව නිසාත් ජන්කුක් කියන දේවදූතයාගෙ බල කිරීම නිසාත් මං මේකට කැමති වුනා. එයා හැමවෙලේම මට කිව්වෙ ඔයාව සතුටින් බලාගන්න කියලා ඔයාව හැමතිස්සෙම සතුටින් තියන්න කියල. ඔයාට ඇස් දුන්නෙ එයා කියලා මට කියන්න එපා කිව්වෙත් ඔයා මේ වගේ අඩ අඩ දුක් විදියි කියලා. මං ඒ රහස මේ වෙනකං රැක්කා යූන්."

“අනෙහ් මගෙ කුකී නාදු සරංහේ කුකී. I love you so much. මට ඔයාට ඒක කියන්න බැරි වුනා. මියානෙ ගොඩක් මැනික. මට ඔයාගෙ ආදරේ ලබන්න පින නෑ. චේබල්යො කුකී. මං ගාවට එන්නකො."

මං යූන්ව බදාගත්තෙ එයා මේ විදියට කෑ ගගහා අඩන්න ගත්ත නිසා. මං එතකොට ම දැක්කෙ ඇස්වල කදුළු පුරවන් බලාගෙන ඉන්න මගෙ ඒන්ජල්ව. එයා හිටියාටත් වඩා ගොඩක් ලස්සන වෙලා.