ព្រឹកឡើង មីមីភ្ញាក់ឡើងទាំងអស់កម្លាំងរលីងគ្មានសល់នៅក្នុងខ្លួនក្រោយពីលោកពូលោកខ្លួនដួសដងយកក្ដីសុខតាំងពីយប់។ គ្រាន់តែងើបនាងក៏ចាប់យំព្រោះឈឺស្រគៀលពេលខ្លួន ដើមទ្រូងសុទ្ធតែស្នាមម្រាមដៃ ហើយត្រង់តំបន់សំងាត់នោះក៏ឈឺ សឹងតែងើបលែងរួចពីលើគ្រែ។ សម្លេងយំរបស់មីមីធ្វើអោយថេភ្ញាក់ឡើងជាមួយនឹងមុខកាចសម្លក់ក្មួយរបស់ខ្លួនស្ទើរជ្រុះគ្រាប់ភ្នែកព្រោះរំខានហើយអារម្មណ៍មួយក៏ចាប់ផ្ទុះឡើងម្ដងទៀតពេលឃើញរាងកាយននលគោករបស់នាង÷
«ស្អីហ្អាសមីមី?ឃើញយើងកំពុងដេកទេ?»ថេគំហកដាក់អ្នកដែលកំពុងញ័រខ្លួនតតាក់ដោយការដាក់ទោសតែនាងមិនព្រមមើលមុខគេនៅសំងំយំអោបខ្លួន
«ហ៊ឹកៗ..មីមីឈឺ»ថេខឹងក្រោយឃើញនាងមិននិយាយអីក៏ចាប់កន្ត្រាក់ខ្លួននាងអោយមកដួលលើទ្រូងមាំរបស់ខ្លួនវិញហើយមីមីក៏យំវិញ
«កុំរំអួយដាក់យើងមីមី..»
«ហ៊ឹកៗ..មីមីឈឺ..ឈឺពិតមែន..ហ៊ឹកៗ..ពូថេកុំធ្វើបាបមីមីអី»មីមីលើកដៃសំពះអង្វរក។ តាំងពីដើមនាងមិនដែលត្រូវអ្នកណាធ្វើបាបខ្លួនសោះ
«វាមិនងាប់ទេមីមី..នាងត្រូវមានពេលបែបនោះច្រើនដងទៀតវាមិនមែនមានតែមួយលើក»
«ហ៊ឹកៗ..មីមីរាងហើយពូថេ..មីមីសន្យាថាឈប់ចចេសហើយ»
«យើងមិនជឿ»
«ហ៊ឹកៗ..មីមីរាងពិតមែន..មីមីនឹងទៅនៅជាមួយម៉ាកើប៉ាមីមីវិញមិនអោយពូថេស្ដីអោយទេ»
«ចង់ទៅចោលប្ដីមែនទេ?»
«ហ៊ឹកៗ..ពូមិនមែនប្ដីមីមី..អ្ហា»មីមីតវ៉ាតែថេចាប់ដៃកាន់តែខ្លាំងសឹងតែបាក់
«យើងជាប្ដីឯងរាប់តាមតែពីវិនាទីដែលយើងនៅក្នុងខ្លួនរបស់ឯងម៉្លេះមីមី..ឬមួយឯងមិនចាំ?ចាំយើងរំលឹកឯងមីមី..»ថេក្រឡាស់ខ្លួនមកនៅលើមីមីវិញធ្វើអោយមីមីភ័យញ័រខ្លួន
«សុំអង្វរពូថេ..កុំអី»មីមីលើកដៃសុំអង្វរតែថេក៏អោនមកភ្លាមៗ
«អ្ហឺ..ពូថេ..»មីមីងាកទៅម្ខាងបែរមុខចេញសម្រក់ទឹកភ្នែកខាំមាត់ក្ដាប់ដៃណែនធ្វើអោយដៃនាងហូរឈាមដោយសារតែចាក់ក្រចក
«ធ្វើស្អីឆ្កួតហ្នឹងគីម មីមី..»ថេចាប់ដៃរបស់មីមីមកពន្លាចេញវិញព្រោះឃើញឈាមហូរមកហើយគេក៏ងើបមុខឡើងមកវិញព្រោះថាខ្លួននាងក៏ក្ដៅស្ទេញៗ
«ហ៊ឹកៗ..កុំប៉ះមីមី..មីមីចង់ធ្វើស្អីក៏បានវាស្រេចតែមីមី»មីមីយំសម្លក់ថេហើយថេក៏ដកដង្ហើមធំងើបចេញព្រមទាំងលើកបីមីមីឡើងគ្របជាមួយភួយ
«ទៅងូតទឹក..ហើយលេបថ្នាំ»ថេងើបឡើងហើយបីរាងតូចរបស់មីមីចេញពីបន្ទប់ក្រោមភូមិគ្រឹះឡើងទៅខាងលើវិញ
«ងូតទឹកហើយ..ទៅប៉ារីសជាមួយយើងៗទៅជួបប៉ាម៉ាកើរបស់ឯង»
«យើងនឹងប្រាប់រឿងគ្រប់យ៉ាង»...
