Chapter 8 - အခ်စ္

750 80 5
                                    

အားသစ္ဟန္ေဆာင္ၿပံဳးျပေနတယ္လို႔ထင္မိလာတာေၾကာင့္ ရတီအခန္းထဲကေလ အျမန္ဆံုးထြက္လာရသည္။ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ကို အခ်ိန္တိုအတြင္းမယံုသင့္ေၾကာင္း ရတီစိတ္ထဲသတိေပးေနသည္။ အိမ္တံခါးမႀကီးကိုဖြင့္ကာ အျပင္ကိုေျခတစ္လွမ္းခ်လိုက္သည့္အခါမွ ရတီစိတ္ေအးသြားရသည္။ ရတီစက္ဘီးထုတ္ေနစဥ္အတြင္း အားသစ္ကၿငိမ္သက္စြာအေနာက္မွာရပ္ေန၏။

" ငါ ... ငါသြားေတာ့မယ္ေနာ္။ "
" အင္း။ အိမ္အျပန္ဂရုစိုက္ပါ။ "

ရွင္းေနတဲ့လမ္းသြယ္တစ္ေလ်ွာက္ စက္ဘီးကိုေျခကုန္နင္းလာၿပီး လမ္းမႀကီးဘက္ေရာက္မွ ရတီအသက္ျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္ရွဴပစ္လိုက္သည္။

( ထူးဆန္းတဲ့သူပဲ )

------------------
ရတီအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ လမ္းမီးတိုင္ေတြေတာင္လင္းေနၿပီ။ စက္ဘီးအသံေၾကာင့္ အန္တီေလးကထြက္ၾကည့္သည္။

" ရတီ သမီးရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေရာက္ေနတယ္။ "
" သူငယ္ခ်င္း ? "
" သူေရာက္ေနတာၾကာၿပီ။ ဘယ္ေတြသြားေနတာလဲ။ စက္ဘီးကိုအန္တီေလးသိမ္းလိုက္မယ္။ သူငယ္ခ်င္းကိုအရင္သြားေတြ႕ဦး။ "
" ဟုတ္ အန္တီေလး။ "

ရတီအိမ္ေပၚခုန္ေပါက္ရင္းတက္လာကာ ဧည့္ခန္းဆီသြားလိုက္သည္။ ဧည့္ခန္းထဲမွာတီဗီအသံအက်ယ္ႀကီးၾကားရၿပီး ကိုရီးယားစီးရီးတြဲလာေနသည္ထင္၏။ ေမေမစကားေျပာေနတာကိုလည္းၾကားေနရသည္။

" ေမေမ သမီးျပန္ေရာက္ၿပီ။ ဘယ္သူေရာက္ေနတာလဲ။ "

ရတီဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ေနသည့္သူကိုျမင္လိုက္တာနဲ႔ လက္ထဲကလြယ္အိတ္ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဘုတ္ခနဲက်သြားေတာ့သည္။ ဧည့္ခန္းထဲမွာျမတ္ဘုန္းခက ေမေမနဲ႔အတူလိေမၼာ္သီးစားရင္း စကားစျမည္ေျပာေနၾကေလသည္။

" နင္ဒီကိုဘာလာလုပ္တာလဲ။ "
" ရတီ "

ရတီလြယ္အိတ္ကိုျပန္ေကာက္လိုက္ရင္း ေဒါႀကီးေမာႀကီးျဖင့္အေရွ႕ကိုတိုးလာသည္။ အံကိုႀကိတ္၍ ေမေမသတိမထားမိေအာင္ အသံကိုထိန္းကာေျပာလိုက္သည္။

" နင္ အခုပဲနင့္ေက်ာပိုးအိတ္လြယ္ၿပီးအျပင္ကိုႂကြလာခဲ့။ "

My Beloved StrangerWhere stories live. Discover now