My Beloved Stranger

Chapter 1 - အစကငါတို႔မဆံုခဲ့ၾကရင္/အစကငါတို့မဆုံခဲ့ကြရင်

ဒုတိယသားေလးေမြးၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ရတီ၏ခင္ပြန္းပံုစံက မႈိင္ေတြေတြျဖစ္လာေလသည္။ အလုပ္အကိုင္ႀကီးလုပ္ေနတာေၾကာင့္ သူပင္ပန္းရသည္ဟု ရတီေတြးမိေပမယ့္ ခင္ပြန္းက ရတီကိုပါ ေရွာင္ဖယ္ဖယ္လုပ္လာသည္။ ခင္ပြန္းက လူေအးတစ္ေယာက္၊ အလုပ္ကိုမိသားစုထက္ပိုခ်စ္သည့္သူလို႔ သိေပမယ့္အခုက သူ႔မွာကိုယ္ပိုင္မိသားစုတစ္ခု ရွိမွန္းေတာင္သတိရေသးလား။

" မနက္ျဖန္ဘာေန႔လဲသိလား "
" ........ "
" မနက္ျဖန္ကြၽန္မတို႔မဂၤလာသက္တမ္း၁၀ႏွစ္ျပည့္တဲ့ေန႔ေလ။ "
" ေအာ္ "

မနက္စာစားတဲ့အခ်ိန္ ရတီက ခင္ပြန္းကိုစကားေျပာေပမယ့္ သူကေတာ့သတင္းစာနဲ႔မ်က္ႏွာကပ္လုမတတ္ ဖတ္ေနေလသည္။ သားအၿကီးက Private Schoolသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ကာ အိမ္ေအာက္ထပ္ဆင္းလာေလသည္။ ရတီက သားႀကီးကိုဖက္ကာေပြ႕ဖက္နမ္းရႈပ္လိုက္ၿပီး ထမင္းဘူးထည့္ေပးလိုက္သည္။ သားႀကီးက သူ႔အေဖနဲ႔အေစးမကပ္။

" သားသြားေတာ့မယ္ မာမီ "
" အိုေက ဘိုင့္။ ေယာက်ာ္း ႏႈတ္ဆက္လိုက္ဦး။ "
" ဘိုင့္ ..... "

သတင္းစာကိုေနရာေတာင္မေ႐ႊ႕ပဲ ခင္ပြန္းကလွမ္းေျပာလိုက္သည္။ သားႀကီးက သူ႔အေဖကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး မ်က္ႏွာခပ္တင္းတင္းျဖင့္ ထြက္သြားေလသည္။ သားၿကီးေတာင္ မၾကာခင္၁၀ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မည္ပဲ။ သူေလးမေန႔တစ္ေန႔က ေလးဘက္ေထာက္ကာ တစ္အိမ္လံုးေလ်ွာက္သြားေနတာကိုေတာင္ ျမင္ေယာင္ေနေသးသည္။ ကေလးေတြႀကီးျပင္းတာ ျမန္လြန္း၏။

" မာမီ မာမီ သားအီအီး "
" ေအးေအး .... လာ မာမီနဲ႔အတူ အိမ္သာသြားမယ္ "

သားအငယ္က ၄ႏွစ္ေပမယ့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈေႏွးေကြးတာမို႔ အခုထိကေလးေသးေသးေလးလို လုပ္ေနဆဲ။ သူေလးက အေဖတူသား။ သို႔ေပမယ့္ ေႏြးေထြးျဖဴစင္သည္။

" မနက္ျဖန္ရွင္အိမ္ေစာေစာျပန္လာခဲ့ေနာ္။ "
" ကိုယ္မအားဘူး။ "
" ရံုးခ်ိန္အၿပီးေတာ့ျပန္လာလို႔ရတယ္မလား။ "
" ဟင္း မသိေသးဘူး "
" ကြၽန္မတို႔ေစာင့္ေနပါ့မယ္။ "

ရတီက စိတ္မေလ်ွာ႔ပဲေျပာလိုက္ေတာ့ ခင္ပြန္းက သတင္းစာကိုခ်ကာ ထမင္းစားပြဲမွထြက္သြားသည္။ ခဏအၾကာ ကားပါကင္တံခါးပြင့္သံၾကားရၿပီး ခင္ပြန္းသည္အိမ္ကေန ကားေမာင္းထြက္သြားသည္။