Chapter 3 - အားသစ္/အားသစ်

869 96 3
                                    

ေန႔လည္ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ရတီနဲ႔သူငယ္ခ်င္း၂ေယာက္ ေက်ာင္းကန္တင္းမွာ မုန္႔ထြက္စားၾကသည္။ ၃ေယာက္စလံုးေပါင္းမွ မုန္႔ဖိုး၁၀၀၀သာရွိသည္မို႔ ငါးဖယ္သုတ္ႏွင့္မစ္ရွိတ္၂ခြက္မွာကာ ေဝခြဲစားေသာက္ၾကေလသည္။ ခ်ိဳေမာင္ေမာင္က ငါးဖယ္ပန္းကန္ကို ဇြန္းျဖင့္ေမႊေလွာလွန္ရွာရင္း ျငဴစူစူေျပာသည္။

" ငါးဖယ္ကလည္းနည္းလိုက္တာ ေဂၚဖီေတြခ်ည္းပဲ ငါတို႔မွာတာ ေဂၚဖီသုတ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ "
" အိမ္မွာငါသုတ္တာဒီထက္အဆ၁၀၀ေကာင္းတယ္။ ငါးဖယ္ရယ္၊ ေရွာက္သီးရယ္၊ ေျမပဲနဲ႔ပဲမႈန္႔ကိုထည့္ ငရုတ္မႈန္႔စပ္စပ္ေလးနဲ႔သာဆို လူႀကီးမေျပာနဲ႔ကေလးေတာင္ႀကိဳက္တယ္။ "

ရတီက သူတို႔သြားေရက်ေအာင္ေျပာလိုက္သည္။

" ကေလး ? နင့္အိမ္မွာအမ်ိဳးကေလးေတြေရာက္ေနတာလား။ "
" အယ္ ဟုတ္ ... တယ္။ "

ရတီသူ႔စကားသူျပန္ဖာေထးရင္း ဘာသိဘာသာေနလိုက္သည္။ မစ္ရွိတ္ကိုတစ္က်ိဳက္စုပ္ရင္း ေက်ာင္းအေဆာင္ဘက္ကိုၾကည့္ေနရင္း ဒုတိယထပ္မွာသူမအားၾကည့္ေနသည့္သူႏွင့္ အၾကည့္ခ်င္းဆံုမိသြားတာမို႔ မစ္ရွိတ္သီးသြားရသည္။

အဟြတ္ အဟြတ္ !

" ဟဲ့ ျဖည္းျဖည္းေသာက္ မသထာေရစာေတြ "
" ႏွာေခါင္းနဲ႔မ်ားေသာက္ေနသလားဟယ္ ေရာ႕တစ္ရွဴး "

ေပက်ံသြားသည့္စားပြဲကို တစ္ရွဴးျဖင့္သူငယ္ခ်င္း၂ေယာက္သုတ္ေနတုန္း ရတီေနာက္တစ္ႀကိမ္ အေဆာင္အေပၚထပ္ကို ထပ္ၾကည့္မိလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ထိုလူမရွိေတာ့။

( အဲ့အၾကည့္ေတြက ... )

ေက်ာင္းျပန္တက္ေတာ့ အတန္းပိုင္ဆရာမအခ်ိန္မို႔ အားလံုးတည္တည္ၾကည္ၾကည္ေနေနၾကစဥ္ အခန္းထဲကို အတန္းပိုင္ဆရာမ ဝင္လာေလသည္။ အားလံုးလက္ပိုက္ကာ ဆရာမအားႏႈတ္ဆက္လိုက္၏။

" မဂၤလာပါဆရာမ "
" ေအးေအး ထိုင္ၾကကြယ္ "

ဆရာမေဒၚၾကည္ၾကည္က အသက္၅၀ေလာက္ရွိမည့္အပ်ိဳႀကီး။ သခ်ာၤသင္ၿပီး အသင္အျပေကာင္းလြန္းတာေတာ့ အသိအမွတ္ျပဳရမည္။ ဆရာမေဒၚၾကည္ၾကည္က အတန္းသားေတြၿငိမ္ၿပီဆိုခါမွ အျပင္ကိုခဏထြက္သြားကာ ျပန္လာေတာ့ သူႏွင့္အတူ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ပါပါလာေလသည္။

My Beloved StrangerWo Geschichten leben. Entdecke jetzt