Evet arkadaşlar uzun bir aradan sonra geri döndümm.Öncelikle şunu söylemek istiyorum beni gerçekten çok şaşırttınız,bu ilk hikayem ve ben bin okuyucu bile beklemiyorum bu benim için büyük bir başarı ve deneyim oluyor.Sınavlarım, projeler, ödevler,ilişkiler, aile.. bunlardan zamanım kalmadığı için bırakın bölüm paylaşmayı sosyal hesaplarımla ilgilenemiyorum bile.Benim için vote ve yorumlar çok önemli özellikle yorumları okudukça mutlu oluyorum ve işim olsa bile araya sıkıştırıp yazma isteğim artıyor.Neysee çok konuştum ballarım sizi çok sevdiğimi bilin istedim :) öpüldünüüzzzz :*
------------------------------------
Jason hala pizza görmüş Niall gibi suratıma bakarken hem onu ayıltmak hem de onu etkilediğimi farkettiğim anda kalkan götümü yerine indirmek için olduğum yerde zıpladım.O da büyük ifşa verdiğini anlamış olacakki yaklaşık iki dakika süren kesişini bıraktı ve içeriye girdi.Bende milyonlarca parçaya ayrılıp kıyma olan bedenimi bir araya toplayıp peşinden gittim.
Hala tek kelime etmemişti, öküzün trene baktığı gibi bakacağına en azından bir "Elbise yakışmış" yada " Güzel olmuşşun" cümlesi kurabilirdi.Kimi kandırıyorum ki o JASON PATTİSON yani eş anlamıyla HÖDÜK
Kendi kendime konuşmayı henüz bırakamamışken çalınan ıslık sesiyle irkildim
" Ben yetiştiremezsin sanıyorum vay be kardeşimde ne cevherler varmış da haberimiz yokmuş "
"Sana söylediğimde inanmamıştın" diyip piç gülümsememi takındım ama onun benden daha yavşakça sırıttığını farkettiğimde ağzından çıkacak olan cümlenin moralimi bozacağını anladım.
"Sana güvenemediğim için gelmeden önce yemiştim,ama kurabiyelerinden belki bir tane alırım "
İŞTE YİNE BİR MAĞLUBİYET.
Bana menüyü o mesaj atmıştı, yemek yapabildiğime inanmayan oydu, ben onun için tuvalete gitmeye bile üşenen götümü kaldırıp yemek yapmıştım o da yetmezmiş gibi sanki kraliyet düğününe gidiyormuş gibi süslenmiştim ve az önce o bana buraya yiyip geldiğinimi söylemişti.
"Vasiyetini hazırlasan iyi edersin."
"Anlamadım ?"
"Birazdan anlarsın." diyerek sofraya yaklaştım.Jason hala anlamayan bakışlarla ne yaptığımı anlamaya çalışırken ben sakince sofrayı toplamaya başladım.Tabakları iç içe koydum bardaklar tamam ve atış başlasın!!
"Jess dur napıyorsun heyy sakin ol bırak o elindekileri Jess"
Elime ne gelirse atıyordum ama sinirden bıçağın sert tarafını tutup elimi kesmemle bombardımanı durdurdum.Tamam sinirlerime hakim olamayabilirim ama bunu haketmişti.
"Jess"
Saklandığı yerden çıkmış alnından kan süzülen gözleri korkudan büyümüş bir Jason başımda belirdi.
"Özür dilerim,bu da ilaçların bir etkisi kendime hakim olamıyorum."
"Jess"
"Jason lütfen annem ve babama bir şeyden bahsetme sadece aşırı tepki verdim biliyorum"
"Jess hissetmiyormusun elin kanıyor"
Jason söyleyene kadar acıyı hıssetmediğim için küçük bir kesik sanıyordum ama elime baktığımda avcumun baş parmağımdan serçe parmağıma kadar derince kesildiğini ve hayatımda görmediğim kadar kan gördüm.
"Lanet olsun",regl dönemlerimde dahi kan görmeye dayanamazken şimdi ne yapacağımı bilemiyorum.
"Sakın kıpırdama, ben banyodan sargı bezi alıp geliyorum" diyen Jasonın sesi kulaklarımda yankılandı yankılandı ve yankılandı zaten sonrası biraz gazlıbez biraz tentürdiyot ,Jasonın kolları ve yatağım...
Başımın fena halde zonklaması uyanmak zorundaymışım gibi hissettirdi ve gözlerimi araladım.Yine bir sinir krizi yaşamıştım ve bu kriz Jasonın aptalca bir cümlesi yüzünden olmuştu.Gerkesiz birinin tekiyim,ne kendime ne de diğer insanların başına zarardan başka bişey getirmiyorum.Kendimi daha fazla tutamadım ve ağlamaya başladım,her zaman ki gibi.Ağlamak zor değil,kimse duymasın diye nefesini tutarsın ya işte o çok zor.Yurttayken beni güçsüz görmelerinden korkardım ve kendimi hep "İnsanlar güçsüz oldukları için ağlamazlar, uzun zamandır güçlü oldukları için ağlarlar" diyip avuturdum.
Eskileri düşünmek daha da canımı yakarken agzımdan küçük hıçkırıkları taşırdım ve yastığın kuru tafarını çevirip yüzüme bastırdım.
"Jess kapıyı aç"
Jasonın suratını görünce kendimden utanıp daha çok üzüleceğimi biliyorum, ama kapıyı açmazsam kıracağını da biliyorum.Zorlukla kalkıp kapı kolunu tuttum ve derin bir nefes alarak açtım.Yine hiçbişey söylemeden yatağa uzandım.Bir dakika sonra yatağın sağ tarafı çöktü , o erkeksi ama bir o kadar da hoş parfüm kokusunu burnumda hissettim.
Benim sürekli işleriyle ilgilenen üvey annem, babam,saçma olaylar yaşadığımız üvey kardeşim.Onların ise sinir hastası bir üvey evlatları var.Ve beni seçtikleri için pişman olacaklarına şuan beni saran Jasonın kolları kadar eminim.
