Siyah Kuğu

3.Bölüm

Bazen hiç bir olayın yaşanmamış olmasını dileriz. Ama kader buna karşıdır. Sanki yüzümüze karşı bağırarak illa benim dediğim olacak dermiş gibi. Bir gün öyle bir şey oldu ki kader bile diz çöktü haykırışıma, insanlara söylememem gereken büyük bir sırrı yıllar sonra belli ettim. Kalp atışlarım vücudumu söküp geçmeye çalışırcasına korkutan bir olay.

Ve yeniden her şeyin açığa çıkma zamanı yaklaştı. 2. Kez hata yapacağımı bile bile ortaya çıkarmaya mecbur olduğum bir sır. Kaderin yeni oyunu, yeni kurbanlarını buldu.
Yatağımdan kalktığımda kafam o kadar karışıktı ki buradaki işlerimi halledip tam anlamıyla gitme zamanım gelmişti. Odadaki devasa boy aynasının önüne geçip, hafifçe ellerimi hareket ettirdim. Kıyafetlerimin ışık hızıyla kaybolup yerine yenileri gelince aynadaki yansımamı süzüp çıkış kapısına doğru ilerledim.

Artık gitme vakti gelmişti. Her şeyin başladığı yere New York'a Abel'la tanıştığım yere...

Abel isminin anlamı gibiydi. Bir anda hayatıma girdi ve nefesim, soluğum oluverdi.

Ama buradan ayrılmadan önce bir işimi daha halletmeliydim. Lina... Benim varolmamı sağlayan kişi. Kalp mührümün asıl bağı.

Her yerden, her şeyden saklanmış tüm evrene hükmeden, siayhın en güzel tonlarının hakim olduğu, asil bir yer burası.

Siyah Kuğu.... Sırrını bir tek bu gezegende yaşayan ırk bilir. Doğduğumuz gün kalbimizde bir mühürle doğarız, bu mühür bizim büyüdüğümüzde bu gezegende hangi role sahip olduğumuzu yansıtır. Her görevin farklı bir sembolü vardır. Sembollerimiz bize yol gösterir. Henüz bir dilekken, bizleri kim varederse onun mühürünü paylaşırız. Bana mühürünü veren kişi ise buraya hükmeden sembolün en önemli parçası Lina...

Okuduğunuza dair tepkiler verirseniz sevinirim. Ona göre bölümleri kısa sürede atabilirim.