chsanshine: Yapmacıksın Jung Wooyoung.
! Sevenleri olduğu için silmeye kıyamadığım bir fic. Mantık ve yazım hataları mevcuttur, fici yazarken daha ortaokula gitmekteydim. Anlayışınız ve affınıza sığınarak... !
Wooyoung içinde kaybolduğu siyah montu, beyaz beresi, değiştirmeye çaba harcamadığı beyaz kiraz desenli pijamalarıyla evin kapısında durmuştu.
Karşı kaldırımdaki San'a bakıyordu.
San'da hafif bir tebessüm ederek ona bakıyordu. Sonunda ilk olarak o harekete geçti ve Wooyoung'a adımladı. Wooyoung'un ağlamaktan zaten kızarmış gözleri ve burnu soğuk havayla kıpkırmızı bir hal almıştı, yanakları ise şeftaliyi andırıyordu.
San ona bakmaya kıyamıyordu, ne kadar aptaldı.. bu çocuktan nasıl nefret ederdi? Onu nasıl üzerdi?
Onun gözlerine baktı ve titrek bir nefes aldı, soğuk hava ciğerlerini delip geçiyordu.
"Wooyoung, özür dilerim."
Wooyoung sesini çıkarmadan sadece onu dinliyordu.
"Ben gerçekten çok pişmanım Wooyoung.. yaptığımın yanlış olduğunu fark etmem biraz zaman aldı... ben gerçekten bu duruma geleceğini bilmiyordum. Amacım senin duygularınla oynamak değildi. Benimle alakalı bir durumdu."
"Neden geldin?"
Wooyoung'un sesi güçsüzdü, San kafasını eğdi.
"Beni affetmen için buradayım Wooyoung, beni affetmen için elimden geleni yapmak için buradayım. Ben gerçekten çok pişmanım, özür dilememin tek başına yeterli olmadığının farkındayım. Senin için her şeyi yaparım Wooyoung, lütfen beni affet."
"Senden hoşlandım diye bana acıyor musun?"
"Hayır Wooyoung gerçekten öyle deği-"
Wooyoung kafasını yana çevirdi. Onun yüzüne bakmıyordu.
"Bana acımana gerek yok. Evet senden hoşlandım fakat karşılık beklemiyorum. Eğer amacın gerçekten benden özür dilemekse tamam, ama bana acımanı ya da kendini bir şeyler yapmak zorunda hissetmeni istemiyorum."
San ellerini onun kızarmış yanaklarına koydu ve kendisine çevirdi.
"Wooyoung, sana acıdığım falan yok. Ben kendime acıyorum. Senin kadar güzel bir insanın sevgisini haketmeyecek kadar aciz olduğuma acıyorum. Lütfen benim yüzümden üzme artık kendini."
Wooyoung onun ellerini yanaklarından çekip dolan gözlerini sildi.
"Seni, affedemem.. bu kadar basit değil."
"Oh.. peki.. Ne desen haklısın Wooyoung. Ama ben ne olursa olsun şansımı deneyeceğim. Beni affetmen için elimden geleni yapacağım."
Wooyoung burnunu çekti.
"İyi, artık git. Bende eve gireceğim."
"İyi geceler Wooyoung."
"Hmm.."
Wooyoung eve girerken San uzunca olduğu yerde Wooyoung'un arkasından baktı. Sonunda kanına işleyen soğukla kendine geldi ve yavaşça evin yolunu tuttu.
Wooyoung ise sokağın başında kayboluncaya kadar odasının penceresinden onu izledi.
____________________WOOSAN____________________
BENDEN ANCAK BU KADAR KAOS ÇIKAR YANİ
BEN GELEMEM ÖYLE DÖVÜŞ FALAN
ÖPÜŞÜP BARIŞSINLAR
Evet şaka bir yana bugün yani yaklaşık 1 saat önce Wooyoung Kore saatiyle 22 yaşına girdi 🥺😭
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çok güzel benim bebeğim ya of, çok çabuk büyüdü 😭 İyi ki doğdun Wooyoung 🌸🥺💞
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Wooyoung'un tipi sjdnskkfls
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Woosan'a karşı ortada feelsgeçirmemeye çalışan Yunho gibiyim...
