ပြန်လည်မွေးဖွားလာသောဧက္ကရာဇ်နှင့်သူ၏ချစ်သည်းညှာပေါက်ဆီလုံးလေး

𝙳𝙻𝚈𝙴 - 𝟷

အခန်း (၁) အတိတ်ဘဝ

ချီမင်းဆက် သုံးဆက်သုံးနှစ်မြောက်နှစ်

ရွှမ်းသယ်နန်းဆောင်ခန်းမ၏ စာကြည့်ခန်းအတွင်း၌ ဖယောင်းတိုင်မီးရောင်တစ်ခုသည် တောက်ပစွာ ထိန်လင်းနေလေ၏။ ရွှေဝါရောင်နဂါးဝတ်ရုံတော်ကို ဝတ်ဆင်ထားသည့် အသက်လတ်ပိုင်းလူတစ်ဦးသည် အာရုံစူးစိုက်စွာဖြင့် ပန်းချီကားတစ်ချပ်ကိုရေးဆွဲလျက် ရှိနေသည်။ ထိုရေးဆွဲနေသည့် စာရွက်အပိုင်းအစအပေါ်တွင် သွေးသွယ်သော ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ချောမောလှပသည့် ကောင်လေးတစ်ဦးက နေရာယူလျက်ရှိနေလေ၏။ ထိုအကြင်သူမှာ နန်းတွင်းသူ၊ နန်းတွင်းသားများ ဝတ်ဆင်သည့် အပြာရောင်အစေအခံဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထားကာ မျက်နှာပေါ်တွင် အပြုံးနုနုလေးကို ချိတ်ဆွဲထားရင်း နားနေဆောင်တဲငယ်အတွင်း၌ ပန်းချီရေးဆွဲနေသည်။

"ယွမ်ဖူ၊ လာကြည့်ပါဦး၊ ဘယ်လိုလဲ... ကျန်း ဆွဲထားတာတူရဲ့လား?"

ရွှမ်းယွမ်ဟန်ချန်က သူ့ဘေးနားတွင် ရပ်လျက်ခစားနေသော နန်းတွင်းအစေခံများအားလုံးကို အုပ်ချုပ်ရသည့် အတွင်းဆောင်ကုန်းကုန်းကို လှမ်းမေးလိုက်၏။ ယွမ်ဖူသည် အထိန်းတော်ချုပ်ရာထူးဖြင့် နှစ်သုံးဆယ်ကျော်မျှ ဧက္ကရာဇ်၏ ဘေးတွင် ခစားလာခဲ့ပြီး အသက်အရွယ်အားဖြင့် နှိုင်းစာလျှင် ဧက္ကရာဇ်ထက် နှစ်အနည်းငယ်မျှ ပို၍ အသက်ကြီးရင့်သည်။

ဦးခေါင်းဘေးနှစ်ဖက်စလုံးရှိ ဆံပင်များမှာ ဖြူဖွေးနေပြီး မျက်နှာပေါ်၌လည်း အ‌ရေးအကြောင်းများ တွန့်လျက်ရှိနေလေပြီ။ ယွမ်ဖူဟာ စိတ်ထဲကနေ တိတ်တိတ်လေး သက်ပြင်းချလိုက်ပြီးမှသာ ပြန်လည်ဖြေကြားလိုက်သည်။

"အရှင်မင်းကြီးကို ပြန်လည်လျောက်တင်ပါတယ်... အရှင်မင်းကြီးရဲ့ပန်းချီဟာ ဒီအစေခံကို လင်းကွေ့ရန်ရဲ့ ငယ်ရွယ်စဉ်အချိန်က ပုံရိပ်ကို ပြန်လည်အမှတ်ရစေမိပါတယ်..."

"တကယ်ပဲ တူတာလား..." လို့ ရွှမ်းယွမ်ဟန်ချန်က တီးတိုးရေရွတ်လိုက်လေ၏။

အမှန်တကယ်ဆိုရမယ်ဆိုလျှင် ထိုလူငယ်ကလေး မည်သို့မည်ပုံ ရှိသည်ကို ဝိုးတဝါးသာလျှင် သူ၏မှတ်ဉာဏ်ထဲ၌ မှတ်မိနေတော့သည်။ နက်နက်နဲနဲအမှတ်ရနေဆဲဖြစ်တဲ့ ထိုလူငယ်လေးနှင့် ပတ်သက်သည့်မှတ်ဉာဏ်မှာ သူ့ရဲ့ မျက်ရည်များပြည့်လျှံနေသည့် ခပ်ကြီးကြီး မျက်ဝန်းစိုစိုလေးတစ်စုံနဲ့ ပါးနှစ်ဖက်ပေါ်မှာ ရေးရေးလေးထင်နေသည့် သေးငယ်သည့်ပါးချိုင့်ခွက်လေးနှစ်ခုကိုသာပင်။ ထိုလူငယ်လေး ပြုံးလိုက်လျှင် သိပ်ကို မြတ်နိုးစရာကောင်းပြီး ချစ်စဖွယ်အတိ... ထိုသို့သော ကလေးငယ်၏ နောက်ဆုံးအပြုံးမှာ လွန်ခဲ့သော အနှစ်သုံးဆယ်ညတစ်ည၌ ဖြစ်ပွါးခဲ့တဲ့ ဖြစ်ရပ်များအကြား သွေးများဖုံးလွှမ်းနေသော မျက်နှာပြင်လေးပေါ်၌ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ရသည်ကို တွေးမိတိုင်း ဧက္ကရာဇ်၏ စိတ်နှလုံးမှာ နာကျင်ကြေကွဲနေဆဲပင်။