ဟန္စိမ္းတို႔ ၄ေယာက္ ေရွးေဟာင္းေနွာင္းျဖစ္ေတြေျပာေနၾကသည္မွာ ည၁၀ နာရီေလာက္ပင္ရိွလာေလၿပီ...
"ကဲ...ဒီေန့ညေတာ့နားရေအာင္ အိပ္ခ်င္ေနၿပီမနက္ျဖန္ ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္ၿပီး လည္ရၪီးမွာ
ဒီညေတာ့ အဝအိပ္ပစ္မယ္ကြ"
ေအာင္ျမတ္က လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေျမႇာက္၍ေျပာလိုက္သည္။ဟန္စိမ္းက
"ေနာက္ေန့ေတြက စၿပီးအဝ အိပ္ရေတာ့မွာပါကြာ"
"အဟား...ဟုတ္တယ္ တခါထဲႀကိဳေျပာထားမယ္ မနက္ျဖန္မနက္ ငါ့ကိုလာမႏိႈးၾကနဲ႔ လာႏိႈးတဲ့သူကေတာ့ ေသခန္းရွင္ခန္းျပတ္ဘဲ"
"ေအာင္ျမတ္ရာ မင္းကိုဘယ္သူမွ လာမႏိႈးဘူး"
"ေက်ာင္းမွာ မင္းငိုက္ေနတုန္းကေတာင္ ငါတို႔ႏိႈးလို႔လား"
"မႏိႈးဘဲနဲ႔ မင္းကငါအိပ္ေနတာကို ၾကည့္ေနတာလား"
"ငါ...ငါ မၾကည့္ဘူး ျမင္လည္းမျမင္ဘူး"
မင္းခန္႔က သူခိုးလူမိသလို ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႔ေျဖေလသည္။
"မင္းၾကည့္ပါတယ္ "
"ငါမၾကည့္ဘူး"
"ၾကည့္တယ္ "
"မၾကည့္ပါဘူးဆို"
"ငါ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မင္းငါ့ကို စာအုပ္နဲ႔ေတာင္ကာေပးေသးတယ္"
"မင္း အိပ္ေနရဲ့သားနဲ႔ ဘယ္လိုသိတာလဲ"
"အဟား...ဟုတ္ေနတာဘဲကို ငါရမ္းေျပာၾကည့္တာ"
".............."
"မင္း အိပ္ေနတာကို ဆရာျမင္မွာေၾကာင့္ ၿပီးရင္ မင္းအိပ္ငိုက္တာ တစ္တန္းလံုးသိေနတာဘဲ"
"ၾကည့္ရင္ ၾကည့္တယ္ေပါ့ အလကား
ေလ်ွာက္ရႊီးေနတယ္"
"ၾကည့္တယ္ကြာ....ၾကည့္တယ္ .. ရၿပီလား ေက်နပ္ၿပီလား"
"ဟြန္း..!"
ေအာင္ျမတ္က ႏႈတ္ခမ္းဆူ၍ မဲ့လိုက္ၿပီး ဟန္စိမ္းဘက္လွည့္ကာ
"ဟန္စိမ္း ဒီညမင္းနဲ႔အိပ္မွာ"
ဟန္စိမ္း မ်က္လံုးျပဴးသြားၿပီး ဘုန္းခန္႔ဘက္လွည့္ၾကည္လိုက္သည္။
ဘုန္းခန္႔က
YOU ARE READING
နွေးထွေးမှု (Warmth)
Romanceတခါတလေ ဘဝမှာ မထင်မှတ်ထားတဲ့တွေ့ဆုံခြင်းတွေက ကံကြမ္မာရဲ့ လှည့်စားမှုပြယုဂ်တစ်ခုလား .... ဘယ်အချိန်တိုးဝင်လာမှန်းမသိတဲ့ အရောင်ပြောင်း သံယောဇဥ်ကြိုးမျှင်တွေက လူသားနှစ်ယောက်ကို ရစ်ပတ်နှောင်ဖွဲ့ထားလိုက်တဲ့အခါ... အချိုစားချင်ရင်တော့ ဖတ်ကြည့်ပါ.. ...
