Alyssa's POV
After practice, most of us went straight to dorm.
Yung iba nag-aantayan para makasabay nila pabalik sa dorm, pero no one did for me. Okay lang, I am not bothered about it. Masisisi ko ba sila? E parang gusto nga nila akong isa-isang gulpihin?
Naglalakad na ko nang may biglang humawak sa braso ko, medyo may diin yung hawak niya.
"What is your problem?!" inis na tanong nito sakin ng lingunin ko siya .
I stared on her hand that is still gripping my arm, then I looked straight to her eyes and smiled, "I was just being honest."
"Honest?! That was too rude to be honest."
"Then..." I thought for a while then shrugged, still smiling, "I am brutally honest." I proudly claimed, delighted to the words I had just said.
I tried to turn my back to her kaya lang mas hinigpitan niya yung hawak niya sakin, kaya napatingin ako, kunot-noo, "What the -"
She cut me off. Pero yung muka niya na kanina ay parang inis at galit, ngayon parang suko at nalulungkot na, "Alyssa, na-kicked out ka na sa Australia. Can we start something new here? Uso magbago."
"Gretch, I was kicked-out dahil sa failing grades, not because of my honesty."
"It isn't honesty!" pika niyang sigaw.
Marahan kong inalis yung kamay niya sa braso ko saka hinawakan yung magkabila niyang balikat, "Chillax."
"I cannot relax."
"Then, just chill." sabay talikod ko sa kanya kasabay nang pasigaw na tawag niya sakin,
"Alyssa!"
...
I was so tired. Puro ba naman paulit-ulit na takbo't talon yung gawin ko e. Ang masaklap pa, parang wala ring kwenta. Aba naman, ulit lagi kami sa umpisa dahil lahat hindi makuha nung libero.
Sa totoo lang, I expected so much about her, minsan kasi maririnig ko na 'we can rely on our defense dahil we have 'great libero'. E ano yun? Ginanahan pa naman ako bigyan siya ng mga malalakas talaga na palo para makita yung galing niya kaso, haayy!!
Lalo lang akong nainis dahil sa pagre-recall ko ng mga expectations ko kanina ng isang magandang training,
"Excuse me!" bulyaw ko dun sa nakatayo sa may pinto ng kwarto ko. Kwarto 'ko' pa lang sa ngayon, hindi ko pa kasi alam kung sino yung karoommate ko.
Hindi agad umalis yung babae sa may pintuan kaya medyo nabangga ko yung braso niya sa pagpasok ko. At dahil short temper at 'brutally honest' ako, "Hayy, bakit kasi nasa pinto e." inis ko pa ring pagbubunganga saka tumingin dun sa taong nabangga ko.
"Akalain mo nga naman? Ikaw pa pala yung roommate ko?" napangiti ako sa kanya, hindi dahil masaya ako na siya yung ka-roommate ko kundi dahil sa pagkakataon. Talagang kami pa yung pinagsama, sigurado kasi ako, kahit hindi to masyadong nagsasalita, bwisit to sakin.
Yung muka niya, parang gulat na ewan. Nakatayo pa rin siya dun sa pintuan. Nabunggo at nasigawan ko na't lahat, andun pa rin siya at nakatingin sakin.
Pero quota na ako sa kanya, naubos na rin yung energy ko kaya ayoko na siyang tanungin kung anong tinatayo-tayo niya dun, "Kung hindi ka papasok, lumabas ka na. Wag ka tumambay sa pinto, tapos isara mo na din."
Hindi ko alam kung magugulat ako, pero sumunod nga siya, lumabas at sinara niya yung pinto. Hindi man lang sumigaw o umangal man lang.
Pabagsak akong humiga sa kama ko. Grabe talaga yung pagod ko.
BINABASA MO ANG
Ghost Versus Me
FanfictionThere are things that are unplanned and unexpected... but sometimes, ends to be the best part of your life. #AlyDen (I had added a character that doesn't really exist in ALE... there's something that would happened in the story kasi and I don't have...