Alyssa's POV
“Napaka demanding ng multong yun!” inis kong sabi sa sarili ko habang binabalibag yung unan ko sa kama ko at humiga.
“Sugarhouse every freaking month? Yung bibigyan ko siya ng ice cream tuwing okay yun game niya, walang problema. E so far, wala namang nagagawang matinong game yun e. Pero, every time na malungkot yung girlfriend niya??? E wala ngang oras na nakita kong masaya yun e!”
Inis na inis ako dun sa mga binigay niyang kondisyon para tulungan ako. Kaya hanggang ngayon, nabi-bwisit pa rin ako at dito ko sa kama ko binubuhos ang lahat ng yon.
“Haayyy!!! Uubusin niya ba yung allowance ko?!!” sabay hampas ng marami sa unan at kama ko.
Narinig kong bumukas at sumara yung pinto at napatingin ako sa pagpasok ni Dennise.
Nakatingin siya sakin, direcho sa mga mata ko, pero nakakunot ang noo. Naguguluhan siguro to kung sinong kaaway ko. Pwes, ikaw at yung syota mong multo!
Hindi naman siya nagsasalita at nakatingin lang sakin kaya tinalikuran ko na siya. Wala ako sa mood para makipag staring contest sa kanya.
…
Bakit ganito yung pinapakita nito ngayon, tanong ko sa sarili ko habang nagpupunas ng pawis at nakatitig kay Dennise sa may kabilang part ng court.
Pagod na pagod na ko, ang daming malakas, mahirap kunin na dropball at down the line yung kanina ko pang binibigay, at lahat, super surprisingly, nakukuha niya.
Nahuli ako ni Dennise na nakatitig sa kanya kaya mabilis kong iniwas yung tingin ko. Baka isipin niya pa, nagagalingan ako sa kanya. Pfft.
“Hindi ka umuubra kay Den ngayon a?” pang aasar ni Gretch sakin.
Etong isang to, lumapit lang talaga siya sakin to tell me that?
“Tyamba lang na maganda yung pinapakita niya ngayon –“ humina yung boses ko bago ko pa matapos yung sasabihin ko.
Maganda yung pinapakita niya ngayon…
Maganda yung pinapakita niya ngayon…
Maganda yung pinapakita niya ngayon…
Shit, counted kaya yun?
Tapos may bigla akong naramdaman sa tabi ko…malamig.
”Wah! Oo na!” malakas na sigaw ko kasabay ng pagtingin sa tabi ko.
Then I saw those pair of eyes, titig na titig sakin.
Kumunot yung noo sabay bulyaw, “Sinisigaw-sigaw mo? Oh!”, inabot sakin ni Gretch yung Gatorade, sabay talikod.
Pag tingin ko sa mga kasama ko, nakatingin din sila lahat at yung mga muka, parang: ‘anong problema nun?’
Hindi ko na lang sila pinansin at gumilid na. Umupo ako sa bench sabay inom nung inabot ni Gretchen sakin.
…
I am sitting on my bed, my back leaning on the headboard, kunyari busy sa pagla-laptop. But the truth is, hindi ko kasi alam kung paano ibibigay kay Dennise yung ice cream e. Kaya pinatong ko yun dun sa may study table niya.
I was just looking at the ice cream and my mind is still arguing if I should really give it to her.
Pag hindi ko binigay, baka hindi ako tulungan ng multong yun. Hindi pa naman talaga na ako nagrereview dahil alam kong adyan siya.
Pero paano ko naman sasabihin kay Dennise that it is from me? Wala lang? Trip lang?
Hinding hindi naman ako magso-sorry sa kanya.
At hindi ko rin naman siya babatiin dahil lahat ng palo ko e nakuha niya.
E, so, ano ngang sasabihin ko?!
Tatayo na sana ako para kunin na lang yung ice cream, pero biglang bumukas yung pinto kaya napabalik ako dun sa higaan ko, muntik pa akong sumubsob. At nakita pa yun ni Dennise kaya napakunot yung noo niya .
Ako, deadma. Parang walang nangyari.
Hindi niya naman ako pinansin. Hindi na rin nag ‘hi’, tulad ng dati. Talagang tinigilan niya na yung gawin simula nung umiyak siya sa harap ko.
When she broke her stare sakin, pupunta n asana siya sa kama niya but suddenly stopped on her way.
Nakatingin lang siya dun sa ice cream.
Ang tagal niya yun tinitigan bago ilipat yung tingin sakin, hindi naman nagsasalita. Hala, ganito ba talaga to pag nakakakita ng ice cream?
“Ano… Dennise…” paumpisa ko pero pinutol agad ako,
“Who’s that from?”
“Ahm… sakin.” Medyo alangan kong sagot. Teka, ako na nga nagbigay, ako pa utal. At parang siya pa badtrip.
“Why?” matapang at seryoso niya pa ring tanong.
“Ano… ahm… kasi –“
“Take it.” Sabay talikod.
Napatayo naman ako sa sinabi niya. Ang tagal ko pa naghanap niyang ice cream niya, tapos sasabihin niya, ‘take it’? Ano bang sumanib dito at nagkakaganito to?
“Ano?” malakas at parang authority kong tanong.
Lumingon naman agad siya, at yung mata niya, parang gusto akong patayin sa tingin.
Napahinto ako at napalunok.
“Ano, Dennise…” malumanay kong tawag.
Hindi siya nagsalita.
“I just ano… “ Ano ba kasing sasabihin ko?
“Just please take it…” Baka hindi ako tulungan ng girlfriend mo pag hindi mo kinuha yan!
“Why?” Why, why…puro why naman to e!
“I just ano… wanna say…” Arggh!!! “I just wanna say sorry.”
Parang medyo lumambot naman yung puso niya sa sinabi ko dahil hindi na ganun kalisik yung pagtitig niiya sakin. Madali naman pala magpatawad to e.
“I know I’ve been so insensitive and ahm… rude to you. Simula pa lang nung first time we met. Kaya ayan. Please accept it.” Accept it! Dyan nakasalalay ang exams ko bukas!
“Thanks, Alyssa.”
I smiled.
Papasa ako sa exams ko bukas
…
The next day.
“What the fuck?” sbi ko pagtanggap ko nung papel ko.
I’ve got 50% sa exams ko kahapon.
“Is there any problem, Ms. Valdez?” tanong nung professor ko nung narinig niya yung sinabi ko.
“Nothing, miss.”
“Next time, study. So, you won’t be surprised on your score. See you tomorrow, class.”
Huli akong lumabas ng classroom at sobrang init ng ulo ko.
Kung saan saan ako napadpad makakita lang ng ice cream tapos ginoyo lang ako nung mokong na yun?
I went to our practice na sobrang init ng ulo ko at ang una kong nakita, si Dennise.
Lahat ng palo ko, lahat yun laman yung init ng ulo ko. At lahat yun isa lang yung pinupuntahan, si Dennise.
…
BINABASA MO ANG
Ghost Versus Me
Hayran KurguThere are things that are unplanned and unexpected... but sometimes, ends to be the best part of your life. #AlyDen (I had added a character that doesn't really exist in ALE... there's something that would happened in the story kasi and I don't have...